ختم قرآن 173

سلام علیکم

صبح همگی پر از عطر نرگس و یاس :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلَالًا طَیِّبًا وَ لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ (۱۶۸) "

" ای مردم، هر آنچه (از نعمت‌های الهی) در زمین موجود است به شرط حلال و پاکیزه بودن می‌توانید از آن نعمت‌ها و روزی‌ها بخورید البته مواظب باشید که از وسوسه‌های شیطان (در رعایت حلال و حرام و پاکیزه بودن نعمت‌ها) پیروی نکنید. (زیرا شیطان کار حلال را حرام و نیز حرام را حلال معرفی و جلوه می‌نماید و پاک را با ناپاک مخلوط و مشتبه می‌سازد). (۱۶۸) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ اسلام، همواره مردم را به بهره‌بردن از نعمت‌هاى پاک وحلالِ خداوند، سفارش نموده و با هرگونه رهبانیّت و زهد بى‌جا مبارزه مى‌نماید. لذا هم خوردنى‌هاى ناسالم را از شیطان مى‌داند؛ «إِنَّمَا الْخَمْرُ ... رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ» «مائده/90» و هم نخوردن نابجا را گام شیطان مى‌داند؛ «کُلُوا ... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ» زیرا در برخى از نقل‌هاى تاریخى آمده است که بعضى از طوائف عرب، قسمتى از زراعت و حیوانات را بدون دلیل برخود حرام کرده بودند و گاهى نیز این تحریم‌ها را به خداوند نسبت مى‌دادند. آیه نازل شد تا رفع ابهام شود.

+ اسلام، به زندگى مادّى انسان توجّه کامل دارد و در رأس آنها نیازهاى غذایى است که در این مورد، دهها آیه و صدها حدیث آمده است. یکى از وظایف انبیا نیز بیان خوردنى‌ها و آشامیدنى‌هاى حلال وحرام براى مردم است.

+ در تفسیر برهان از امام صادق^{(علیه السلام)} نقل شده است که شخصى به نام طارق، تصمیم گرفته بود تا از همسرش جدا شده و زندگى راهبانه‌اى داشته باشد. حضرت فرمود: «ان هذا من خطوات الشیطان» این از گام‌هاى شیطان است.

+ شرط اساسى در مصرف، دو چیز است: حلال بودن، پاکیزه و دل‌پسند بودن. «کُلُوا ... حَلالًا طَیِّباً»

+ اسلام با بعضى ریاضت‌ها مخالف است. «کُلُوا»

+ بهره‌گیرى از محرّمات و چیزهاى پلید و ناپاک، پیروى کردن از شیطان است. «کُلُوا ... حَلالًا طَیِّباً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ»

+ نیازهاى طبیعى بشر، گاهى زمینه‌اى براى انحراف و تسلّط شیطان است. باید ضمن تأمین نیاز، به لغزش‌هاى آن توجّه داشت. «کُلُوا ... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ ...»

+ شیطان، انسان را قدم به قدم منحرف مى‌کند. باید از همان قدم اوّل مواظبت کرد. «خُطُواتِ الشَّیْطانِ»

+ شیطان براى انحراف مردم، از راههاى گوناگونى وارد مى‌شود. «خُطُواتِ»

+ وادار نمودن مردم به استفاده از حرام‌ها و بازداشتن آنان از نعمت‌هاى حلال، نمودى از دشمنى آشکار شیطان است. «کُلُوا ... حَلالًا طَیِّباً ... إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ»

ختم قرآن 172

سلام علیکم

صبح همگی پر از روزی پاک و رزق معنوی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ قَالَ الَّذِینَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا کَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ کَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ کَذَٰلِکَ یُرِیهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَیْهِمْ ۖ وَ مَا هُمْ بِخَارِجِینَ مِنَ النَّارِ (۱۶۷) "

