ختم قرآن 138

سلام علیکم

صبح همگی پر از شادی و روزی فراوان :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

أَمْ کُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی قَالُوا نَعْبُدُ إِلَٰهَکَ وَ إِلَٰهَ آبَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ إِلَٰهًا وَاحِدًا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (۱۳۳) "

" (یهودیان به دروغ اداعا می کردند که حضرت یعقوب^{(علیه السلام)} به هنگام مرگ، فرزندانش را به دین یهودیت توصیه کرده است و قرآن کریم در رد این ادعای باطل می فرماید:) آیا شما یهودیان به هنگام مرگ یعقوب‌ (در پیش او) حاضر بودید؟!

پس یعقوب به هنگام مرگ از فرزندانش پرسید: بعد از من چه چیزی را خواهید پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را که همان خدای یگانه است، می پرستیمو ما تسلیم فرمان او هستیم. (۱۳۳) "

---------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در قرآن از جدّ و عمو، به پدر «أب» تعبیر مى‌کند. «آبائِکَ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ» چون ابراهیم، جدّ فرزندان یعقوب و اسماعیل، عموى آنان بوده است.

+ سخن باید بر اساس علم و آگاهى باشد. «أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ»

+ مرگ به سراغ همه مى‌آید، حتّى پیامبران. «حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ»

+ حسّاس‌ترین زمانِ زندگى، لحظه‌ مرگ است و حسّاس‌ترین مسئله، موضوع دین و عقیده و حسّاس‌ترین مخاطب، نسل انسان است. «إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنِیهِ ما تَعْبُدُونَ»

+ موعظه در آستانه‌ مرگ، آثار عمیقى دارد. «إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ»

+ پدران باید نسبت به آینده‌ دینى فرزندان خویش، توجّه داشته باشند. حتّى فرزندان انبیا در معرض خطر بى‌دینى هستند. «ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی»

+ همه انبیا، به عبادت و تسلیم در برابر خداوند سفارش مى‌کردند. «إِلهاً واحِداً»

+ فقط در برابر فرمان خداوند، تسلیم شویم. «لَهُ مُسْلِمُونَ»

ختم قرآن 137

سلام علیکم

صبح همگی پر از شادمانی و عطر زندگی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ وَصَّىٰ بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَ یَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ لَکُمُ الدِّینَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (۱۳۲) "

" ابراهیم و یعقوب (در آخرین ایام عمر خود) به فرزندانشان وصیت کردند که: ای پسران من، چون خداوند برای شما دین ابراهیم را (که همان تسلیم شدن در برابر خدا و اطاعت از فرمان های اوست) برگزیده است پس (شما هم بکوشید) جز با دین اسلام از دنیا نروید و مسلمان بمیرید (و در زندگی همیشه تسلیم فرمان های خدا و مطیع امر او باشید.) (۱۳۲) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+‌ در فکر سلامت عقیده و ایمان نسل و فرزندان خود باشیم و در وصایاى خود تنها به جنبه‌هاى مادّى اکتفا نکنیم. «وَصَّى ... فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»

+ راه حقّ، همان راه اسلام و تسلیم بودن در برابر خداوند است. انبیا همین راه را سفارش مى‌نمودند. «وَصَّى بِها إِبْراهِیمُ بَنِیهِ وَ یَعْقُوبُ»

+ خداوند در میان همه راهها، راه دین را براى ما برگزیده است. «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ لَکُمُ الدِّینَ»

+ حسن عاقبت و مسلمان مردن مهم است. «1» «فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»

+ گرچه زمان و مکان مردن به دست ما نیست، ولى مى‌توانیم زمینه‌ حسنِ عاقبت خود را از طریق عقیده و عمل درست و دعا و دورى از گناه و افراد فاسد، فراهم کنیم. «فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»

ختم قرآن 136

سلام علیکم

صبح همگی پر از شادابی و سرزندگی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ (۱۳۱) "

" خداوند فرمود:(ای ابراهیم همواره) باید تسلیم پروردگار باشی (و از فرمان های تربیتی و هدایتی او استفاده کنی) ابراهیم در پاسخ عرض کرد: من در برابر فرمان های پروردگار عالمیان (صددرصد) تسلیم و فرمان بردارم. (۱۳۱) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ مقامات و الطاف الهى، بدون دلیل به کسى واگذار نمى‌شود. اگر خداوند ابراهیم را برمى‌گزیند، به خاطر روحیّه‌ تسلیم پذیرى او در برابر خداست.«أَسْلِمْ قالَ أَسْلَمْتُ»

+ فلسفه‌ تسلیم انسان در برابر خداوند آن است که او رب العالمین است.«أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ»

گ.ن:

