جزء 1

هر روز یک جزء گذاشته میشه برای عزیزانی که می‌خوان ختم قرآن داشته باشن و شاید وقت نداشته باشن توی خونه انجام بدن

می‎‌تونیم یه هنذفری بزاریم روی گوشمون و گوش بدیم حتی اگه نمی‌تونیم بخونیم

خودمون رو از قرآن محروم نکنیم در این ماه

التماس دعای فرج :)

 

برای پخش آنلاین تلاوت و دانلود جزء 1 قرآن کریم کلیک نمایید :)

ختم قرآن 181

سلام علیکم

روز همگی پر از برکت و روزی حلال :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَ إِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِی الْکِتَابِ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ (176) "

" آن (عذاب دردناک) به خاطر این است که خداوند کتاب (آسمانی) را به حق نازل کرده، ولی آن‌ها (با کتمان و تحریف آیات) در کتاب خدا، اختلاف به وجود آوردند و دچار دشمنی عمیق می‌شوند. (176) "

-------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ این همه تهدید و وعده‌ عذاب که براى کتمان کنندگان حقایق دینى بیان شد، از آن جهت است که خداوند کتاب آسمانى را چنان روشن و واضح و همراه با دلایل و استدلال نازل کرده است که جاى هیچ گونه شبهه و ابهام براى کسى باقى نمى‌ماند، امّا با این حال گروهى از مردم براى حفظ منافع شخصى خود، دست به توجیه و تحریف زده و در فهم کتاب آسمانى اختلاف به وجود مى‌آورند تا به اصطلاح آب را گل آلود نموده و از آن ماهى بگیرند. خداوند در وصف اینان مى‌فرماید: این گروه در شقاق و جدایى به سر مى‌برند.

+ یکى از راه‌هاى کتمان حقیقت، ایجاد اختلاف است. در سه آیه‌ گذشته، تمام تهدیدات متوجّه کتمان کنندگان بود. در این آیه به جاى اینکه بفرماید: کتمان کنندگان در شقاقند، فرمود: اختلاف کنندگان در کتاب، در شقاقند. این نشان دهنده‌ آن است که کتمان کنندگان، همان اختلاف کنندگان هستند. زیرا در محیط آلوده به اختلاف است که مى‌توان مردم را سردرگم و حقایق را پنهان کرد.

+ منشأ اختلافات دینى و مذهبى، دانشمندان هستند، نه کتب آسمانى. «نَزَّلَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ ... اخْتَلَفُوا فِی الْکِتابِ»

+ کتمان حقایق، موجب شقاق و شکاف و جدایى و پراکندگى است. «شِقاقٍ بَعِیدٍ»

جزء 3

باید از روز اول شروع می‌کردیم ولی هروقت ماهی رو از آب بگیریم تازه است :)

این فایل جزء 3 قرآن کریمه :)

هر روز یک جزء گذاشته میشه برای عزیزانی که می‌خوان ختم قرآن داشته باشن و شاید وقت نداشته باشن توی خونه انجام بدن

می‎‌تونیم یه هنذفری بزاریم روی گوشمون و گوش بدیم حتی اگه نمی‌تونیم بخونیم

خودمون رو از قرآن محروم نکنیم در این ماه

التماس دعای فرج :)

 

برای پخش آنلاین تلاوت و دانلود جزء 3 قرآن کریم کلیک نمایید :)

ختم قرآن 180

سلام علیکم

صبح زیبای بهاری پر از خیر و برکت همگی بخیر :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

أُولَٰئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (175) "

" آن‌ها ضلالت و گمراهی را به بهای هدایت، و عذاب را در مقابل آمرزش، خریدند. راستی! (آنان می‌پندارند) چقدر در برابر عذاب خداوند تحمل دارند! (175) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ براى گناه کتمان، هشت تهدید پى در پى آمده است؛ پنج تهدید در آیه قبل، دو تهدید در این آیه و یک تهدید در آیه بعد. شاید در مورد هیچ گناه دیگر این همه تهدید پشت سر هم نیامده باشد.

+ انگیزه‌هاى کتمان حقیقت، زیاد است. از آن جمله مى‌توان به غرور، تعصّب نابجاى دینى، حفظ موقعیّت، ضعف نفس، عدم شهامت، تنگ نظرى، سفارش بیگانگان، حفظ مقام و مال اشاره کرد.