" پیروانِ رهبران کفر (در روز قیامت) می‌گویند: ای کاش یکبار دیگر به دنیا بازمی‌گشتیم (و از رهبران دروغین‌مان انتقام می‌گرفتیم و) ما هم از آن‌ها بیزاری می‌جستیم، همانگونه که آن‌ها (در این روز سخت) از ما بیزاری می‌جویند! (آری) خداوند (در آن روز) نتیجه اعمال (و عاقبت دوستی‌های) آن‌ها را نشان خواهد داد تا (هرچه بیشتر) در حسرت و اندوه بسوزند و (اما این غم و اندوه و حسرت و پشیمانیِ بی‌موقع) آن‌ها را از آتش خارج نخواهد ساخت (و در آن عذاب همیشه خواهند ماند). (۱۶۷) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ انسان، داراى اختیار است. اگر چنین نبود، پشیمانى و حسرت و تصمیم مجدّد در او راه نداشت. پشیمانى و حسرت، نشانه‌ آن است که مى‌توانستیم کار دیگرى انجام دهیم. و تصمیم مجدّد، رمز آن است که انسان مى‌تواند با اراده و اختیار، هر راهى را که صلاح بداند، انتخاب کند.

+ طاغوت‌ها را رها کنیم. تا آنان ما را در قیامت رها نکرده‌اند، آنها را در دنیا رها کنیم. «فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ»

+ در قیامت، چشم انسان حقیقت بین شده و بر کارهاى خود، حسرت مى‌خورد. «یُرِیهِمُ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ حَسَراتٍ»

+ آرزوى برگشت هست، ولى برگشتى نیست. «لَوْ أَنَّ لَنا کَرَّةً ... وَ ما هُمْ بِخارِجِینَ»

ختم قرآن 171

سلام علیکم

صبح همگی به زیبایی لبخند مهمان بر لب :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِینَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِینَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذَابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ (۱۶۶) "

" رهبران کفر، هنگامی که عذاب (آتش جهنم) را می‌بینند (و می‌فهمند که پیروان آن‌ها سبب نجات از عذاب الهی نیستند) و همه اسباب و عوامل (نجات‌دهنده از بین رفته و) موجب نجات از عذاب نیست، (در آن روز) از پیروانشان بیزاری خواهند جست. (۱۶۶) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ به هوش باشیم که رهبرمان کیست و محبّت و عشق چه کسى را در دل داریم؟ بدانیم طاغوت‌ها و غیر خدا، ما را براى خودشان مى‌خواهند تا با قدرت و ارادت ما، به هوسها و آرزوهاى خود در دنیا برسند، ولى سرانجام در قیامت همه را رها و از ما اظهار تنفّر و انزجار خواهند نمود.

+ هر عشق و علاقه و محبّتى که مایه‌اى از عقل و فطرت نداشته باشد، دیر یا زود به سردى گرائیده و یا به دشمنى کشیده مى‌شود. «یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ ... تَبَرَّأَ الَّذِینَ اتُّبِعُوا»

+ محبّت، زمینه‌ تبعیّت است. «یُحِبُّونَهُمْ ... اتُّبِعُوا»

+ آینده‌نگرى لازمه‌ عقل است. به کسى عشق و محبّت بورزیم که قدرت داشته باشد و در روز خطر، ما را حمایت کند. «إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِینَ اتُّبِعُوا»

+ معیار اصالت یا بى‌اصل بودن علاقه‌ها و محبّت‌ها، دیدن عذاب در روزهاى خطرناک است. «رَأَوُا الْعَذابَ»

ختم قرآن 170

سلام علیکم

صبح همگی پر از ویتامین خ :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَ الَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَ لَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُوا إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِیعًا وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ (165) "

" بعضی از مردم «غیر خدای یگانه» را (برای پرستش) انتخاب می‌کنند و آن‌ها را مثل خدا دوست می‌دارند. این ستمکاران (مشرک) اگر شدت عذاب روز قیامت و قدرت خداوند را می‌دیدند (آنگاه می‌فهمیدند که همه قدرت‌ها به دست خداست و باید مانند) مومنین، محبت و عشق واقعی را به خداوند اختصاص دهند (و غیر از خدای یگانه را دوست نداشته باشند). (165) "

--------------

قسمتی از تفسیر این ایه در تفسیر نور:

+ امام باقر^{(علیه‌السلام)} مى‌فرماید: مراد از «دون اللَّه» و «انداد» در این آیه، بت‌ها نیستند، بلکه مراد پیشوایان ستمکار و گمراهند که مردم آنان را همچون خداوند دوست دارند. «کافى، ج 1، ص 374» از جهت ادبى نیز کلمه «هم» در «یحبّونهم»، براى انسان بکار مى‌رود، نه اشیاء.

