ختم قرآن 129

سلام علیکم

صبح جمعه همگی پر از لبخند امام زمان ^{(عجل الله تعالی فرجه الشریف)} بر همه منتظران

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

۞ وَ إِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی ۖ قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ (124) "

" هنگامی (که خداوند خواست به حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} مقام امامت عطا فرماید) او را به امتحانات سختی همچون ذبح اسماعیل ^{(علیه السلام)} و انداخته شدن در آتش مبتلا کرد و ابراهیم ^{(علیه السلام)} همه امتحانات الهی را به طور کامل و با موفقیت به اتمام رسانید، سپس خداوند فرمود: همانا من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم، ابراهیم به خداوند عرض کرد: از خاندان من چطور؟ (آیا فرزندان من را نیز چنین مقامی عطا می فرمایی؟) خداوند فرمود: مقام امامت به ستم کاران و ظالمان نمی رسد (و هرکدام از فرزندان تو شایسته مقام امامت باشند، به این مقام می رسند). (124) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} در بین انبیا، جایگاه و منزلت خاصّى دارد. آن مرد الهى، در عرصه‌هاى گوناگون با انحراف و شرک مبارزه کرد؛ برهان و استدلال او در مقابل ستاره‌پرستان و ماه‌پرستان، مبارزه عملى او با بت‌پرستان، احتجاج او در برابر نمرود و سربلندى او در آزمایشات دیگر، از او انسانى اسوه ونمونه ساخت که خداوند او را به مقام امامت نصب نمود.

+ هدف آزمایش؛ براى ظهور و بروز استعدادهاى نهفته و تلاش و عمل انسان‌هاست. اگر انسان کارى نکند، استحقاق پاداش نخواهد یافت.

+ ابزار آزمایش؛ تلخى‌ها و شیرینى‌هاى زندگى، همه ابزار امتحان هستند. گاهى افرادى با شداید و مصایب آزمایش مى‌شوند و برخى دیگر با رفاه، و ناگزیر همه مردم حتّى انبیا مورد امتحان قرار مى‌گیرند. این امتحانات و آزمایش‌ها براى رشد و پرورش مردم است.

+ ابراهیم ^{(علیه السلام)} در هر آزمایشى که موفّق مى‌شد، به مقامى مى‌رسید: در مرحله نخستین، عبداللّه شد. سپس به مقام نبى‌اللهى رسید. و پس از آن رسول اللّه، خلیل اللّه و در نهایت به مقام امامت و رهبرى مردم منصوب گردید.

+ حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} تنها پیامبرى است که مشرکان و یهودیان و مسیحیان، همه خود را پیرو راه او مى‌دانند. در این آیه ضمن تجلیل از ابراهیم علیه السلام، به طور غیر مستقیم به همه مى‌فهماند که اگر به راستى او را قبول دارید، دست از شرک برداشته و همانند او تسلیم محض اوامر الهى باشید.

+ این آیه یکى از آیاتى است که پشتوانه فکرى و اعتقادى شیعه قرار گرفته است که امام باید معصوم باشد و کسى که لقب ظالم بر او صدق کند، به مقام امامت نخواهد رسید.

+ پیامبران نیز مورد آزمایش الهى قرار مى‌گیرند. «وَ إِذِ ابْتَلى‌ إِبْراهِیمَ»

+ منشأ امامت وراثت نیست، لیاقت است که با پیروزى در امتحانات الهى ثابت مى‌گردد. «فَأَتَمَّهُنَّ»

+ پست‌ها و مسئولیّت‌ها باید تدریجاً و پس از موفّقیّت در هر مرحله به افراد واگذار شود. «فَأَتَمَّهُنَّ ...»

+ امامت، انتصابى است نه انتخابى. امام باید حتماً از طرف خداوند منصوب شود. «إِنِّی جاعِلُکَ»

+ امامت، عهد الهى میان خدا و مردم است. «عَهْدِی»

+ از اهمّ شرایط رهبرى، عدالت و حسن سابقه است. هرکس سابقه شرک و ظلم داشته باشد، لایق امامت نیست. «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ»

گ.ن:

+ خدایی بعضی از این آیات جملاتشون رو باید نوشت گذاشت جلوی چشم مسئولین