ختم قرآن 129

سلام علیکم

صبح جمعه همگی پر از لبخند امام زمان ^{(عجل الله تعالی فرجه الشریف)} بر همه منتظران

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

۞ وَ إِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی ۖ قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ (124) "

" هنگامی (که خداوند خواست به حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} مقام امامت عطا فرماید) او را به امتحانات سختی همچون ذبح اسماعیل ^{(علیه السلام)} و انداخته شدن در آتش مبتلا کرد و ابراهیم ^{(علیه السلام)} همه امتحانات الهی را به طور کامل و با موفقیت به اتمام رسانید، سپس خداوند فرمود: همانا من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم، ابراهیم به خداوند عرض کرد: از خاندان من چطور؟ (آیا فرزندان من را نیز چنین مقامی عطا می فرمایی؟) خداوند فرمود: مقام امامت به ستم کاران و ظالمان نمی رسد (و هرکدام از فرزندان تو شایسته مقام امامت باشند، به این مقام می رسند). (124) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} در بین انبیا، جایگاه و منزلت خاصّى دارد. آن مرد الهى، در عرصه‌هاى گوناگون با انحراف و شرک مبارزه کرد؛ برهان و استدلال او در مقابل ستاره‌پرستان و ماه‌پرستان، مبارزه عملى او با بت‌پرستان، احتجاج او در برابر نمرود و سربلندى او در آزمایشات دیگر، از او انسانى اسوه ونمونه ساخت که خداوند او را به مقام امامت نصب نمود.

+ هدف آزمایش؛ براى ظهور و بروز استعدادهاى نهفته و تلاش و عمل انسان‌هاست. اگر انسان کارى نکند، استحقاق پاداش نخواهد یافت.

+ ابزار آزمایش؛ تلخى‌ها و شیرینى‌هاى زندگى، همه ابزار امتحان هستند. گاهى افرادى با شداید و مصایب آزمایش مى‌شوند و برخى دیگر با رفاه، و ناگزیر همه مردم حتّى انبیا مورد امتحان قرار مى‌گیرند. این امتحانات و آزمایش‌ها براى رشد و پرورش مردم است.

+ ابراهیم ^{(علیه السلام)} در هر آزمایشى که موفّق مى‌شد، به مقامى مى‌رسید: در مرحله نخستین، عبداللّه شد. سپس به مقام نبى‌اللهى رسید. و پس از آن رسول اللّه، خلیل اللّه و در نهایت به مقام امامت و رهبرى مردم منصوب گردید.

+ حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} تنها پیامبرى است که مشرکان و یهودیان و مسیحیان، همه خود را پیرو راه او مى‌دانند. در این آیه ضمن تجلیل از ابراهیم علیه السلام، به طور غیر مستقیم به همه مى‌فهماند که اگر به راستى او را قبول دارید، دست از شرک برداشته و همانند او تسلیم محض اوامر الهى باشید.

+ این آیه یکى از آیاتى است که پشتوانه فکرى و اعتقادى شیعه قرار گرفته است که امام باید معصوم باشد و کسى که لقب ظالم بر او صدق کند، به مقام امامت نخواهد رسید.

+ پیامبران نیز مورد آزمایش الهى قرار مى‌گیرند. «وَ إِذِ ابْتَلى‌ إِبْراهِیمَ»

+ منشأ امامت وراثت نیست، لیاقت است که با پیروزى در امتحانات الهى ثابت مى‌گردد. «فَأَتَمَّهُنَّ»

+ پست‌ها و مسئولیّت‌ها باید تدریجاً و پس از موفّقیّت در هر مرحله به افراد واگذار شود. «فَأَتَمَّهُنَّ ...»

+ امامت، انتصابى است نه انتخابى. امام باید حتماً از طرف خداوند منصوب شود. «إِنِّی جاعِلُکَ»

+ امامت، عهد الهى میان خدا و مردم است. «عَهْدِی»

+ از اهمّ شرایط رهبرى، عدالت و حسن سابقه است. هرکس سابقه شرک و ظلم داشته باشد، لایق امامت نیست. «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ»

گ.ن:

+ خدایی بعضی از این آیات جملاتشون رو باید نوشت گذاشت جلوی چشم مسئولین

ختم قرآن 128

سلام علیکم

صبح همگی بخیر و نیکی باشه ان شاء الله

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ اتَّقُوا یَوْمًا لَا تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئًا وَ لَا یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَ لَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَ لَا هُمْ یُنْصَرُونَ (123) "

