ختم قرآن 192
سلام علیکم
صبح همگی پر از نشاط و آرامش :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
أُحِلَّ
لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَائِکُمْ ۚ هُنَّ لِبَاسٌ
لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ ۗ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ
تَخْتَانُونَ أَنْفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَ عَفَا عَنْکُمْ ۖ
فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُوا مَا کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ ۚ وَ
کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ
مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ۖ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیَامَ
إِلَى اللَّیْلِ ۚ وَ لَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنْتُمْ عَاکِفُونَ فِی
الْمَسَاجِدِ ۗ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَقْرَبُوهَا ۗ کَذَٰلِکَ
یُبَیِّنُ اللَّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ (187) "
"
(ای مسلمانان) در شب‌های ماه رمضان نزدیکی با همسرانتان، بر شما حلال
گردید (زیرا) آنها لباس عفت برای شما (مردان) هستند و شما نیز لباس عفاف
برای همسرانتان هستید (بنابراین شما مردان و زنان مسلمان با پوشیدن لباس
عفت، نیازهای مشروع جنسی یکدیگر را برطرف می‌نمایید، و از طرفی به خاطر
اینکه) خداوند می‌دانست (بعضی از شما مسلمانان در شب‌های ماه رمضان
نافرمانی، در واقع) به خودتان خیانت می‌کنید (بنابراین خداوند به شما توجه
کرد) و توبه شما را پذیرفت (و نافرمانی) شما را بخشید، پس (حالا که خداوند
برای شما تخفیف قائل شد و این عمل را حلال گردانید) حالا می‌توانید با
همسرانتان (در شب‌های ماه رمضان) نزدیکی کنید و در پی چیزی باشید که خداوند
(از حلال) بر شما مقرر کرده است.
(در شب‌های
ماه رمضان) بخورید و بیاشامید تا اینکه رشته سفیدِ صبح از رشته سیاهِ شب
برای شما آشکار گردد (یعنی از اذان مغرب تا اذان صبح می‌توانید بخورید و
بیاشامید) و سپس روزه را (از اذان صبح) تا اول شب (تا اذان مغرب ادامه دهید
و) به اتمام رسانید و تا زمانی که در مساجد درحال اعتکاف هستید (در شب‌های
اعتکاف نمی‌توانید) با همسرانتان نزدیکی کنید. (این احکامی که گفته شد،
مقرارت و) «مرزهای الهی» است، پس (به قصد تجاوز) به حریم (و قانون) الهی
نزدیک نشوید. خداوند آیات (و دستوراتش) را این‌گونه برای مردم بیان می‌کند
تا اهل تقوا شوند. (187) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ در آغاز اسلام، در شب و روز ماه رمضان، آمیزش با همسر ممنوع بود و همچنین در ساعت معیّنى از شب مى‌توانستند افطار کنند و اگر روزه‌دار خوابش مى‌گرفت بعد از بیدارى حقّ غذا خوردن نداشت. برخى مسلمانان علیرغم ممنوع بودن آمیزش جنسى این کار را انجام مى‌دادند، ولى برخى دیگر با وجود زحمت و سختى، از خوردن در شب بعد از بیدارى خوددارى مى‌کردند. یکى از یاران پیامبر به نام مطعم‌بن جبیر هنگام افطار به علّت دیر حاضر شدن غذا خوابش برد، وقتى بیدار شد گفت: من دیگر حقّ غذا خوردن ندارم و فردا را بدون غذا روزه گرفت و براى کندن خندق اطراف مدینه حاضر شد. در بین کار به علّت شدّت ضعف از حال رفت و بیهوش شد. پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم) بسیار متأثّر شد و این آیه نازل گردید که غذا خوردن تا طلوع فجر آزاد است و آمیزش با همسران در شب‌هاى ماه رمضان مانع ندارد.
+ در تشبیه همسر به لباس، نکات و لطایف بسیارى نهفته است:
1. لباس باید در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد، همسر نیز باید کفو انسان و متناسب با فکر و فرهنگ و شخصیّت انسان باشد.
