ღ❤احساس دلتنگی❤ღ

هر چه می خواهد دل تنگت بگو

ღ❤احساس دلتنگی❤ღ

هر چه می خواهد دل تنگت بگو

آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب

۶۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تفسیر نور» ثبت شده است

ختم قرآن 203

جمعه, ۱ تیر ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی پر از لبخند و آرامش :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّکُمْ ۚ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَ اذْکُرُوهُ کَمَا هَدَاکُمْ وَ إِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ (198) "


" (ای حاجیان) در ایام حج اگر از فضل و لطف الهی به دنبال تجارت حلال و شرعی باشید گناهی ندارد.

(ای حاجیان در ادامه برنامه حج) هنگامی که از سرزمین عرفات (به سوی مشعر) حرکت کردید در مشعرالحرام به یاد و ذکر خدا مشغول شوید و او را به خاطر ایمکه به شما نعمت هدایت داده است یاد کنید برای اینکه قبل از هدایت خداوند، از گمراهان بودید. (198) "










--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ از نشانه‌هاى جامعیّت اسلام آن است که در کنار اعمال عبادى حج، به زندگى مادّى و کسب معاش نیز توجّه دارد. همان‌گونه که در سوره جمعه در کنار دستور به شرکت در نماز جمعه، مى‌فرماید: بعد از پایان نماز به سراغ کسب معاش بروید. «جمعه/10» آرى، حج در عین‌ عبادت، اقتصاد است.

+ امام صادق(علیه السلام) فرمودند: یکى از آثار حج، تشکیل یک اجتماع بزرگ از مسلمانان نقاط مختلف جهان و نقل و انتقال انواع تجربیات مى‌باشد و زمینه‌ انجام مبادلات تجارى و اقتصادى است. «وسائل، ج 8، ص 9»

+ مبارزه با تحجّر از برنامه‌هاى قرآن است. گروهى فکر مى‌کردند دین امرى یک بُعدى و حج یک عبادت خشک است، اسلام این تفکّر را ردّ مى‌کند. «لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ»

+ درآمد حلال، فضل الهى است. قرآن بجاى واژه «کسب»، کلمه‌ «فضل» را به کار برده تا بگوید: درآمد حلال فضل الهى است. «فَضْلًا مِنْ رَبِّکُمْ»

+ گرچه تلاش و طلب از شماست؛ «تَبْتَغُوا» امّا رزق، فضل خداوند است. «فَضْلًا مِنْ رَبِّکُمْ»

+ رزق رسانى، از شئون ربوبیّت الهى است. «فَضْلًا مِنْ رَبِّکُمْ»

+ در رزق رسانى، دست خداوند باز است. کلمه «فضل» نکره آمده است. «فَضْلًا مِنْ رَبِّکُمْ»

+ انجام عبادات باید طبق دستور باشد. «وَ اذْکُرُوهُ کَما هَداکُمْ»

+ توجّه به توفیق الهى از یک سو و خطاها و گناهان گذشته‌ خود از طرف دیگر، عشق و علاقه انسان را به الطاف خداوند زیاد مى‌کند. «هَداکُمْ وَ إِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ»

+ سابقه خودتان را فراموش نکنید، او بود که شما را هدایت کرد. «إِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ»

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 202

جمعه, ۲۵ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی پر از عطر گل یاس :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ ۚ فَمَنْ فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَ لَا فُسُوقَ وَ لَا جِدَالَ فِی الْحَجِّ ۗ وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَىٰ ۚ وَ اتَّقُونِ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ (197) "


" (زمان برگزاری مراسم) حج در ماه‌های (شوال، ذیقعده و ذیحجه) معین شده است.