+ روز درختکاری مبارک. همیشه حافظ محیط زیستمون باشیم :)

ختم قرآن 135

سلام علیکم

صبح همگی پر از نور و شادی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَ لَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا ۖ وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ (۱۳۰) "

" (آیین حضرت ابراهیم^{(علیه السلام)} که در واقع پایه و اساس دین اسلام است، به جا بود که هر عاقل و اندیشمندی چنین آیینی را بپذیرد و به آن عمل کند اما قرآن کریم پیش بینی می کند افراد بی منطق و نادان، از چنین مکتبی اعراض می کنند و این افراد را چنین توبیخ می فرماید:) کیست که از آیین برحق ابراهیم رویگردان می شود جز افراد سفیه و نادان (که ارزش خود را درک نمی کنند و مصلحت خود را نمی توانند تشخیص دهند).

(خداوند درباره حضرت ابراهیم^{(علیه السلام)} می فرماید:) حقیقتا ما او را در دنیا (به عنوان پیامبر و امام مردم) برگزیدیم و حتما در آخرت نیز از شایستگان  خواهد بود. (۱۳۰) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ آئین حضرت ابراهیم^{(علیه السلام)} به قدرى ارزش دارد که پیامبر^{(صلى الله علیه و آله و سلم)} مفتخر است که راه او راه ابراهیم است. ابراهیم کسى است که قرآن او را حلیم معرّفى مى‌نماید و در صبر و توکّل نیز نمونه و سرآمد است تا آنجا که درون آتش افکنده مى‌شود بى‌آنکه واهمه‌اى داشته باشد.

+ کسى که راه ابراهیم را که براى نسل بشر، مرکز امن، رهبر معصوم، رزق فراوان، توفیق اسلام و تسلیم، قبول توبه و سعادت از خدا طلب مى‌کند، رها کرده و به دنبال دیگران برود، سفیه و نادانى بیش نیست!!

+ در فرهنگ قرآن، به افرادى که حقائق را نادیده انگاشته و کفران نعمت کنند، سفیه گفته مى‌شود. چنانکه به بنى‌اسرائیل به جهت بهانه‌هاى بى موردى که درباره‌ تغییر قبله مى‌گرفتند، سفیه گفته شده است

+ کسانى که راه حقّ را رها نموده و بى‌راهه مى‌روند، سفیه هستند و آن کس که در انتخاب رهبر و مکتب، قدم درست بردارد عاقل است.

+ سفیه کسى است که منطق، مکتب، رهبر و راه حقّ را نادیده گرفته و به دنبال هوسهاى خود یا دیگران رهسپار شود. «سَفِهَ نَفْسَهُ»

+ دین‌دارى، خردورزى، و اعراض از آن، دلیل بى‌خردى است. «مَنْ یَرْغَبُ ... سَفِهَ نَفْسَهُ»

ختم قرآن ۱۳۴

سلام علیکم

صبح همگی پر از عطر دلنشین حس خدا :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

رَبَّنَا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ ۚ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (۱۲۹) "

" خدایا! از میان فرزندانم، پیامبری، (حضرت محمد^{(صلی الله علیه و آله و سلم)} را) انتخاب کن که آیات (و احکام و نشانه های توحید و خدا پرستی) را بر مردم بخواند (و یاد بدهد) و آنها را با کتاب قرآن و احکام و معارف اسلامی آشنا سازد (و از مفاسد اخلاقی و انحرافات فکری و عملی) پاکیزه نماید، براستی که تو پیروزی و قدرت هر کاری را داری و کارها را حکیمانه و به مصلحت بندگانت تصمیم میگیری. (۱۲۹) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ این آیه، دعایى دیگر از حضرت ابراهیم (علیه السلام) را بازگو مى‌کند که بیانگر عظمت فوق‌العاده روح، و ترسیم کننده‌ سوز و اخلاص درونى اوست. با آنکه خود در حال حیات و از پیامبران برجسته الهى است، براى نسل‌هاى آینده دعا مى‌کند که پروردگارا! در میان مردم و ذریّه من، پیامبرى از خودشان مبعوث کن.

+ نیاز به رهبر آسمانى، از اساسى‌ترین نیازهاى جامعه بشرى است. اگر قرن‌ها قبل براى آن دعا مى‌شود، نشان دهنده‌ اهمیّت و ارزش و نقش آن است. «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ ... وَ ابْعَثْ فِیهِمْ» آرى، بالا بردن دیوارهاى کعبه بدون حضور رهبر معصوم و الهى، بتخانه‌اى بیش از آب درنمى‌آید.

