ختم قرآن 198
سلام علیکم
صبح همگی پر از رحمت و لبخند خدا :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ
قَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ ۖ
فَإِنِ انْتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِینَ (193) "
"
با دشمنان (کافر و مشرک) بجنگید تا فتنه (شرک و کفر) از بین برود (و به
کلی ریشه‌کن شود) و دین فقط دین خدا باشد بنابراین اگر (از فتنه‌گری و جنگ و
آشوب‌طلبی) دست برداشتند (دیگر شما هم به جنگ با آنها ادامه ندهید زیرا
تجاوز و) دشمنی جز با ستکاران روا نیست. (193) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ هدف اسلام از جنگ، کشور گشایى و کسب غنائم یا انتقام‌گیرى نیست، بلکه غرض از جنگ و جهاد در اسلام، برچیده شدن بساط شرک و کفر است.
+ فتنه به معناى شرک، کفر، آزمایش و شکنجه آمده است. در این آیه مى‌فرماید: اگر مشرکان دست از فتنه و قتال برداشتند، دیگر با آنها دشمنى و جنگ نخواهد شد. زیرا برخورد نظامى تنها با ستمکاران و متجاوزان است.
+ تعبیر به عدوان، به خاطر رفتار آن‌هاست وگرنه اسلام اهل عدوان نیست. مثل اینکه مى‌گوییم: جواب بدى، بدى است. با اینکه جواب بدى با بدى، عدالت است، لکن به خاطر عمل او، نامش را بدى مى‌گذاریم.
+ هدف از جنگ در اسلام، برچیدن شرک و فتنه و استقرار دین و قانون خداست. «حَتَّى لا تَکُونَ فِتْنَةٌ»
+ پاکسازى، قبل از بازسازى است. ابتدا فتنه برداشته شود تا بعد دین الهى مستقر گردد. اوّل کفر به طاغوت، بعد ایمان به خدا. «حَتَّى لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ»
+ راه برگشت و توبه بر هیچ کس و در هیچ شرایطى بسته نیست. حتّى دشمن سرسخت نیز اگر تغییر مسیر دهد، خداوند او را مورد عفو قرار مى‌دهد. «فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ ...»
+ در آیه قبل بخشش خداوند نسبت به گناه کفّار مطرح شده است؛ «فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ» در این آیه به مردم سفارش مى‌کند که در صورت دست برداشتن دشمن از جنگ، شما هم از جنگ صرف نظر کنید. «فَلا عُدْوانَ»
