ختم قرآن 132
سلام علیکم
امروز همگی بخیر و نیک فرجامی ان شاء الله
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ
إِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْمَاعِیلُ
رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ (127) "
"
(خانه کعبه اولین خانه ای است که خداوند در زمین قرار داده است و حتی قبل
از حضرت آدم (علیه السلام) وجود داشت ولی به سبب طوفان نوح فرو ریخت که
بعدا به دستور خداوند، حضرت ابراهیم (علیه السلام) با کمک فرزندش حضرت
اسماعیل (علیه السلام) آن را بازسازی کردند از این رو می فرماید: یاد کنید)
هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه های خانه (کعبه) زا بالا بردند (و کعبه
را بازسازی نمودند.)
(حضرت ابراهیم و اسماعیل
(علیهم السلام) بعد از بازسازی کعبه از خدا تقاضا نمودند:) پروردگارا این
(عمل) را از ما قبول بفرما، همانا تو (دعاها را) شنوا و (به نیتها و باطن
اعمال) دانایی. (127) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ بانیان کارهاى نیک را فراموش نکنیم. «إِذْ یَرْفَعُ» «اذ» یعنى گذشته را یاد کن.
+ در مسیر اهداف الهى، کار بنّایى و کارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مى‌خواهند. «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ ... رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»
+ کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر کعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «رَبَّنا تَقَبَّلْ»
+ کارهاى خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم. حضرت ابراهیم (علیه السلام) نامى از کار و بنایى خود نبرد و فقط گفت: «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»
+ در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم (علیه السلام) دعاى خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
گ.ن:
+ جشن انقلاب با شکوهی بود :)