+ هدف از بعثت پیامبران، تعلیم و تزکیه مردم بر اساس کتاب آسمانى است. «یَتْلُوا ... یُعَلِّمُهُمُ ... یُزَکِّیهِمْ»

+ علم ودانش زمانى نتیجه مى‌دهد که همراه با بینش و حکمت، و همراه با تزکیه و تقوا باشد. «یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ»

کدام آپشن؟

--------------

+ آپشن: option—» گزینه

+ برگرفته از وبلاگ مغـــز نوشتـــــ

ختم قرآن 133

سلام علیکم

صبح همگی پر از نور و عطر خدا توی زندگی تون

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

رَبَّنَا وَ اجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَ أَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَ تُبْ عَلَیْنَا ۖ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ (128) "

" پروردگارا مرا را تسلیم  فرمان خود قرار بده (و به ما روحیه تسلیم محض بودن در برابر دستورات خودت را عنایت بفرما) و از فرزندان ما نیز امتی (مسلمان و) تسلیم (فرمان) خودت (پدید آور تا به نحو احسن دستورات و احکام اسلامی را اجرا کنند) خدایا! تو خودت چگونگی اجرای اعمال حج را به ما نشان بده (و به ما یاد بده که چگونه توبه کنیم و از تو می خواهیم که) توبه ما را بپذیری که البته تو بسیار مهربان و توبه پذیر هستی. (128) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ با آنکه حضرت ابراهیم و اسماعیل ^{(علیهم السلام)} هر دو در اجراى فرمان ذبح، عالى‌ترین درجه تسلیم در برابر خدا را به نمایش گذاردند، امّا با این همه در این آیه از خداوند مى‌خواهند که مارا تسلیم فرمان خودت قرارده. گویا از خداوند تسلیم بیشتر و یا تداوم روحیّه تسلیم را مى‌خواهند.

+ به کمالات امروز خود قانع نشوید، تکامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ»

+ توجّه به نسل و فرزندان، یک دورنگرى عاقلانه و خداپسندانه است که حاکى از وسعت نظر و سوز و عشق درونى است و بارها در دعاهاى حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} آمده است. «وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا»

+ راه و روش بندگى را باید از خدا آموخت وگرنه انسان گرفتار انواع خرافات و انحرافات مى‌شود. «أَرِنا مَناسِکَنا»

+ تا روح تسلیم نباشد، بیان احکام سودى نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم ^{(علیه السلام)} ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا مى‌کند، سپس راه و روش عبادت و بندگى را مى‌خواهد. «وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ ... أَرِنا مَناسِکَنا»

+ نیاز به توبه و بازگشت الطاف الهى، در هر حال و براى هر مقامى، ارزش است.  «تُبْ عَلَیْنا»

+ یکى از آداب دعا، ستایش پروردگار است که در این آیه نیز به چشم مى‌خورد. «التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»

ختم قرآن 132

سلام علیکم

امروز همگی بخیر و نیک فرجامی ان شاء الله

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ (127) "

" (خانه کعبه اولین خانه ای است که خداوند در زمین قرار داده است و حتی قبل از حضرت آدم ^{(علیه السلام)} وجود داشت ولی به سبب طوفان نوح فرو ریخت که بعدا به دستور خداوند، حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} با کمک فرزندش حضرت اسماعیل ^{(علیه السلام)} آن را بازسازی کردند از این رو می فرماید: یاد کنید) هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه های خانه (کعبه) زا بالا بردند (و کعبه را بازسازی نمودند.)

(حضرت ابراهیم و اسماعیل ^{(علیهم السلام)} بعد از بازسازی کعبه از خدا تقاضا نمودند:) پروردگارا این (عمل) را از ما قبول بفرما، همانا تو (دعاها را) شنوا و (به نیتها و باطن اعمال) دانایی. (127) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ بانیان کارهاى نیک را فراموش نکنیم. «إِذْ یَرْفَعُ» «اذ» یعنى گذشته را یاد کن.

+ در مسیر اهداف الهى، کار بنّایى و کارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مى‌خواهند. «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ ... رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»

+ کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر کعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «رَبَّنا تَقَبَّلْ»

+ کارهاى خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم. حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} نامى از کار و بنایى خود نبرد و فقط گفت: «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»

+ در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم ^{(علیه السلام)} دعاى خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»

گ.ن:

+ جشن انقلاب با شکوهی بود :)

ختم قرآن 131

سلام علیکم

صبح امروز همگی پر از انرژی و برکت

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ۖ قَالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ ۖ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ (126) "