کسانی که (با انجام مناسک حج) حاجی می‌شوند باید از هرگونه نافرمانی، عمل زناشویی و مجادله در ایام حج خودداری کنند (و به انجام کارهای خیر بپردازند) و هر کار خیری انجام می‌دهید خداوند از آن آگاه است و (مهم‌ترین کار خیر در حج این است که سعی کنید در ایام حج که یکی فرصت و توفیق استثنایی است) توشه‌های معنوی فراهم کنید که البته بهترین توشه معنوی فقط «تقوا» است؛ پس ای صاحبان عقل و اندیشه، تقوای الهی پیشه کنید (و از نافرمانی خداوند بترسید). (197) "










---------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ زمان مطرح شده در آیه، ناظر به حج و عمره با هم است. عمره تمتّع در طول سه ماه شوال، ذى‌القعده و ذى‌الحجّه انجام مى‌شود، ولى زمان حج، ماه ذى‌الحجّه است.

+ در عبادات اسلامى، زمان نقش مهمّى دارد. «الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ»

+ محیط و فضاى با صفاى حج و مکّه را نباید با ارتکاب گناه و کدورت آلوده نمود. «فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِی الْحَجِّ»

+ اعتقاد و یقین به آگاهى خداوند، رمز نشاط و امید در انجام وظائف است. «ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ»

+ در هر سفرى، زاد و توشه لازم است، بهترین زاد و توشه‌ سفر حج تقواست. «خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى‌»

+ پرهیزکارى نشانه‌ خردمندى است. «وَ اتَّقُونِ یا أُولِی الْأَلْبابِ»

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 201

دوشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی پر از لحظات عالی و ناب :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ ۚ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۖ وَ لَا تَحْلِقُوا رُءُوسَکُمْ حَتَّىٰ یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ ۚ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ ۚ فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۚ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ ۗ تِلْکَ عَشَرَةٌ کَامِلَةٌ ۗ ذَٰلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ (196) "


" (ای حاجیان) حج و عره را (که آغاز می‌کنید اگر مانع و مرض و ممنوعیتی از سوی دشمن نباشد،) خالص برای خدا انجام دهید و به اتمام برسانید و حال اگر (از سوی دشمنان) محاصره و ممنوع شدید (و یا موانعی پیش آمد که نتوانستید برنامه‌های حج و عمره را به طور کامل به پایان برسانید، پس در این صورت باید گوسفندی را) قربانی کنید (تا بتوانید از حال حج خارج شوید) و موی سرتان را نباید بتراشید و (باید صبر کنید) قربانی شما به قربان‌گاه برسد (و ذبح شود).

پس اگر کسی بیمار باشد و یا به سبب مرضی در ناحیه سر (به ناچار سر خود را بتراشد) باید به عوض آن (تراشیدن سر قبل از ذبح قربانی، کفاره‌ای بدهد) یا روزه بگیرد یا صدقه بدهد و یا گوسفندی قربانی کند و اگر (موانع برطرف شد و) امنیت برقرار گردید (برای ادامه و اتمام برنامه‌های حج) پس از بهره‌مندی از حج عمره، حج تمتع را شروع کنید و از آنچه برای قربانی کردن ممکن است (ذبح کنید) و کسی که (امکان ذبح قربانی) ندارد، سه روز در ایام حج و هفت روز پس از بازگشت از حج روزه بگیرد که جمعا ده روز کامل شود، البته این حج مخصوص حاجیانی است که غیربومی بوده و اهل مکه نباشند (بنابراین کسانی که اهل مکه و حومه آن باشند، حج تمتع ندارند و وظیفه آن‌ها حج «قِران» یا «إفراد» است) و از خدا بترسید (و بااحکام حج و عمره مخالفت نکنید) که خداوند سخت کیفر است. (196) "










--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ وظایف دینى را باید تمام و کمال به انجام رسانید. بعد از شروع اعمال حج، نمى‌توان آن را ناتمام و ناقص گذارد. «أَتِمُّوا»

+ در اعمال حج، قصد قربت و عبادت لازم است. به انگیزه‌ جهانگردى و سیاحت نمى‌توان حج بجا آورد. «أَتِمُّوا ... لِلَّهِ»

+ احکام اسلام، در مقام سخت‌گیرى بر مردم نیست. تمام نمودن حج وعمره بر کسى که از درون مریض یا از بیرون ترس دارد، واجب نیست. «فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ»

+ مکان در عبادات سهم دارد. «یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ»

+ بیمارى در مواردى سبب تخفیف در احکام است، نه تعطیل آن. لذا در حج، افراد معذور باید با روزه یا صدقه یا قربانى، وظایف خود را جبران کنند. «فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَرِیضاً أَوْ ... فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ»

+ ملاک وجوب قربانى در حج، در توان بودن آن است. «فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ ...»

