ختم قرآن 233
سلام علیکم
صبح همگی پر از نور و رنگ :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ
الْمُطَلَّقَاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ ۚ وَ
لَا یَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ یَکْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِی
أَرْحَامِهِنَّ إِنْ کُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَ
بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِی ذَٰلِکَ إِنْ أَرَادُوا
إِصْلَاحًا ۚ وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ وَ
لِلرِّجَالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌ ۗ وَ اللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (228) "
"
زنانی که طلاق داده شوند باید به مدت سه پاکی (از عادت ماهانه عدّه
نگه‌دارند یعنی تقریبا سه ماه) منتظر بمانند (تا وضعیتشان از لحاظ حاملگی
معلوم شود) و اگر به روز قیامت و خداوند ایمان دارند جایز نیست اگر حامله
بودند (حاملگیشان را) پنهان کنند (و در مدتی که زنان دوران عده را
نگه‌می‌دارند) شوهر قبلی‌شان از جهت (ازدواج و) برگشتن به زندگی (نسبت به
خواستگاران جدید) در اولویت می‌باشد (به شرط اینکه شوهر قبلی قصد اذیت و
ضرر زدن نداشته باشد بلکه) به قصد اصلاح (و سازش به زندگیشان برگردد).
برای
زنان (حقوقی است که مردان باید انجام دهند) و مثل آن بر عهده زنان (نیز
وظایفی است که باید حقوق مردان را) به طور شایسته (انجام دهند) البته مردان
(به لحاظ اینکه مسئولیت و تکالیف سنگینی دارند از نظر حقوق) نسبت به زنان
برتری دارند (بنابراین خداوند نیز بر اساس همین مسئولیت‌ها و تکالیف از روی
حکمت الهی حقوقی را به تناسب هرکدام قانون‌گذاری کرده است زیرا) خداوند
حکیم و تواناست. (228) "
--------------
قسمتی از تفسیر این ایه در تفسیر نور:
+ مهلتِ عدّه، ضامن حفظ حقوق خانواده است. زیرا در این مدّت هم فرصتى براى فکر و بازگشتن به زندگى اوّلیه پیدا مى‌شود و هیجان‌ها فروکش مى‌کند، و هم مشخّص مى‌گردد که زن باردار است یا نه، تا اگر تصمیم بر ازدواج دیگرى دارد، نسل مرد بعدى با شوهر قبلى اشتباه نگردد.
+ رجوع مرد به همسر در ایّام عدّه، تابع هیچگونه تشریفات خاصّى نیست، برخلاف طلاق که شرایط و تشریفات زیادى را لازم دارد.
+ زن به محض طلاق، حقّ ازدواج با دیگرى را ندارد. «وَ الْمُطَلَّقاتُ یَتَرَبَّصْنَ»
+ در طلاق، نباید فرزندان از حقوق خود محروم شوند. «ما خَلَقَ اللَّهُ فِی أَرْحامِهِنَّ»
+ بهترین ضامن اجراى قوانین، ایمان به خداوند است. «لا یَحِلُّ لَهُنَّ ... إِنْ کُنَّ یُؤْمِنَّ»
+ اولویّت در ادامه زندگى، با شوهر اوّل است. «بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ»
+ حسن نیّت در رجوع، یک اصل است. مبادا شوهر فقط به خاطر مسائل جنسى رجوع کند و دوباره بى‌تفاوت گردد. «إِنْ أَرادُوا إِصْلاحاً»
+ مسئولیّت، حقّ آور است. هرکسى وظیفه‌اى برئدوش گرفت، حقّى نیز پیدا مى‌کند. مثلًا والدین در مورد فرزند وظیفه‌اى دارند و لذا حقّى هم بر فرزند دارند. «وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ»
+ در برخورد با زن، باید عدالت مراعات شود. «وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ»
+ در جاهلیّت بر ضرر زنان، قوانین قطعى بود که اسلام آن ضررها را جبران کرد. «لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ» «علیهن» دلالت بر ضرر مى‌کند.
+ تبعیض، در شرائط یکسان ممنوع است، ولى تفاوت به جهت اختلاف در انجام تکالیف یا استعدادها یا نیازها مانعى ندارد. «وَ لِلرِّجالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌ»
+ مردان حقّ ندارند از قدرت خود سوء استفاده کنند که قدرت اصلى از آن خداوند است. «عَزِیزٌ حَکِیمٌ»
+ عدّه نگه‌داشتن، از برنامه‌هاى حکیمانه الهى است. «وَ اللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ»