+ توبه‌ گناه کتمان، تنها استغفار و گریه نیست، بلکه علاوه بر آن، بیان حقایق است. البتّه در مواردى کتمان لازم است مانند آنکه جان کسى در خطر است و یا فساد و خطرى مطرح است. مانند کتمان گناهان خود یا مردم.

+ کتمان حقایق، از گناهان ویژه‌ دانشمندان است. «أُولئِکَ الَّذِینَ»

+ در بیان کتب آسمانى، هدایت و مغفرت الهى است و در کتمان آن‌ها ضلالت و عذاب. «اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى‌ وَ الْعَذابَ بِالْمَغْفِرَةِ»

+ دین فروشى و کتمان حقیقت، سخت‌ترین کیفرها را بدنبال دارد. جمله‌ «فَما أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ» در قرآن تنها در مورد این گروه بکار رفته است.

ختم قرآن 179

سلام علیکم

صبح همگی پر از آوای خوش امید :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْکِتَابِ وَ یَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلًا ۙ أُولَٰئِکَ مَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَ لَا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (174) "

" کسانی که آیات کتاب آسمانی را (تحریف و یا) کتمان کنند و به قیمت ناچیزی بفروشند (تا از این کار، مال یا موقعیت دنیوی به دست آوردند، در واقع) جز آتش به شکم‌هایشان فرو نمی‌برند و (این آتش همان آتش جهنم است که در قیامت به عنوان مجازات می‌خورند ولی مجازات آن‌ها فقط آتش نیست بلکه خداوند برای شکنجه روحی و توبیخ آنان) در روز قیامت با آن‌ها سخن نمی‌گوید و پاکشان نمی‌کند و برای آن‌ها عذابی دردناک (آماده شده) است. (174) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ دانشمندانِ یهود و نصارى تا قبل از آمدن پیامبر اسلام، به مردم وعده‌ آمدن آن حضرت را مى‌دادند و نشانه‌هایى را که در تورات و انجیل آمده بود براى مردم مى‌گفتند، ولى همین که پیامبر اسلام مبعوث شد و آن‌ها اقرار به رسالت آن حضرت را مساوى با از دست دادن مقام، مال و ... خود دیدند، حقیقت را کتمان نمودند، تا چند روزى بیشتر در مسند خود بمانند و تحفه و هدایایى بخورند، ولى این بهاى اندکى است که در برابر گناه بزرگ خود دریافت مى‌دارند و این درآمدها نیز چیزى جز آتش نیست که مى‌خورند.

+ در آیه قبل، به دنبال تحریم گوشت خوک و مردار، سخنى از مغفرت آمده است، ولى در این آیه که سخن از تحریم کتمان حقّ و گناهان مربوط به مسائل فکرى و فرهنگى است، لحن آیه بسیار تندتر شده و سخنى از مغفرت نیامده است. بگذریم که در آیه بعد این تهدیدات شدیدتر مى‌شود.

+ کتمان حقیقت، تنها درباره رسالت پیامبر اکرم^{(صلى الله علیه و آله و سلم)} نبوده است. کسانى که درباره جانشین واقعى پیامبر نیز کتمان حقیقت کنند، دچار این عقوبت خواهند شد. آنانکه ماجراى غدیر خم را در کتب تفسیر و تاریخ خود محو و مسیر آیات را تحریف و توجیه مى‌کنند و مردم را به جاى امام معصوم به سراغ دیگران مى‌فرستند، دچار کتمان حقیقت شده‌اند.

+ دنیاگرایى، بزرگترین خطر براى علما و دانشمندان است. «یَکْتُمُونَ، یَشْتَرُونَ»

+ دین فروشى، به هر قیمتى که باشد خسارت است، زیرا حقایق و معارف کتب آسمانى ارزشمندتر از همه منافع است. «ثَمَناً قَلِیلًا»

+ خوردنى‌هاى حرام، به صورت آتش تجسّم مى‌یابند. «ما یَأْکُلُونَ ... إِلَّا النَّارَ»

+ اشیا داراى یک وجهه باطنى و ملکوتى هستند که در قیامت به آن شکل تجسّم مى‌یابند. «فِی بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ»

+ کیفر، باید متناسب با جرم باشد. آنانکه در دنیا راه شنیدن کلام خدا را بر مردم بسته‌اند، در قیامت از لذّت استماع کلام خدا محروم مى‌شوند. «لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ»