2. لباس مایه زینت و آرامش است، همسر و فرزند نیز مایه زینت و آرامش خانواده‌اند.
3. لباس عیوب انسان را مى‌پوشاند، هریک از زن و مرد نیز باید عیوب و نارسایى‌هاى یکدیگر را بپوشانند.
4. لباس انسان را از سرما و گرما حفظ مى‌کند، وجود همسر نیز کانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى مى‌رهاند.
5. دورى از لباس، مایه رسوایى است، دورى از ازدواج و همسر نیز گاهى سبب انحراف و رسوایى انسان مى‌گردد.
6. در هواى سرد لباس ضخیم و در هواى گرم لباس نازک استفاده مى‌شود، هر یک از دو همسر نیز باید اخلاق و رفتار خود را متناسب با نیاز روحى طرف مقابل تنظیم کند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد کند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا کند.
7. انسان باید لباس خود را از آلودگى حفظ کند، هر یک از دو همسر نیز باید دیگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نماید.
+ تخفیف و آسان‌گیرى در احکام، از ویژگى‌هاى دین اسلام است. «أُحِلَّ لَکُمْ»
+ رعایت ادب در سخن، از ویژگى‌هاى قرآن است. «رفث» به معناى سخن گفتن پیرامون مسائل زناشویى است که در آیه به کنایه از آمیزش آمده است.
+ هر کجا خواستید راهى را ببندید، یک راه مشروع را باز بگذارید. چون خداوند در روز رمضان، آمیزش را ممنوع مى‌کند، لذا در شب آن را مجاز مى‌شمرد. «1» «أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیامِ الرَّفَثُ»
+ عبادتِ روز و لذّت مشروع شب، نشانه جامعیّت دین است. در یک آیه، هم احکام روزه و هم مسائل زناشویى آمده است. «أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیامِ الرَّفَثُ إِلى نِسائِکُمْ»
+ اسلام به نیازهاى طبیعى توجّه کامل دارد. «الرَّفَثُ إِلى نِسائِکُمْ»
+ نیاز زن و مرد به یکدیگر، دو طرفه است و هریک براى پوشش نیازهاى طبیعى خود به دیگرى نیازمند است. «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ»
+ خداوند از جزئیات کارهاى انسان آگاه است. «عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ»
+ انسان، جایزالخطا و غریزه جنسى در او قوى است. «کُنْتُمْ تَخْتانُونَ أَنْفُسَکُمْ»
+ ترک فرمان خدا، خیانت و ظلمى است به خود ما. «تَخْتانُونَ أَنْفُسَکُمْ»
+ در آمیزش و فرزند خواهى، براى خداوند تکلیف معیّن نکنید که پسر باشد یا دختر. «وَ ابْتَغُوا ما کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ»
+ حتّى آمیزش جنسى باید هدفدار باشد. «وَ ابْتَغُوا ما کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ»
+ معیار احکام اسلامى، معیارهاى عمومى، طبیعى و ساده است. پیدا شدن سپیده صبح یا تاریکى شب را، هرکس در هر کجا باشد مى‌تواند بفهمد. «یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ»
+ نقش زمان‌بندى را در عبادات فراموش نکنیم. «أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَى اللَّیْلِ»
+ اعتکاف، سکونت در مسجد است، مشروط به روزه گرفتن. «عاکِفُونَ فِی الْمَساجِدِ»
+ پیشگیرى از گناه لازم است. قرآن مى‌فرماید: به گناه نزدیک نشوید. چون نزدیک شدن به گناه همان و افتادن در آن همان. «فَلا تَقْرَبُوها»
+ تقوا، فلسفه احکام الهى است. روزه براى تقواست، آمیزش جنسى مشروع نیز براى تقواست. «لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ»
+ عمل به دستورات الهى، بستر رشد و تقوا مى‌باشد. «لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ»
گ.ن:
