ختم قرآن 151
سلام علیکم
صبح همگی پر از برکت و روزی :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الَّذِینَ
آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ
وَ إِنَّ فَرِیقًا مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ (۱۴۶) "
"
اهل کتاب (بر اساس آنچه در کتاب های آسمانی خود نوشته شده بود) پیامبر
اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) را همچون فرزندانشان (به طور دقیق و
مستند) می شناختند و البته گروهی از آنها این حقیقت را آگاهانه پنهان می
کردند. (۱۴۶) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ قرآن براى شناخت دقیق اهل کتاب از پیامبر، آن را به شناخت پدر از پسر تشبیه مى‌کند که روشن‌ترین شناخت‌هاست. زیرا:
۱- از ابتداى تولّد و حتّى قبل از آن شکل مى‌گیرد.
۲- شناختِ چیزى است که انتظار بهمراه دارد.
۳- شناختى است که در آن شکّ راه ندارد.
+ کتمان علم، بزرگترین گناه است. قرآن درباره کتمان کنندگان مى‌فرماید: «یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ» «بقره/159» خداوند و تمام فرشتگان و انس و جنّ و هر با شعورى، براى همیشه آنان را لعنت و نفرین مى‌کنند. آرى، کتمان حقّ، همچون کتمان فرزند خویش است و چه ناجوانمردانه است که پدرى به خاطر لذّت‌هاى دنیوى، کودک خود را منکر شود!
+ اگر روحیّه حقیقت طلبى نباشد، علم به تنهایى کافى نیست. یهود با آن شناخت عمیق از رسول خدا، باز هم او را نپذیرفتند. «یَعْرِفُونَ ... لَیَکْتُمُونَ»
+ حتّى درباره دشمنان، انصاف را مراعات کنیم. قرآن، کتمان را به همه اهل‌کتاب نسبت نمى‌دهد. «فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ»