" (شما در مقابل نعمت های داده شده مسئول هستید و در روز قیامت بازخواست خواهید شد پس) بترسید از آن روزی که هیچکس از دیگری عذابی را نمی تواند دفع کند و در برابر گناهان (به جای مجازات هیچگونه جریمه و) عوضی پذیرفته نمی شود و حتی شفاعت شفاعت کنندگان هم به او فایده ای نبخشد (زیرا شدت گناهان مانع شفاعت می شود) و از جانب خداوند هیچگونه کمکی نمی شوند. (123) "

ختم قرآن 127

سلام علیکم

صبح همگی پر از روشنایی زندگی و نور امید

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ (122) "

" ای بنی اسرائیل به یاد آوردی نعمت های ما را که به شما داده ایم و شما را بر مردمان جهان برتری دادیم (اما شما با وجود این همه نعمت های مادی و معنوی، به جای اینکه ایمان بیاورید و اطاعت کنید، با لجبازی ها و نافرمانی ها و پیامبر کشی ها ناسپاسی کردید.) (122) "

ختم قرآن 126

سلام علیکم

صبح همگی سرشار از انرژی و موفقیت

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (121) "

" کسانی که به آنها کتاب (آسمانی) داده ایم (مانند یهود و نصاری) اگر (با دقت و تدبر) آن کتاب های آسمانی (تورات و انجیل) را می خواندند و به محتوای آن عمل می کردند، حتما به قرآن و پیامبر اسلام ایمان می آوردند (زیرا در تورات و انجیل، نشانه های آمدن پیامبر اسلام و حقانیت قرآن تایید شده بود) و کسانی که (یهود و نصاری و کفار) آیات قرآن و پیامبر اسلام را انکار کنند مسلما از زیانکاران (دنیا و آخرت) خواهند بود (زیرا هدایت را از دست داده اند). (121) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در برابر یهودیان و مسیحیانى که به سبب لجاجت و سرکشى مورد انتقاد قرار گرفتند، گروهى از آنان مورد تمجید و قدردانى خداوند قرار گرفته‌اند. آنان کسانى هستند که به کتاب‌هاى آسمانى مراجعه کرده و نشانه‌هاى ظهور و بعثت پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله را در آن دیده و به او ایمان مى‌آورند.

+روایتى درباره‌ آداب تلاوت قرآن در تفسیر المیزان نقل شده، که هشت نکته را مورد توجّه قرار داده است:

1. ترتیل آیات.

2. تفقّه در آیات.

3. عمل به آیات.

4. امید به وعده‌ها.

5. ترس از وعیدها.

6. عبرت از داستان‌ها.

7. انجام اوامر الهى.

8. ترک نواهى.

در پایان روایت نیز امام صادق علیه السلام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، درس حروف، قرائت و تجوید نیست.

+ حقّ تلاوت، در تلاوت با صوت زیبا و رعایت نکات تجوید خلاصه نمى‌شود، بلکه ملاک، ایمان و عمل است. «یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ»

+ کسى که در انتخاب مکتب دچار انحراف شود، زیانکار واقعى است. «فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ»

عنوان با شما

و قرآن موعظه ایست برای اندیشمندان

 پند و عبرتی است برای پند پذیران

و قرآن

دفترچه راهنمای زندگیست برای هر انسانی

و اندر عجایب ما موجودات مُعَنوَن به نام انسان

که در زمان اندیشه ورزی به جایش عمل می کنیم

و در زمان پند پذیری، تجربه

و این رشته انگار سری بس دراز دارد

به بلندای یک تاریخ

تاریخی از زمان نزول آیات آسمانی قرآن

تا همین حال که پاهایمان روی زمین است

ولی مغزهایمان گُم در ناکجا آبادِ خیال

وَ هُوَ صادِق

که دشمن دشمن است آنگاه که دشمنی با پوست و گوشت و خونش عجین شده باشد

که حتی دستکش مخملین به دست

از برای دوستی خاله خرسه اش دست دوستی به سویت دراز کرده باشد

به یقین روزی گلویت سهم پنجه پنهانیش می گردد و طعم تلخ و سوزنده چنگال هایش را میچشی

اگر

نه اندیشه ورزی و نه پند پذیری

که او

به راستی تمام فن کوزه گریش را به ما آموخته

و راه و رسم خردورزی را به حلاوتِ تلاوتِ روح بخشِ آیاتش بر ما ارزانی داشته

و پندهایش را به مثال نَقل های دلنشین عبرت آموز از گذشته برایمان مهیا کرده

و ای انسان

اندیشه کن و پند پذیر

که تمام جهان خلق شده است برای تو

و تو خلق شده ای برای او

و او

تو را خردورز و عبرت آموز، عاشق است

که دشمن شناس باشی و حق جو

که راه صراط مستقیم و مسیر سعادت

تَوَکَّلتُ عَلَی الله

--------------

گ.ن:

+ دلم نیومد راجع به این آیه چیزی ننویسم

+ و تاریخ هر روز تکرار میشه

و ما هر روز فکر...

