ختم قرآن 135
سلام علیکم
صبح همگی پر از نور و شادی :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ
مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ
وَ لَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا ۖ وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ
لَمِنَ الصَّالِحِینَ (۱۳۰) "
"
(آیین حضرت ابراهیم(علیه السلام) که در واقع پایه و اساس دین اسلام است، به
جا بود که هر عاقل و اندیشمندی چنین آیینی را بپذیرد و به آن عمل کند اما
قرآن کریم پیش بینی می کند افراد بی منطق و نادان، از چنین مکتبی اعراض می
کنند و این افراد را چنین توبیخ می فرماید:) کیست که از آیین برحق ابراهیم
رویگردان می شود جز افراد سفیه و نادان (که ارزش خود را درک نمی کنند و
مصلحت خود را
نمی توانند تشخیص دهند).
(خداوند
درباره حضرت ابراهیم(علیه السلام) می فرماید:) حقیقتا ما او را در دنیا
(به عنوان پیامبر و امام مردم) برگزیدیم و حتما در آخرت نیز از شایستگان
خواهد بود. (۱۳۰) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ آئین حضرت ابراهیم(علیه السلام)
به قدرى ارزش دارد که پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم) مفتخر است که راه
او راه ابراهیم است. ابراهیم کسى است که قرآن او را حلیم معرّفى مى‌نماید و
در صبر و توکّل نیز نمونه و سرآمد است تا آنجا که درون آتش افکنده مى‌شود
بى‌آنکه واهمه‌اى داشته باشد.
+ کسى که راه ابراهیم را که براى نسل بشر، مرکز امن، رهبر معصوم، رزق فراوان، توفیق اسلام و تسلیم، قبول توبه و سعادت از خدا طلب مى‌کند، رها کرده و به دنبال دیگران برود، سفیه و نادانى بیش نیست!!
+ در فرهنگ قرآن، به افرادى که حقائق را نادیده انگاشته و کفران نعمت کنند، سفیه گفته مى‌شود. چنانکه به بنى‌اسرائیل به جهت بهانه‌هاى بى موردى که درباره تغییر قبله مى‌گرفتند، سفیه گفته شده است
+ کسانى که راه حقّ را رها نموده و بى‌راهه مى‌روند، سفیه هستند و آن کس که در انتخاب رهبر و مکتب، قدم درست بردارد عاقل است.
+ سفیه کسى است که منطق، مکتب، رهبر و راه حقّ را نادیده گرفته و به دنبال هوسهاى خود یا دیگران رهسپار شود. «سَفِهَ نَفْسَهُ»
+ دین‌دارى، خردورزى، و اعراض از آن، دلیل بى‌خردى است. «مَنْ یَرْغَبُ ... سَفِهَ نَفْسَهُ»