ختم قرآن 122
سلام علیکم
صبح همگی سرشار از خیر و برکت
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ وَ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ (117) "
"
(و از طرفی) خداوند پدید آورنده آسمان ها و زمین است و هر لحظه اراده کند
کاری انجام شود یا چیزی به وجود آید بلافاصله ایجاد می کند (پس بنابراین
خداوند با این قدرت نامحدود چه نیازی به فرزند دارد). (117) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ در این چند آیه، با قدرت الهى آشنا شدیم:
- «لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ» مشرق و مغرب براى اوست.
- «لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» آسمان‌ها و زمین براى اوست.
- «کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» همه براى او متواضع و فرمان بردار هستند.
- «بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» پدید آورنده ابتکارى آسمان‌ها و زمین اوست.
- «کُنْ فَیَکُونُ» به فرمان او هر چیز موجود مى‌شود.
+ ایمان به چنین قدرتى، که وجود و عدم همه چیز بدست اوست، به انسان توانایى فوق‌العاده مى‌دهد و او را از یأس و ناامیدى باز مى‌دارد.
+ آفرینش خداوند، همواره بدیع و ابتکارى است. «بَدِیعُ»
+ خداوند مى‌تواند در یک لحظه همه هستى را بیافریند؛ «کُنْ فَیَکُونُ» هرچند حکمتش اقتضا مى‌کند که سلسله علل در کار باشد و به تدریج خلق شوند.