+ قانون عمره و حج تمتّع، وظیفه حجاجى است که ساکن مکّه نباشند، حج ساکنان مکّه نوع دیگرى است. «أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ ... ذلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرامِ»

+ توجّه به کیفر الهى، زمینه‌ساز تقواست. «وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقابِ»

+ توّجه به تقوا، در انجام فرمان‌هاى الهى مطرح است. «أَتِمُّوا الْحَجَّ ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ»

+ اعمال حج، قبل از اسلام به نحو دیگرى بوده است. لذا قرآن بر مراعات این تغییرات تأکید نموده است. «أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقابِ»

+ براى کسانى که در احکام حج تغییرى دهند، کیفر شدیدى است. «شَدِیدُ الْعِقابِ»

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 200

يكشنبه, ۲۰ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبه همگی پر از امید و لبخند :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ أَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ ۛ وَ أَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (195) "


" در راه خدا انفاق کنید و (با ترک انفاق) خودتان را به هلاکت نیندازید (زیرا با خودداری از کمک مالی برای جنگ با دشمنان، تجهیزات جنگی تامین نمی‌شود بنابراین دشمنان با امکانات و تجهیزات جنگی، شما را به هلاکت می‌اندازند) و نیکوکار باشید که خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد. (195) "










---------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ پنج آیه پى درپى، مسلمانان را به دفاع از دین و مقابله با کفّار فرخواند، این آیه پایان آن را با انفاق و احسان تمام کرده است.

+ خودکشى و ضرر به نفس، حرام قطعى است که از آیه استفاده مى‌شود. امّا شهادت طلبى در مواردى که اساس اسلام در خطر باشد، افتادن در تهلکه نیست.

+ این آیه در کنار سفارش به انفاق، مسلمانان را از هرگونه افراط و تفریط بازمى‌دارد. زیرا اگر ثروتمندان بخل ورزند و به فکر محرومان نباشند، اختلاف طبقاتى روز به روز توسعه پیدا کرده و عامل انفجار جامعه و نابودى آنان خواهد گردید. چنانکه اگر میانه‌روى در انفاق مراعات نشود و انسان هرچه را دارد به دیگران ببخشد، به دست خویش، خود و خانواده‌اش را به هلاکت کشانده است.

+ انسان علاقه دارد که محبوب باشد، لذا قرآن از این فطرت استفاده کرده و مى‌فرماید: نیکى کن که نیکوکاران محبوب خداوند هستند.

+ اقتصاد، پشتوانه‌ هر حرکتى است. «أَنْفِقُوا ...» جهاد نیز بدون پشتوانه مالى و گذشت از برخى امکانات، امکان ندارد. اگر مردم به هنگام هجوم دشمن و در راه دفاع از حقّ، اموال خود را بکار نگیرند، گرفتار شکست قطعى مى‌شوند.

