ختم قرآن 132

سلام علیکم

امروز همگی بخیر و نیک فرجامی ان شاء الله

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ (127) "

" (خانه کعبه اولین خانه ای است که خداوند در زمین قرار داده است و حتی قبل از حضرت آدم ^{(علیه السلام)} وجود داشت ولی به سبب طوفان نوح فرو ریخت که بعدا به دستور خداوند، حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} با کمک فرزندش حضرت اسماعیل ^{(علیه السلام)} آن را بازسازی کردند از این رو می فرماید: یاد کنید) هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه های خانه (کعبه) زا بالا بردند (و کعبه را بازسازی نمودند.)

(حضرت ابراهیم و اسماعیل ^{(علیهم السلام)} بعد از بازسازی کعبه از خدا تقاضا نمودند:) پروردگارا این (عمل) را از ما قبول بفرما، همانا تو (دعاها را) شنوا و (به نیتها و باطن اعمال) دانایی. (127) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ بانیان کارهاى نیک را فراموش نکنیم. «إِذْ یَرْفَعُ» «اذ» یعنى گذشته را یاد کن.

+ در مسیر اهداف الهى، کار بنّایى و کارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مى‌خواهند. «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ ... رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»

+ کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر کعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «رَبَّنا تَقَبَّلْ»

+ کارهاى خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم. حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} نامى از کار و بنایى خود نبرد و فقط گفت: «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»

+ در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم ^{(علیه السلام)} دعاى خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»

گ.ن:

+ جشن انقلاب با شکوهی بود :)