ختم قرآن 131

سلام علیکم

صبح امروز همگی پر از انرژی و برکت

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ۖ قَالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ ۖ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ (126) "

" ابراهیم ^{(علیه السلام)} از خداوند خواست: پروردگارا، این سرزمین مکه را شهری امن قرار ده و به مردم آن، که «به خدا و روز قیامت ایمان دارند» از نعمت های فراوان روزی عطا بفرما (خداوند دعای او را قبول کرد و فرمود:) و کافران را نیز از نعمت های آن برخوردار می کنم (زیرا دنیا جای امتحان است) سپس کافران را پس از بهره مندی از نعمت های دنیا (در صورتی که با حال کفر و بدون توبه از دنیا بروند، در روز قیامت) به عذاب آتش جهنم گرفتار می کنم البته آن، سرنوش و جایگاه بسیار بدی است (که خودشان انتخاب نموده اند). (126) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در این آیه حضرت ابراهیم، رزق دنیا را تنها براى مؤمنان درخواست کرد، امّا خداوند این محدویّت را نمى‌پذیرد و از اعطاى رزق مادّى به کفّار امتناع نمى‌ورزد. یعنى رزق مادّى مهمّ نیست، لذا به اهل و نااهل هر دو داده مى‌شود، امّا مقامات معنوى و اجتماعى و رهبرى، بسیار مهم است و به هر کس واگذار نمى‌شود.

+ انبیا علاوه بر ارشاد و هدایت، به نیازهاى مادّى مردم همانند امنیّت و معیشت نیز توجّه داشته و براى آن تلاش و دعا مى‌کنند. «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً»

+ بهره‌مندى از نعمت‌ها، زمانى لذیذ و گوارا است که در فضاى امن، آرام و بى‌اضطراب باشد. «آمِناً وَ ارْزُقْ»

+ در دعا، دیگران را فراموش نکنیم. به جاى «و ارزقنا» فرمود: «وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ»

+ سنّت الهى آن است که به همه مردم اعم از مسلمان و کافر، رزق دهد «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ بهره‌مندى در دنیا، نشانه‌ لطف خداوند به انسان نیست. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ در کمک رسانى به همنوع، کارى به مکتب او نداشته باشید. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ کامیابى‌هاى مادّى هرقدر باشد، نسبت به نعمت‌هاى آخرت اندک است. «قَلِیلًا»