+ با انفاق، خود و اموالتان را بیمه کنید. «أَنْفِقُوا ... وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ»

+ در اسلام جبهه و جنگ و کمک‌هاى مالى همه باید رنگ الهى داشته و براى رضاى خداوند باشد. «فِی سَبِیلِ اللَّهِ»

+ محبوب خدا شدن، سبب تشویق براى احسان است. «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ»

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 199

شنبه, ۱۹ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی به زیبایی اولین لبخند نوزاد تازه پا به این دنیا نهاده :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَ الْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ ۚ فَمَنِ اعْتَدَىٰ عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَىٰ عَلَیْکُمْ ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ (194) "


" (جنگ نکردن شما در) ماه‌های حرام در برابر (جنگ نکردن دشمنان در) ماه‌های حرام است (و باید حرمت ماه‌های حرام نگه‌داشته شود و اگر از سوی دشمنان) در حرمت (شکنی ماه‌های حرام سعی بشود باید شما هم مقابله به مثل کنید زیرا) قصاص جایز است پس هرکس به شما تجاوز کرد با او مقابله به مثل کنید ولی از خدا بترسید (و حتی در میدان جنگ نیز تقوا پیشه کنید) و بدانید که قطعا خداوند با اهل تقواست. (194) "










--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ قبل از اسلام در میان عرب‌ها، هر سال چهار ماه احترام خاصّى داشت که در آن ماه‌ها جنگ، حرام و ممنوع بود، سه ماه آنها پى درپى که عبارتند از ذى‌القعده، ذى‌الحجّه و محرم، و یکى هم ماه رجب که جداست. حتّى یکى از علل تسمیه ماه ذى‌القعده آن گفته‌اند که در این ماه قعود از جنگ لازم است.

+ اسلام این سنّت را پذیرفت و در هر سال چهار ماه را آتش بس اعلام نمود، ولى دشمن همیشه در کمین است تا از فرصت‌ها سوء استفاده کند و چه بسا با خود فکر کند که چون مسلمانان در این ماه‌ها موظف به رعایت آتش بس هستند، پس به آنها حمله کنیم. این آیه مى‌فرماید: اگر مخالفان شما در این چهار ماه به شما هجوم آوردند، شما نیز در برابرشان بایستید و در همان ماه‌ها با آنان بجنگید و ماه حرام را در برابر ماه حرام قرار دهید. زیرا حرمت خون مسلمانان و حفظ نظام اسلامى از حرمت این ماه‌ها بیشتر است، و هرکس حرمت‌ها را شکست باید مورد قصاص قرار گیرد. سپس به عنوان یک قانون کلّى مى‌فرماید: هرکس به شما تجاوز کرد، به همان مقدار به او تعدّى کنید. و تقوا داشته باشید و بیش از مقدار لازم قصاص نکنید و بدانید که خداوند با متّقین است.

+ همه‌ زمان‌ها یکسان نیستند، حرمت و ممنوعیت بعضى ماه‌ها باید حفظ شود. «الشَّهْرُ الْحَرامُ»

+ در اسلام بن‌بست وجود ندارد. حفظ اسلام و جان مسلمان‌ها بر حفظ احترام مکان‌ها و زمان‌ها مقدّم است. «فَمَنِ اعْتَدى‌ عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ»

+ اسلام، دین تجاوز و تعدّى نیست، ولى تعدّى و تجاوز دیگران را نیز نمى‌پذیرد. «فَمَنِ اعْتَدى‌ عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ»

+ حتّى در برخورد با دشمنان، عادل باشیم. «فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‌ عَلَیْکُمْ»

+ سیستم قانون‌گذارى باید به نحوى باشد که موجب یأس مسلمانان و جرأت کفّار نگردد و اصل مقابله به مثل به همین خاطر است. «فَاعْتَدُوا ... بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‌»

+ رعایت تقوا حتّى به هنگام جنگ، از اصول تربیتى اسلام است. «اتَّقُوا اللَّهَ»

+ اگر در جنگ از مرز عدالت خارج نشوید، از امدادهاى الهى نیز برخوردار خواهید بود. و گمان نکنید عدالت و تقوا پیروزى شما را به تأخیر مى‌اندازد. «بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‌ ... وَ اتَّقُوا ... وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ»

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 198

جمعه, ۱۸ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی پر از رحمت و لبخند خدا :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ قَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ ۖ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِینَ (193) "


" با دشمنان (کافر و مشرک) بجنگید تا فتنه (شرک و کفر) از بین برود (و به کلی ریشه‌کن شود) و دین فقط دین خدا باشد بنابراین اگر (از فتنه‌گری و جنگ و آشوب‌طلبی) دست برداشتند (دیگر شما هم به جنگ با آن‌ها ادامه ندهید زیرا تجاوز و) دشمنی جز با ستکاران روا نیست. (193) "










--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ هدف اسلام از جنگ، کشور گشایى و کسب غنائم یا انتقام‌گیرى نیست، بلکه غرض از جنگ و جهاد در اسلام، برچیده شدن بساط شرک و کفر است.