ان شاء الله که فکر می کنیم و عبرت می گیریم

+ با بصیرت باشیم

ختم قرآن 125

سلام علیکم

ان شاء الله امروز همگی پربار تر از دیروز

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ لَنْ تَرْضَىٰ عَنْکَ الْیَهُودُ وَ لَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لَا نَصِیرٍ (120) "

" (پیامبر اسلام، یهود و  نصاری را به اسلام دعوت می کرد و می خواست با مذاکرات، رضایت آنها را جلب کند از این رو خداوند خطاب به پیامبر اسلام ^{(صلی الله علیه و آله و سلم)} می فرماید:) هرگز یهود و نصاری (با آن روحیه لجاجت و عناد و افکار باطل) از تو زاضی نخواهند شد مگر اینکه تو کاملا تسلیم دین (تحریف شده) آنها شوی (و آیین و افکار باطل آنها را صددرصد بپذیری، زیرا یهود و نصاری به کمتر از این راضی نمی شوند پس به آنها) بگو: هدایت واقعی همان هدایت الهی است (که با قرآن و اسلام محقق می شود و هیچگونه هدایتی در دین تحریف شده شما وجود ندارد.)

(ای پیروان محمد ^{(صلی الله علیه و آله و سلم)} بدانید که) اگر پیرو خواسته های (نامشروع) دشمنان دین باشید (و بخواهید با آنها سازش کنید) در صورتی که شما از عناد و لجاجت ها و توطئه های آنها آگاهی دارید، مطمئن باشید در این صورت دیگر از تحت ولایت و حمایت خداوند خارج می شوید و دیگر هیچگونه کمک و نصرتی از سوی خداوند به شما نخواهد رسید. (120) "

--------------

تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ بعد از تغییر قبله، ناراحتى یهود از مسلمانان بیشتر شد و احیاناً بعضى از مسلمان‌ها نیز تمایل داشتند قبله همان بیت‌المقدّس باشد تا بتوانند با یهود در الفت و دوستى زندگى کنند، غافل از اینکه رضایت اهل کتاب با حفظ آن حاصل نمى‌شد و انتظار آنان، پیروى از تمام آیین آنها و نه فقط قبله آنان بود.

+ این آیه در عین اینکه خطاب به پیامبر اسلام ^{(صلى الله علیه و آله و سلم)} است، خطاب به همه مسلمانان در طول تاریخ نیز هست که هرگز یهود و نصارى از شما راضى نخواهند شد، مگر آنکه تسلیم بى‌چون و چراى آنان شوید و از اصول و ارزشهاى الهى کناره بگیرید. ولى شما باید با قاطعیّت دست رد به سینه‌ آنها بزنید و بدانید تنها راه سعادت، راه وحى است نه پیروى از تمایلات این و آن.

+ دشمن، به کم راضى نیست. فقط با سقوط کامل و محو مکتب و متلاشى شدن اهداف شما راضى مى‌شود. «لَنْ تَرْضى‌ عَنْکَ ...»

+ اگر مسلمانان مشاهده کردند که کفّار از دین آنان راضى هستند، باید در دیندارى خود تردید نمایند. دیندارى کافرپسند، همان کفر است. «لَنْ تَرْضى‌ ... حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ»

+ جز وحى و هدایت الهى، همه راه‌ها انحرافى است. «قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدى‌»

+ مسئولیّت عالم، بیشتر از جاهل است. «بَعْدَ الَّذِی جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ»

+ رابطه با اهل کتاب نباید به قیمت صرف نظر کردن از اصول باشد. جذب دیگران آرى، ولى عقب نشینى از اصول هرگز. «لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ ...»*

+ پیروى از تمایلات و هوسهاى مردم، منجر به قطع الطاف الهى مى‌شود. بنابراین یکى را باید برگزید: یا لطف خدا، یا هوسهاى مردم. «ما لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ»

ختم قرآن 124

سلام علیکم

صبح همگی عالی و سرشار از حس زندگی

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا ۖ وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ (119) "

" (ای پیامبر نگران ایمان نیاوردن مشرکان و کفار نباش، زیرا) تو مسئول دوزخی شدن آنها نیستی، ما تو را (همراه با احکام و معارفی که) به حق (است) فرستادیم که فقط بشارتگر و بیم دهنده باشی تا ابلاغ رسالت و اتمام حجت شود). (119) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ بشارت و انذار، نشانه‌ اختیار انسان است.