+ عذاب‌هاى قیامت، هم جسمى و هم روحى است. «لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ»

ختم قرآن 178

سلام علیکم

صبح همگی به زیبایی و پاکی قطرات باران :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِیرِ وَ مَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَ لَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَیْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (173) "

" (چیزهایی را که خداوند) حرام کرده است (مانند:) گوشت حیوان مرده و خون و گوشت خوک و حیوانی که (بدون بسم الله ذبح شود و یا هنگام سربریدن) نام غیرخدا بر آن گفته شود (نخورید). اما کسانی که در شرایط اضطرار واقع شوند (و برای نجات جان خود از مرگ، از غذاهای حرام شده، به مقدار رفع نیاز و نجات از مرگ بخورند و خوردنشان برای لذت‌جویی نباشد) و بیش از حد نیاز، تجاوز نکنند (خوردن غذاهای حرا رد موقع اضطراری، با آن شرایط) گناه نیست. (173) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ با توجّه به اینکه خوردنى‌هاى حرام، بیش از چهار موردى است که در آیه مطرح شده، پس کلمه «انّما» به معناى حصر عقلى نیست، بلکه در مقابل تحریم‌هاى جاهلیّت است.

+ قاعده‌ اضطرار، اختصاص به خوردنى‌ها ندارد و در هر مسئله‌اى پیش آید، قانون را تخفیف مى‌دهد.

+ احکام اسلام، براساس مصالح است. در آیه قبل، خوردن بخاطر طیّب بودن آنها مباح بود و در این آیه چیزهایى که از طیّبات نیستند، حرام مى‌شود.

+ تحریم‌هاى الهى، تنها به جهت مسائل طبى وبهداشتى نیست، مثل تحریم گوشت مردار و خون، بلکه گاهى دلیل حرمت، مسائل اعتقادى، فکرى و تربیتى است. نظیر تحریم گوشت حیوانى که نام غیر خدا بر آن برده شده که به خاطر شرک‌زدایى است. چنانکه گاهى ما از غذاى شخصى دورى مى‌کنیم، به خاطر عدم رعایت بهداشت توسط او، ولى گاهى دورى ما از روى اعراض یا اعتراض و برائت از اوست.

+ اسلام به مسئله غذا و تغذیه، توجّه کامل داشته و بارها در مورد غذاهاى مضرّ و حرام هشدار داده است. «إِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ ...»

+ تحریم‌ها، تنها به دست خداست نه دیگران. «إِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ»

+ توجّه به خداوند و بردن نام او، در ذبح حیوانات لازم است. تا هیچ کار ما خارج از مدار توحید نباشد و با مظاهر شرک و بت‌پرستى مبارزه کنیم. «وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ»

+ اضطرارى حکم را تغییر مى‌دهد که به انسان تحمیل شده باشد، نه آنکه انسان خود را مضطرّ کند. کلمه «اضطُرّ» مجهول آمده است، نه معلوم. «فَمَنِ اضْطُرَّ»

+ اسلام، دین جامعى است که در هیچ مرحله بن‌بست ندارد. هر تکلیفى به هنگام اضطرار، قابل رفع است. «فَمَنِ اضْطُرَّ ... فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ»

+ قانون‌گزاران باید شرایط ویژه را به هنگام وضع قانون در نظر بگیرند. «فَمَنِ اضْطُرَّ ... فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ»

+ از شرایط اضطرارى، سوء استفاده نکنید. «فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ باغٍ وَ لا عادٍ»

ختم قرآن 177

سلام علیکم

صبح همگی لبریز از آرامش و لبخند :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ (172) "

" ای مومنین، از نعمت‌های پاکیزه‌ای که خدا به شما روزی داده بخورید و شکر خدا را به جای آورید اگر او را می‌پرستید. (172) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ قرآن، هرگاه بنا دارد انسان را از کارى منع کند، ابتدا راه‌هاى مباح آن را مطرح کرده و سپس موارد نهى را بیان مى‌کند. چون مى‌خواهد در آیات بعد، مردم را از یک سرى خوردنى، منع و نهى کند، در این آیه راه‌هاى حلال را بازگو نموده است.

+ شکر مراحلى دارد. گاهى با زبان است و گاهى با عمل. شکر واقعى آن است که نعمت‌ها در راهى مصرف شود که خداوند مقرر نموده است.