+ فتنه به معناى شرک، کفر، آزمایش و شکنجه آمده است. در این آیه مى‌فرماید: اگر مشرکان دست از فتنه و قتال برداشتند، دیگر با آنها دشمنى و جنگ نخواهد شد. زیرا برخورد نظامى تنها با ستمکاران و متجاوزان است.

+ تعبیر به عدوان، به خاطر رفتار آن‌هاست وگرنه اسلام اهل عدوان نیست. مثل اینکه مى‌گوییم: جواب بدى، بدى است. با اینکه جواب بدى با بدى، عدالت است، لکن به خاطر عمل او، نامش را بدى مى‌گذاریم.

+ هدف از جنگ در اسلام، برچیدن شرک و فتنه و استقرار دین و قانون خداست. «حَتَّى لا تَکُونَ فِتْنَةٌ»

+ پاکسازى، قبل از بازسازى است. ابتدا فتنه برداشته شود تا بعد دین الهى مستقر گردد. اوّل کفر به طاغوت، بعد ایمان به خدا. «حَتَّى لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ»

+ راه برگشت و توبه بر هیچ کس و در هیچ شرایطى بسته نیست. حتّى دشمن سرسخت نیز اگر تغییر مسیر دهد، خداوند او را مورد عفو قرار مى‌دهد. «فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ ...»

+ در آیه‌ قبل بخشش خداوند نسبت به گناه کفّار مطرح شده است؛ «فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ» در این آیه به مردم سفارش مى‌کند که در صورت دست برداشتن دشمن از جنگ، شما هم از جنگ صرف نظر کنید. «فَلا عُدْوانَ»

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 197

پنجشنبه, ۱۷ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی پر از رحمت حق :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (192) "


" اگر (کافران و مشرکان محارب) از جنگ کردن با شما خودداری کردند (و آتش بس اعلام کردند، شما هم دست نگه‌دارید زیرا) خداوند آمرزنده و مهربان است. (192) "










--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در اینکه مشرکان باید از چه چیز دست بردارند تا بخشیده شوند، دو احتمال وجود دارد:

الف: از جنگ و فتنه. به دلیل آیات قبل که سخن از جنگ بود.

ب: از کفر. به دلیل دریافت مغفرت الهى که مخصوص مؤمنان است.

+ مسلمانان باید آتش‌بس واقعى دشمنان را بپذیرند. «فَإِنِ انْتَهَوْا»

+ اسلام، راه بازگشت را حتّى براى کفّار باز گذارده است. «فَإِنِ انْتَهَوْا ...»

+ اگر کفّار دست از فتنه و جنگ برداشته و ایمان آوردند، آنان را به کارهاى قبل ملامت نکنید. «فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ»

+ انسان باید خود زمینه‌ دریافت رحمت الهى را بوجود آورد. «فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ»

  • گلاره خانوم

ختم قران 196

چهارشنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی پر از حس نابِ بندگی :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ ۚ وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ وَ لَا تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّىٰ یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ ۖ فَإِنْ قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ ۗ کَذَٰلِکَ جَزَاءُ الْکَافِرِینَ (191) "


" ای مسلمانان، وظیفه شما این است که مشرکان و کافران محارب را هرکجا یافتید به قتل برسانید و از سرزمین‌شان بیرون کنید همان‌طوری که آن‌ها (با فتنه‌گری) شما را از سرزمین‌تان بیرون می‌کردند. و (البته) فتنه‌گری بدتر از قتل و خون‌ریزی است.