+ در قرآن مکرر این معنا آمده است که آنچه بر خداوند است، فرستادن پیامبرى معصوم با منطق حقّ همراه با بشارت و انذار است. حال مردم خودشان هستند که آزادانه یا راه حقّ را مى‌پذیرند و یا سرسختانه لجاجت مى‌کنند.

+ در برابر هر تضعیف روحیّه‌اى از طرف دشمن، نیاز به تقویت و تسلیت و تسکین روحى از طرف خدا است. «أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ» (در آیه قبل بهانه‌هاى کفّار نقل شد، در این آیه پیامبر ^{(صلى الله علیه و آله و سلم)} با کلمه «بالحقّ» تأیید و تقویت مى‌شود.)

+ بشارت و تهدید، همچون دو کفّه ترازو باید در حال تعادل باشد، وگرنه موجب غرور یا یأس مى‌شود. «بَشِیراً وَ نَذِیراً»

ختم قرآن 123

سلام علیکم

صبح همگی پر از زندگی و طراوت

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ قَالَ الَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ لَوْلَا یُکَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِینَا آیَةٌ ۗ کَذَٰلِکَ قَالَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ ۗ قَدْ بَیَّنَّا الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ (118) "

" مشرکان و کفار نادان می گفتند: چرا خداوند با ما (مستقیما) سخن نمی گوید (تا ما ایمان بیاوریم) و چرا برای ما معجزه نمی آید. (قرآن در پاسخ به بهانه جویی های آنها می فرماید:) پیشینیان آنها نیز چنین می گفتند، دلهایشان (و افکارشان در جهل و عناد) به یکدیگر شباهت دارد (درحالی که) ما دلایل روشنی برای کسانی که اهل یقین باشند، بیان کرده ایم. (118) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ توقّعات نابجا، یا به خاطر روحیّه استکبار و خودبرتربینى است و یا به خاطر جهل و نادانى.

+ اصالت به تلاش و لیاقت است، نه تقاضا و توقّع. گروهى هستند که به جاى تلاش و بروز لیاقت، همیشه توقّعات نابجاى خود را مطرح مى‌کنند. «لَوْ لا یُکَلِّمُنَا اللَّهُ»

+ سنّت خداوند اتمام حجّت و بیان دلیل است، نه پاسخگویى به خواسته‌ها و تمایلات نفسانى هر کس. «قَدْ بَیَّنَّا الْآیاتِ»

تقدیر درخت

همش چند روزی بود میخواستم حرفی راجع به ایام فاطمیه بزنم و نمیشد :(

تا اینکه این کلیپ رو دیدم

شاید بگیم 9 دقیه اس و حجمش زیاده و نتمون میره

ولی ارزشش رو داره

تقدیر درخت

برای دیدن اینجا را کلیک نمایید

--------------

گ.ن:

+ اگر دلتون شکست دعا یادتون نره

+ تسلیت:(

ختم قرآن 122

سلام علیکم

صبح همگی سرشار از خیر و برکت

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ وَ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (117) "

" (و از طرفی) خداوند پدید آورنده آسمان ها و زمین است و هر لحظه اراده کند کاری انجام شود یا چیزی به وجود آید بلافاصله ایجاد می کند (پس بنابراین خداوند با این قدرت نامحدود چه نیازی به فرزند دارد). (117) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در این چند آیه، با قدرت الهى آشنا شدیم:

- «لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ» مشرق و مغرب براى اوست.

- «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» آسمان‌ها و زمین براى اوست.

- «کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» همه براى او متواضع و فرمان بردار هستند.

- «بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» پدید آورنده ابتکارى آسمان‌ها و زمین اوست.

- «کُنْ فَیَکُونُ» به فرمان او هر چیز موجود مى‌شود.

+ ایمان به چنین قدرتى، که وجود و عدم همه چیز بدست اوست، به انسان توانایى فوق‌العاده مى‌دهد و او را از یأس و ناامیدى باز مى‌دارد.

+ آفرینش خداوند، همواره بدیع و ابتکارى است. «بَدِیعُ»

+ خداوند مى‌تواند در یک لحظه همه هستى را بیافریند؛ «کُنْ فَیَکُونُ» هرچند حکمتش اقتضا مى‌کند که سلسله علل در کار باشد و به تدریج خلق شوند.