+ ریشه‌ محبّت، کمال دوستى و جمال دوستى است. مؤمنان تمام کمالات و جمال‌ها را در خداوند مى‌بینند، لذا بیشترین عشق را به او ابراز مى‌دارند. عشق و محبّت مؤمنان، بر اساس شایستگى و لیاقت معشوق است و هرگز به سردى و خاموشى نمى‌گراید. امّا عشق مشرکان، براساس خیال و جهل و تقلید و هوس‌هاى بیهوده است.

+ پرستش و محبّت غیر خدا در برابر خداوند، ممنوع است. «یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً یُحِبُّونَهُمْ»

+ احساسات باید در رابطه با اعتقادات باشد. «الَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ»

+ برخى از مردم تا وقتى پرده‌ها کنار نرود و قیامت را مشاهده نکنند، به پوچى و بیهودگى راه و فکر خویش پى نمى‌برند. «وَ لَوْ یَرَى الَّذِینَ»

+ قدرت در جذب نیرو مؤثر است. «أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً» پس جذب غیر او نشوید.

ختم قرآن 169

سلام علیکم

صبح همگی شیرین به شیرنی عسل :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْفُلْکِ الَّتِی تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِمَا یَنْفَعُ النَّاسَ وَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ بَثَّ فِیهَا مِنْ کُلِّ دَابَّةٍ وَ تَصْرِیفِ الرِّیَاحِ وَ السَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ (164) "

" مسلما (تفکر و اندیشه) در آفرینش آسمان‌ها و زمین، و رفت و آمد شب و روز، و حرکت کشتی‌ها در دریا برای سود رساندن به مردم و روییدن گیاهان به وسیله آب باران و همچنین وجود انواع جنبندگان و جانداران و حرکت بادها و ابرها، همه نشانه‌هایی است برای اندیشه و تفکر در یگانگی خداوند. (بنابراین اگر خدای واحد نبود این هماهنگی و نظم دقیق در این همه آفریده‌های عالم وجود نداشت). (164) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ هماهنگى میان عناصر طبیعت و اجزاى هستى و قوانین حاکم بر آنها، همه نشان‌دهنده‌ حاکمیّت و قدرت و اراده خداى یگانه است.

+ سعدى مى‌گوید:

آفرینش، همه تدبیر خداوند دل است‌

دل ندارد، که ندارد به خداوند اقرار

کوه و دریا و درختان، همه در تسبیحند

نه همه مستمعى، فهم کند این اسرار

عقل، حیران شود از خوشه زرین عنب‌

فهم، عاجز شود از حبّه یاقوت انار

پاک و بى‌عیب، خدایى که به تقدیر عزیز

ماه و خورشید، مسخّر کند و لیل و نهار

+ شناخت طبیعت، یکى از راه‌هاى خداشناسى است که شناخت آن، قدرت، حکمت و یکتایى او را در بر دارد. «إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ ... فِی خَلْقِ السَّماواتِ ... لَآیاتٍ»

+ خداوند، نظیر و شبیه ندارد و مرکب از اجزا نیست. «إِلهٌ واحِدٌ»

+ هم طبیعت و هم صنعتِ دست ساختِ انسان، از اوست. «خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... وَ الْفُلْکِ»

+ هر موجودى در جهان هستى، آیه‌اى از آیات کتاب خداوند در طبیعت است.«لَآیاتٍ»

+ برگ درختانِ سبز، در نظر هوشیار

هر ورقش دفترى است، معرفت کردگار

+ تنها خردمندان از نگاه در هستى، درس خداشناسى مى‌گیرند. «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّماواتِ ... لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ»

ختم قرآن 168

سلام علیکم

صبح همگی پر از رنگِ سبزِ زندگی و ریشه امید توی قلبتون :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ ۖ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ (163) "

" خدای شما خدایی است یگانه و به جز او خدایی نیست و او خدایی است عطا کننده نعمت‌ها و مهربان. (163) "