در کنار مسجدالحرام با دشمنان، جنگ را شروع نکنید مگر اینکه آن‌ها شروع به جنگ کنند، پس اگر آن‌ها جنگ را شروع کردند (قاطعانه) آن‌ها را به قتل برسانید (و سرکوبشان کنید زیرا) جزای کافران همین است. (190) "










---------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ این آیه فرمان قتل و اخراج مشرکان را از مکّه صادر و دلیل آن را چنین بیان مى‌کند که آنان سال‌ها شما را شکنجه و آواره کرده‌اند و شکنجه از قتل سخت‌تر و شدیدتر است. پس شما نباید در مبارزه و جنگ با آنها سستى نشان دهید.

+ سؤال: چرا شکنجه از قتل سخت‌تر است؟

پاسخ: در قتل، انسان از دنیا جدا ولى به آخرت مى‌رسد، لکن در شکنجه، انسان نه به آخرت مى‌رسد و نه از دنیا کام مى‌گیرد.

+ مقابله به مثل و خشونت با دشمن در مواردى لازم است. «وَ اقْتُلُوهُمْ»

+ دفاع عادلانه، منحصر به جبهه و جنگ نیست. «وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ»

+ حقّ وطن، از حقوق انسانى مورد پذیرش ادیان است. «أَخْرَجُوکُمْ»

+ فتنه‌انگیز، مثل محارب است و باید به اشد وجه مجازات شود. «وَ اقْتُلُوهُمْ ... أَخْرِجُوهُمْ ... وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ»

+ حرم و مسجدالحرام مقدّس است، امّا خون مسلمانان مقدّس‌تر؛ و در اینجا مسئله اهمّ و مهمّ مطرح است. «لا تُقاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ حَتَّى یُقاتِلُوکُمْ»

+ همانگونه که در اصلِ جنگ نباید شما پیش دستى کنید، در شکستن مقدّسات هم نباید شما پیش دستى نمائید. «حَتَّى یُقاتِلُوکُمْ»

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 195

سه شنبه, ۱۵ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی پر از حس خوب زندگی :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَ لَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (190) "


" (ای مسلمانان) بجنگید در راه خدا با کسانی که با شما می‌جنگند و (حتی در میدان جنگ) تجاوزگر و ستمکار نباشید زیرا خداوند تجاوزگران و ستمکاران را دوست ندارد. (190) "










--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در این آیه ضمن تصریح به ضرورت دفاع و مقابله در برابر تجاوز دیگران، یادآور مى‌شود که در میدان جنگ نیز از حدود و مرزهاى الهى تجاوز نکرده و متعرض بیماران، زنان، کودکان و سالمندانى که با شما کارى ندارند نشوید. قبل از دعوت آنان به اسلام، دست به‌ اسلحه نبرید و شروع کننده جنگ نباشید و مقرّرات و عواطف انسانى را حتّى در جنگ مراعات کنید.

+ بعضى از صفات، در شرایط مختلف ارزش خود را از دست مى‌دهند؛ مثلا ترحّم یک ارزش است، ولى ترحّم بر پلنگ تیز دندان، ستمکارى بر گوسفندان است.

+ هر یک از سخاوت و شجاعت ممکن است در شرایطى کم‌ارزش یا پرارزش یا بى‌ارزش شود، لکن تنها صفتى که هرگز از ارزش نمى‌افتد، مسئله‌ عدالت است که در هر زمان و مکان و نسبت به هر فرد، دوست یا دشمن یک ارزش است.