+ هدف اصلى از آفرینش نعمت‌هاى طبیعى، بهره بردن مؤمنان است.

+ شاید بتوان گفت که از هرکس توقّع خاصّى است. از مردم عادّى، توقّع آن است که پس از خوردن، دنبال گناه و وسوسه‌هاى شیطان و فساد نروند؛ «یا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا ... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ» «بقره/168» ولى از اهل ایمان این توقّع است که پس از خوردن، به دنبال عمل صالح و شکرگزارى باشند. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا ... وَ اشْکُرُوا» و «یا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا ... وَ اعْمَلُوا صالِحاً» «مؤمنون/51»

+ خودسازى و زهد و تقوا، منافاتى با بهره‌گیرى از طیّبات ندارد. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ»

+ در مکتب اسلام، مادّیات مقدّمه‌ معنویات است. «کُلُوا، وَ اشْکُرُوا، تَعْبُدُونَ»

+ اسلام در تغذیه، به بهداشت توجّه دارد. «طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ»

+ قبل از تأمین زندگى مردم و محبّت به آنان، توقّعى نداشته باشید. «کُلُوا ... وَ اشْکُرُوا»

+ شکر، نشانه‌ خداپرستى و توحید ناب است. اگر انسان رزق را نتیجه فکر اقتصادى، تلاش، مدیریّت، سرمایه و اعتبارات خود بداند، براى خداوند سهمى قایل نخواهد بود تا او را شکر کند. «وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ»

+ شکر، نمونه روشن عبادت است. «وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ ... تَعْبُدُونَ»

+ شکر خداوند، واجب است. «کُلُوا ... وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ»

+ خداپرست، آنچه را خدا حلال شمرده، از پیش خود حرام نمى‌کند. «کُلُوا ... إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ»

ختم قرآن 176

سلام علیکم

صبح همگی پر از لبخند خدا :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ مَثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا کَمَثَلِ الَّذِی یَنْعِقُ بِمَا لَا یَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَ نِدَاءً ۚ صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لَا یَعْقِلُونَ (171) "

" (ای پیامبر) داستان (تو در دعوت این) کافران (به سوی ایمان) همچون داستان کسی است که (گوسفندان و حیوانات را برای نجات از خطر) فریاد می‌زند ولی آن‌ها جز سر و صدایی (و فریادی، مطلبی را) نمی‌شنوند (و نمی‌فهمند؛ در واقع کافران مانند افراد) کر و لال و کور هستند و چیزی نمی‌فهمند. (171) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ «دعا» به معناى خواندن از نزدیک و «نداء» براى خواندن از راه دور است.

+ در این آیه دو تشبیه است: یکى تشبیه دعوت کننده‌ حقّ، به چوپان. و دیگرى تشبیه کافران، به حیواناتى که از کلام چوپان چیزى جز فریاد نمى‌فهمند. یعنى اى پیامبر! مثال تو در دعوت این قومِ بى‌ایمان به سوى حقّ و شکستن سدهاى تقلید کورکورانه، همچون کسى است که گوسفندان و حیوانات را براى نجات از خطر صدا مى‌زند و آنها این پیام را درک نمى‌کنند. زیرا چشم و گوش دل آنها بسته شده و در واقع کر و لال و نابینا هستند.

+ ارزش چشم و گوش و زبان، به آن است که مقدّمه‌ تعقّل باشد، وگرنه حیوانات نیز چشم و گوش دارند. «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَعْقِلُونَ»

+ راه شناخت، پرسیدن، گوش کردن و دیدن همراه با تفکّر است. «صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَعْقِلُونَ»

+ اشخاص بى‌تفاوت در برابر دعوت حقّ، پنج صفت تحقیرآمیز دارند: مثل حیوانند، کورند، کرند، لالند و بى‌عقلند. «مَثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا ... فَهُمْ لا یَعْقِلُونَ»

ختم قرآن 175

سلام علیکم

صبح همگی پر از امید و شوق به زیستن :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءَنَا ۗ أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ شَیْئًا وَ لَا یَهْتَدُونَ (170) "

" هرگاه به آن‌ها (مشرکان و کفار) گفته شود از آنچه خداوند (از قرآن و احکام دین) نازل کرده پیروی کنید، (در جواب) می‌گویند: (نه، ما از آنچه خداوند گفته پیروی نمی‌کنیم) بلکه ما از روش پدران (گذشته) مان پیروی می‌کنیم.

