ختم قرآن 227
سلام علیکم
صبح همگی پر از عطر شکوفه‌های سیب :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ
یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا
النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ ۖ وَ لَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ یَطْهُرْنَ ۖ
فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ
اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ (222) "
"
خون حیض نوعی درد و رنج برای زنان است (اگر چه برخلاف خواست طبیعی آنان
است اما طبع حکمت الهی باید ماهانه 3 تا 10 روز خون از آنان خارج شود) و در
این ایام مردان باید از نزدیکی با همسرانشان خودداری کنند و تا پاک شدن از
خون حیض با آن‌ها نزدیکی نکنند، پس هرگاه زنان از خون حیض پاک شدند آن‌طور
که خداوند فرمان داده، مردان می‌توانند با همسرانشان نزدیکی کنند البته
خداوند توبه کنندگان (و اطاعت کنندگان دستورات الهی و همچنین) پاکیزگان را
دوست دارد. (222) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ درباره برخورد با زنان در ایام حیض، یهود بسیار سخت‌گیر و نصارى بى‌تفاوتند. در تورات مى‌خوانیم: هرکس زن را در حال حیض لمس کند، تا شام نجس است. رختخواب آن زن نجس و هر کجا بنشیند نجس است. هرکس بستر او را لمس کند باید لباس خود را بشوید. و هرکس چیزى را که او بر آن نشسته لمس کند باید خود را بشوید و تا شام نجس است. و اگر مرد با او هم بستر شود تا هفت روز نجس است. و اگر روزهاى بیشتر از قاعده خون ببیند، نجس است. «تورات، سفر لاویان، از جمله نوزدهم تا بیست و نهم»
+ در مقابل این حکمِ سخت تورات، نصارى حتّى آمیزش جنسى را در ایّام حیض جایز مى‌دانند.
+ امّا اسلام، راه میانه و اعتدال را برگزیده و در ایّام حیض، تنها آمیزش جنسى را ممنوع دانسته است، و هرگونه معاشرت و نشست و برخاست با زنان هیچگونه مانعى ندارد.
+ اسلام، دین جامعى است و براى هر یک از سؤال‌هاى مورد طرح در زندگى بشرى پاسخى دارد. در آیات قبل بارها با جمله «یَسْئَلُونَکَ» سؤالات مردم از رسول‌اکرم(صلى الله علیه و آله و سلم) را نقل و پاسخ‌هاى آن‌را بیان نمود. گاهى سؤال از جنگ است و گاهى از قمار و شراب، و گاهى از انفاق. و در این آیه نیز سؤال از مسائل زنان. این نشانه جامعیّت یک مکتب است که حتّى در مورد آمیزش جنسى، احکام دارد و مى‌فرماید: «مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ» یعنى خداوند در تمام مسائل جزئى و کلّى، مادّى و معنوى فرمان دارد.
+ زن در ایام عادت حیض به لحاظ جسمى، آمادگى آمیزش جنسى ندارد و کسالت و اختلال مزاج که براى زن پیش مى‌آید، او را نسبت به آمیزش بى‌نشاط مى‌سازد. همچنین در این ایام که رحم زن در حال تخلیه خون است، آمادگى پذیرش نطفه را ندارد و طبق اظهار نظر دانشمندان پزشکى، ممکن است انتقال آلودگى‌هاى خون از مجراى مرد، او را براى همیشه عقیم سازد.
+ انبیا، مرجع و پاسخ‌گوى سؤالات مردم هستند. «یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ»
+ در سؤال کردن، حیا بى‌معنا است. «یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ»
+ بیان دلیل و فلسفه احکام، در پذیرش آن مؤثر است. در این آیه ابتدا دلیل حرمت مقاربت را بیان فرموده و سپس دستور به عدم نزدیکى مى‌دهد. «هو أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ»
+ احکام الهى بر اساس حفظ مصالح و دفع مفاسد مى‌باشد. «هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ»
+ قاعدگى، دوره‌اى سخت براى زن است. «هُوَ أَذىً»
+ نزدیکى با همسر هم حدّ و مرزى دارد. «فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ»
+ همسر باید مراعات همسر را بکند. اکنون که او در ناراحتى است، شما کام‌گیرى نکنید. «فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحِیضِ»
+ آمیزش جنسى باید همراه با رعایت بهداشت باشد. «حَتَّى یَطْهُرْنَ»
+ در آمیزش با همسر، باید احکام الهى مراعات شود. «فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ»
+ توبه و برگشت از لغزش، راه محبوبیّت نزد خداوند است. «یُحِبُّ التَّوَّابِینَ»
+ علاقه و محبّت خود را نسبت به نادمان و توبه‌کنندگان اظهار کنیم. «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ»