+ برخورد با دشمن دو مرحله دارد:

1- بى‌اعتنایى و اعراض. «دَعْ أَذاهُمْ» «احزاب/48»، «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» «نساء/63»

2- خشونت و جنگ. «وَ اغْلُظْ عَلَیْهِمْ» «توبه/73»، «وَ قاتِلُوا ... الَّذِینَ یُقاتِلُونَکُمْ» «بقره/190»

+ جنگ مسلمانان، براى دفاع از خود و دین خداوند است، لکن هدف دشمن از جنگ، خاموش کردن نور خدا؛ «لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ» «صف/8» و به تسلیم کشاندن مسلمانان است. «لَنْ تَرْضى‌ عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لَا النَّصارى‌ حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ» «بقره/120»

+ دفاع و مقابله به مثل، از حقوق انسانى است. اگر کسى با ما جنگید ما هم با او مى‌جنگیم. «قاتِلُوا ... الَّذِینَ یُقاتِلُونَکُمْ»

+ هدف از جنگ در اسلام، گرفتن آب و خاک و یا استعمار و انتقام نیست، بلکه‌ هدف، دفاع از حقّ با حذف عنصرهاى فاسد و آزادسازى افکار و نجات انسان‌ها از خرافات و موهومات مى‌باشد. «فِی سَبِیلِ اللَّهِ»

+ حتّى در جنگ باید عدالت و حقّ رعایت شود. «قاتِلُوا ... لا تَعْتَدُوا» بارها قرآن با جمله‌ «لاتعتدوا» سفارش کرده که در انجام هر فرمانى از حدود و مرزها تجاوز نشود.

+ ظلم و ستم و ایستادگى در مقابل دین خدا، رشته‌ محبّت الهى را پاره مى‌کند. «إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ»

+ تنها حضور در جبهه سبب قرب الهى نیست، بلکه محبوبیّت نزد پروردگار زمانى است که در جنگ عادل باشیم و حقوق را رعایت کنیم. «لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ»

+ در جنگ، هدف باید فقط خدا باشد، نه هوس‌ها، تعصّب‌ها، غنائم، ریا و سمعه. «فِی سَبِیلِ اللَّهِ»

+ حتّى در دفاع از حقّ طبیعى خود، باید خدا را در نظر گرفت. با آنکه آنان جنگ را علیه شما آغاز کردند و شما باید دفاع کنید، ولى باز هم «فِی سَبِیلِ اللَّهِ‌» باشد.

  • گلاره خانوم

ختم قرآن 194

يكشنبه, ۱۳ خرداد ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ

سلام علیکم

صبح همگی به طراوت شبنم صبحگاهی :)





" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

۞ یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْأَهِلَّةِ ۖ قُلْ هِیَ مَوَاقِیتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِّ ۗ وَ لَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَ لَٰکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (189) "


" (ای پیامبر) از تو درباره فایده «هلال‌های ماه» سوال می‌کنند (در جواب آن‌ها) بگو هلال‌های ماه برای بیان اوقات (عبادات و در حقیقت یک نوع تقویم طبیعی) برای (نظام زندگی) مردم و (همچنین برای بیان زمان) حج است.

(ای مسلمانان) بِرّ و نیکی آن نیست که (با پیروی از آداب و روسوم زمان جاهلیت در ایام حج) از پشت خانه‌ها وارد شوید بلکه بِرّ و نیکی این است که «باتقوا و پرهیزکار» باشید و از دَرِ خانه‌ها وارد شوید (پس بنابراین فقط از دستورات خداوند پیروی کنید) و تقوا پیشه کنید تا رستگار گردید. (189) "










--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ یکى از امتیازات اسلام این است که برنامه‌هاى خود را با مقیاس‌هاى طبیعى، عمومى و مجانى طرح مى‌کند، مثلًا براى تعیین مقدار آب کُر، وَجب را مقیاس قرار مى‌دهد و یا براى تشخیص وقت نماز، طلوع و غروب و زوال خورشید را مطرح مى‌کند. و براى آغاز و انتهاى ماه رمضان و یا ایام حج، هلال ماه را ملاک قرار داده است. اشکال مختلف ماه نیز، حکم یک نوع تقویم عمومى را دارد که در اختیار همه است. نیاز به تقویم و تاریخ، لازمه‌ زندگى اجتماعى است و بهترین وسیله عمومى براى این تقویم همین است که افراد اعمّ از باسواد و بى‌سواد در هر کجاى عالم با یک نگاه و در یک لحظه بتوانند روزهاى ماه را تشخیص دهند.