" ابراهیم ^{(علیه السلام)} از خداوند خواست: پروردگارا، این سرزمین مکه را شهری امن قرار ده و به مردم آن، که «به خدا و روز قیامت ایمان دارند» از نعمت های فراوان روزی عطا بفرما (خداوند دعای او را قبول کرد و فرمود:) و کافران را نیز از نعمت های آن برخوردار می کنم (زیرا دنیا جای امتحان است) سپس کافران را پس از بهره مندی از نعمت های دنیا (در صورتی که با حال کفر و بدون توبه از دنیا بروند، در روز قیامت) به عذاب آتش جهنم گرفتار می کنم البته آن، سرنوش و جایگاه بسیار بدی است (که خودشان انتخاب نموده اند). (126) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در این آیه حضرت ابراهیم، رزق دنیا را تنها براى مؤمنان درخواست کرد، امّا خداوند این محدویّت را نمى‌پذیرد و از اعطاى رزق مادّى به کفّار امتناع نمى‌ورزد. یعنى رزق مادّى مهمّ نیست، لذا به اهل و نااهل هر دو داده مى‌شود، امّا مقامات معنوى و اجتماعى و رهبرى، بسیار مهم است و به هر کس واگذار نمى‌شود.

+ انبیا علاوه بر ارشاد و هدایت، به نیازهاى مادّى مردم همانند امنیّت و معیشت نیز توجّه داشته و براى آن تلاش و دعا مى‌کنند. «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً»

+ بهره‌مندى از نعمت‌ها، زمانى لذیذ و گوارا است که در فضاى امن، آرام و بى‌اضطراب باشد. «آمِناً وَ ارْزُقْ»

+ در دعا، دیگران را فراموش نکنیم. به جاى «و ارزقنا» فرمود: «وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ»

+ سنّت الهى آن است که به همه مردم اعم از مسلمان و کافر، رزق دهد «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ بهره‌مندى در دنیا، نشانه‌ لطف خداوند به انسان نیست. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ در کمک رسانى به همنوع، کارى به مکتب او نداشته باشید. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ کامیابى‌هاى مادّى هرقدر باشد، نسبت به نعمت‌هاى آخرت اندک است. «قَلِیلًا»

ختم قرآن 130

سلام علیکم

روز همگی پر از روزی پاک و طیب و شادی دل

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْنًا وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى ۖ وَ عَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ أَنْ طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَ الْعَاکِفِینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ (125) "

" (خداوند فرمود:) ما خانه (کعبه) را برای مردم، مرکز اجتماع و جای امنی قرار دادیم (پس حجاج، بعد از طواف خانه خدا) در مقام ابراهیم، نماز بخوانند.

(و به خاطر اهمیت و عظمت خانه خدا) به ابراهیم و اسماعیل دستور دادیم که خانه مرا برای (زائرانی که) طواف کنندگان و اعتکاف کنندگان و رکوع کنندگان و سجود کنندگان (هستند) پاکیزه نمایید. (125) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ مراد از «عهد» در این آیه دستور الهى است. «عهدنا» یعنى دستور دادیم.

+ خداوند جسم نیست تا نیازمند خانه باشد. کلمه‌ «بیتى» در این آیه همانند «شهر الله» درباره ماه رمضان است که به منظور کرامت بخشیدن به مکان یا زمانى خاصّ، خداوند آن را به خود منسوب مى‌کند. و در عظمت کعبه همین بس که گاهى مى‌فرماید: «بَیْتِیَ» خانه من. گاهى مى‌فرماید: «رَبَّ هذَا الْبَیْتِ» خداى این خانه.

+ شخصیّت حضرت ابراهیم، شخصیّتى جهانى است. در آیه قبل، ابراهیم را امام براى همه‌ مردم قرار داد و در این آیه کعبه را میعادگاه همه مردم قرار داده است. «جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ»

+ جامعه نیازمند امام و امنیّت است. در آیه‌ قبل فرمود: «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً» و در این آیه مى‌فرماید: «وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً»

+ کسى که در راه خداوند حاضر شود خود و همسر و فرزندش را تسلیم نماید، باید تمام سرها در جاى پاى او براى خداوند به خاک برسد. «مصلّى» «1»

+ چون خانه از خداست؛ «بَیْتِیَ» خادم آن نیز باید از اولیاى او باشد. «طَهِّرا بَیْتِیَ»

+ زائران بیت‌اللّه را همین کرامت بس که ابراهیم و اسماعیل، مسئول طهارت و پاکى آن بیت براى آنها بوده‌اند. «طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ ...»

+ عبادت با طهارت، پیوند دارد. «طَهِّرا ... وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ»

+ عبادت و نماز به قدرى مهم است که حتّى ابراهیم و اسماعیل براى انجام مراسم آن مأمور پاکسازى مى‌شوند. «طَهِّرا بَیْتِیَ ... الرُّکَّعِ السُّجُودِ»

+ مسجدِ مسلمانان باید پاکیزه و رغبت‌انگیز باشد. «طَهِّرا ... الرُّکَّعِ السُّجُودِ»