روز-114-
سلام علیکم
صبح همگی بخیر
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَدَّ
کَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ
إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا
تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا حَتَّىٰ یَأْتِیَ
اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (109) "
"
یهودیان به خاطر حسادت و لجاجتی که داشتند (نه تنها خودشان به پیامبر
اسلام ایمان نمی آوردند بلکه مسلمانانی که به پیامبر اسلام ایمان آورده
بودند) سعی و تلاش می کردند که آنها را از ایمان به پیامبر منصرف کنند (تا
پیامبر تنها بماند زیرا آنها تحمل نمی کردند که پیامبر غیر از نژاد یهود
باشد هرچند که یهودیان در کتاب تورات آمدن پیامبر اسلام را خوانده بودند) و
حقیقت برایشان روشن شده بود.
(از
آنجایی که مسلمانان در آن وقت قدرت نظامی کافی نداشتند لذا خداوند
مسلمانان را از برخورد با توطئه و شبیخون دشمن منع نموده و می فرماید: فعلا
از برخورد و درگیری با آنها) چشم پوشی کرده و توبیخ نکنید (و منتظر فرمان
خداوند باشید تا در موقعیت مناسب) فرمان جهاد از جانب خداوند خواهد رسید (و
تکلیف شما با آنها روشن خواهد شد) البته خداوند بر هر کاری تواناست (اما
با حکمت و مصلحت انجام می دهد.) (109) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ «عفو» بخشیدنِ خلاف و «صَفح» نادیده گرفتنِ خلاف است.
+ دشمن که در دل آرزوى کفر شما را دارد، در عمل از هیچ توطئه و نقشه‌اى خوددارى نخواهد کرد. روشهاى اقدام آنها همان طرح سؤالات بى‌جا، وسوسه‌ها، القاى شبهات و ...
مى‌باشد که باید نسبت به آنها هشیار بود.
+ نسبت به روحیّات و برنامه‌هاى دشمنان خود، مراقب و مواظب باشید. «وَدَّ ... یَرُدُّونَکُمْ»
+ در برخورد با دشمن نیز باید انصاف داشت. «وَدَّ کَثِیرٌ» (آیه مى‌فرماید:بسیارى از اهل کتاب چنین هستند، نه همه‌ى آنان.)
+ شعله حسادت، چنان خطرناک است که بعد از علم و آگاهى نیز فرو نمى‌نشیند. «حَسَداً ... مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ»
+ شما با ایمان آوردن به اسلام، عظمت و عزّتى مى‌یابید که دشمنان به شما رشک و حسد مى‌ورزند و مى‌خواهند شما به جهل، شرک و تفرقه‌ى زمان جاهلیّت برگردید. «وَدَّ کَثِیرٌ ... لَوْ یَرُدُّونَکُمْ»
+ عفو، نشان ضعف نیست. خداوند بر انجام هر کارى تواناست و امروز نیز مى‌تواند شما را بر دشمنان غالب گرداند. «إِنَّ اللَّهَ ... قَدِیرٌ»
گ.ن:
+ چقدر این تفاسیر برایم آشناست
و چقدر مصداق عینی دارد در همین زمان
و من چقدر میبالم به راهی که انتخاب کرده ام