+ هر کارى راهى دارد و باید از مجراى طبیعى و راهش وارد شد. براى انجام هرکار زمان مناسب، شیوه مناسب و رهبر مناسب لازم است. همانگونه که زمان از طرف خداوند به وسیله ماه و هلال معیّن مى‌شود، رهبرى نیز باید از طرف خداوند تعیین شود. بنابراین معناى آیه چنین است: از هلال براى وقت شناسى استفاده کنید و در روش انجام امور، به دستورات آسمانى و رهبران مراجعه کنید و بیراهه نروید. سعادت و خوشبختى، راهى دارد که باید از راهش وارد شد و در انتخاب زمان، روش و رهبر از خدا بترسید تا شاید رستگار شوید.

+ امام صادق(علیه السلام) فرمود: مراد از آیه‌ «وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها» آن است که هر کارى را از راهش وارد شود. «تفسیر برهان، ج 1، ص 190» و امامان معصوم(علیهم السلام) فرمودند: ما آل‌محمّد باب خداوند هستیم.

+ در این آیه جمله‌ «وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها» میان دو «تقوى» قرار گرفته است، شاید این رمز آن باشد که شناخت راه کار و ورود و خروج در امور، نیاز به تقواى فوق‌العاده دارد و کسانى که تقواى کمى داشته باشند باز هم بى‌راهه مى‌روند.

+ حرکت کرات و ماه، داراى برنامه و زمان‌بندى دقیقى است که مى‌تواند در برنامه عبادت و نظم امور زندگى مردم مؤثر باشد. «قُلْ هِیَ مَواقِیتُ لِلنَّاسِ»

+ اگر جمادات و کرات آسمانى نظم دارند و براى انتظام امور انسان‌ها جهت‌گیرى شده‌اند، شرط انصاف نیست که ما موجوداتى بى‌نظم و بى‌حساب و رها باشیم. «قُلْ هِیَ مَواقِیتُ لِلنَّاسِ»

+ در پاسخ به سؤالات، جوابى دهید که سؤال کننده بفهمد و مورد نیازش باشد. «قُلْ هِیَ مَواقِیتُ لِلنَّاسِ»

+ اسلام، با آداب و رسوم جاهلى و خرافى مبارزه مى‌کند. «لَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها»

+ برّ و نیکى را نباید از خرافات، عادات و سیره نیاکان به دست آورد، بلکه راه شناخت برّ، در چارچوب فرمان وحى و رهبران معصوم(علیهم‌السلام) و شیوه‌هاى منطقى است. «لَیْسَ الْبِرُّ ... وَ لکِنَّ الْبِرَّ»

+ هرگاه راهى را بستید، راه صحیحى را نشان بدهید. «لَیْسَ الْبِرُّ ... وَ لکِنَّ الْبِرَّ»

+ ارزش مفاهیم دینى، زمانى است که در افراد جلوه کند. بجاى اینکه بگوید: نیکى تقواست، فرمود: نیکى، متّقى است. «وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى‌»

+ بیراهه رفتن تقوا نیست. اگر از سیره عقلا و اولیاى خدا سرپیچى کنیم و نام آن را تقوا و خودسازى بگذاریم منحرف شده‌ایم. «أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ»

+ بکارگیرى روش‌هاى نادرست و غیر منطقى براى انجام امور، خلاف تقواست. «وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللَّهَ»

+ حفظ وقت و مراعات نظم در کارها و عبادات، یکى از مصادیق تقوا و فلاح است. «مَواقِیتُ لِلنَّاسِ ... لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»

+ رستگارى، نهایت تکامل است. بسیارى از دستورات، براى رسیدن به تقواست، ولى در این آیه، تقوا مقدّمه‌ رستگارى است. «اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»

  • گلاره خانوم