آیا، اگر پدارن (بی‌دین و منحرف) آن‌ها چیزی (از دین) نمی‌فهمیدند و (از سوی پیامبران الهی) هدایت نیافتند (باز هم می‌توانند از آن پدارن پیروی کنند و راه منحرف آن‌ها را ادامه دهند.) (170) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ پیروى و اطاعت عقلانى مانعى ندارد، مورد انتقاد قرآن، تقلید از کسانى است که نه خود داراى تعقّل بوده‌اند و نه هدایت انبیا را پذیرفته‌اند. هدایت الهى، در هر عصر و زمانى وجود دارد. از اینکه قرآن مى‌فرماید: نیاکان آنان هدایت پذیر نبودند، استفاده مى‌شود که هدایت الهى در هر زمانى بوده، ولى آنها نمى‌پذیرفتند.

+ ارتجاع و عقب گرد، ممنوع است. پیروى از سنّت و راه نیاکان، اگر همراه با استدلال و تعقّل نباشد، قابل پذیرش نمى‌باشد. «أَلْفَیْنا عَلَیْهِ آباءَنا»

+ تعصّباتِ نژادى و قبیله‌اى، از زمینه‌هاى نپذیرفتن حقّ است. «بَلْ نَتَّبِعُ ... آباءَنا»

+ آداب و عقاید نیاکان، در آیندگان اثر گذار است. «ما أَلْفَیْنا عَلَیْهِ آباءَنا»

+ راه حقّ، با عقل و وحى به دست مى‌آید. «لا یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَ لا یَهْتَدُونَ»

+ انتقال تجربه و دانش ارزش است، ولى انتقال خرافات از نسل گذشته به نسل آینده، ضد ارزش مى‌باشد. «آباؤُهُمْ لا یَعْقِلُونَ»

+ عقل، ما را به پیروى از وحى، رهبرى مى‌کند. «اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ ... أَ وَ لَوْ کانَ آباؤُهُمْ لا یَعْقِلُونَ»

ختم قرآن 174

سلام علیکم

صبح همگی پر از حس زندگی مثل بوی نون تازه دراومده از تنور نون مادربزرگ :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّمَا یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (169) "

" (شیطان، انسان‌ها را فقط) به انجام کارهای زشت و گناهان (صغیره و کبیره، پنهان و آشکار،) دعوت و وسوسه می‌کند و می‌خواهد آنچه نمی‌دانید به خداوند نسبت بدهید. (169)"

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در تفسیر روح‌البیان آمده است که شیطان در وسوسه‌ خود، مراحلى را طى مى‌کند: ابتدا به کفر دعوت مى‌نماید. اگر موفق نشد، به بدعت، اگر موفق نشد، به گناهان کبیره، اگر موفق نشد به گناهان صغیره، اگر موفق نشد، به کارهاى مباح به جاى عبادات و اگر باز هم موفق نشد، به عباداتى دعوت مى‌کند که پایین‌تر است، تا شخص از مرحله بالاتر باز بماند.

+ فرمان شیطان، همان وسوسه‌هاى اوست. نه آنکه از انسان سلب اختیار کند تا انسان مجبور به گناه شود.

+ تاثیر فرمان شیطان، نشان ضعف ماست. هرگاه انسان ضعیف شد، وسوسه‌هاى شیطان را همچون فرمان مولا مى‌پذیرد.

+ نشانه‌ دشمنى شیطان، وسوسه براى انجام فحشا و افترا به خداوند است. «عَدُوٌّ مُبِینٌ إِنَّما یَأْمُرُکُمْ»

+ شیطان، هم دستور به گناه مى‌دهد، هم راه توجیه آن را نشان مى‌دهد. فرمان به سوء و فحشا، همان دستور به گناه و فرمان افترا بستن به خدا، دستور به توجیه گناه است. «یَأْمُرُکُمْ ... وَ أَنْ تَقُولُوا»

+ اظهار نظر در باره احکام دین و فتوى دادن بدون علم، حرام است. «أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»

+ حتّى در مقام تردید و شک، نباید چیزى را به خداوند نسبت داد، تا چه رسد به مواردى که بدانیم آن حرف و سخن از خدا نیست. بنابراین باید در تفسیر قرآن و بیان احکام دقّت کرد. «وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»

گ.ن:

+ ببخشید این چند روز نبودم. سیستمم مریض شده بود و بستری بود :(