ختم قرآن 143

سلام علیکم

صبح همگی پر از امید به زندگی :)

 

 

 

 

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً ۖ وَ نَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ (138) "

" (در رنگ پذیری، بهتر این است که دلهای انسان با پر شدن از ایمان به خدا و معارف الهی)، رنگ خدایی (و دین خدا را بپذیرد) و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر است؟ (رنگ الهی یعنی ایمان و توحید خالص و تبعیت صددرصد از دین خدا و پرستش خدا) و ما نیز خالصانه خدا را می پرستیم. (138) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ انسان در زندگى خویش باید رنگى را بپذیرد، امّا در میان همه رنگ‌ها، رنگ خدایى بهتر است. ناگفته پیداست که تا رنگ نژاد و قبیله و هوسها را کنار نگذاریم، رنگ وحدت و برادرى و تسلیم امر خدا بودن را نخواهیم گرفت.

+ همه‌ رنگ‌ها پاک مى‌شوند، قبیله، نژاد و نسب، دیر یا زود از بین مى‌روند، ولى آنچه ابدى و باقى است همان رنگ و صبغه‌ الهى یعنى اخلاص و ایمان است.

+ در حدیث آمده است: شخصى در دیوار خانه‌ خود سوراخى ایجاد مى‌کرد، امام صادق(علیه السلام) پرسید: چرا اینکار را انجام مى‌دهى؟! جواب داد: تا دود اجاق منزل بیرون رود. امام فرمود: مى‌توانى این منظور را داشته باشى که روزنه‌ ورود روشنایى قرار دهى تا اوقات نماز را بشناسى. یعنى اگر بناست در دیوار روزنه‌اى ایجاد شود، چرا تنها براى بیرون کردن دود باشد؟ چرا براى ورود نور نباشد؟ (آیةاللَّه جوادى، تفسیر موضوعى، ج 5، ص 132)

+ همرنگ شدن با جماعتى که اکثر آنها دچار انحرافند، خود مایه‌ رسوایى و خوارى در قیامت است.

+ ایمان به خدا، پیامبران، کتاب‌هاى آسمانى و تسلیم خدا بودن، صبغه و رنگ خدایى است. در آیات قبل فرمود: «قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ...»، در این آیه مى‌فرماید:«صِبْغَةَ اللَّهِ»

ختم قرآن 142

سلام علیکم

صبح همگی پر از نور و عشق :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِی شِقَاقٍ ۖ فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ ۚ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ (137) "

" (تنها راه نجات و هدایت، پذیرش قرآن است) و اگر یهودیان و مسیحیان به قرآن ایمان آورند مسلما هدایت می یابند ولی اگر روی برگردانند جز این نیست که سرِ ستیز و ناسازگاری دارند (ولی آنها از ایمان آوردن به قرآن رویگردان شدند و با احکام و آیات قرآن مخالفت کردند و نهایتا از قرآن و اسلام جدا شدند) بزودی خداوند شر توطئه های آنها را از شما دفع خواهد کرد (زیرا خداوند از مومنان دفاع می کند) و او شنوا و داناست. (137) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ اگر اهل کتاب، یهود و نصارى، به جاى سرسختى و خودمحورى و تکیه بر مسائل نژادى و قبیله‌اى، همانند شما مسلمانان به تمام انبیا و کتب آسمانى ایمان بیاورند و تعصّبات نابجا را کنار بگذارند، حتماً هدایت مى‌یابند.

+ شما مسلمانان به راه خود دلگرم باشید و از تحقیرها و توطئه‌هاى آنان نترسید. چون خداوند شر آنان را از شما دفع و شما را در برابر آنان حمایت و کفایت مى‌کند، زیرا که او شنواى داناست.

+ مسلمانان، الگوى هدایت یافتگان واقعى هستند. «بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ» زیرا به تمام انبیا و کتاب‌هاى آسمانى، ایمان و اعتقاد دارند.

+ خداوند متعال، حمایت و کفایت خود را از مسلمانان اعلام نموده است.«فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ»

+ ایمان نیاوردن یهود و نصارى از روى عناد، لجاجت و ستیزه‌جویى است، نه منطق و استدلال. «وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما هُمْ فِی شِقاقٍ»

ختم قرآن 141

سلام علیکم

صبح همگی پر از برکت و روزی پاک :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَیْنَا وَ مَا أُنْزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِیَ مُوسَىٰ وَ عِیسَىٰ وَ مَا أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136) "

" (ای مسلمانان، به یهودیان و مسیحیان) بگویید: ما به خداوند و قرآن و کتاب های آسمانیِ پیامبران الهی «ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبرانی از فرزندان یعقوب» و همچنین به کتاب های آسمانی موسی و عیسی (یعنی تورات و انجیل تحریف نشده) که از جانب خداوند نازل شده است، ایمان داریم.

و به سایر پیامبران الهی که خداوند به آنها کتابی داده، ایمان داریم و هیچ فرقی میان آنها قائل نیستیم و ما تسلیم فرمان او هستیم (زیرا همه آنها از جانب خداوند فرستاده شده اند و ماموریت همه انها هدایت بشر و دعوت مردم به دین خداست بنابراین باهم هیچ تفاوتی ندارند اما یهود و نصاری به بعضی از پیامبران الهی مانند سلیمان^{(علیه السلام)} و محمد^{(صلی الله علیه و آله و سلم)} ایمان ندارند و کفر می ورزند. به هر حال فرمان خداوند این است که نسبت به همه آنها احترام قائل بشویم.) (136) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ این آیه به مسلمانان دستور مى‌دهد که به مخالفان خود بگویند: ما به خدا و همه پیامبران بر حقّ و آنچه از جانب خدا نازل شده است ایمان داریم و خود محورى‌ها و یا تعصّبات نژادى، باعث نمى‌شود که ما برخى از آنها را بپذیریم و بعضى دیگر را نفى کنیم.

+ ما به همه انبیاى الهى، چه آنهایى که قبل از ابراهیم ^{(علیه السلام)} آمده‌اند، همانند آدم، شیث، نوح، هود، صالح و چه آنهایى که بعد از ابراهیم بودند همانند سلیمان، یحیى و زکریا، ایمان داریم و هر پیامبرى که دلیل روشن و معجزه داشته باشد به حکم عقل او را مى‌پذیریم.

+ ایمان به همه‌ انبیا و کتاب‌هاى آسمانى لازم است. «آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ ...» کفر به بعضى از انبیا، کفر به همه‌ آنهاست. مسلمان واقعى کسى است که به تمام انبیاى الهى، ایمان داشته باشد.

+ ما به آنچه بر موسى و عیسى ^{(علیهما السلام)} نازل شده ایمان داریم، نه آنچه امروز به نام‌ تورات و انجیل وجود دارد. «وَ ما أُوتِیَ مُوسى‌ وَ عِیسى‌»

+ تسلیم عملى، در کنار ایمان قلبى لازم است. «آمَنَّا بِاللَّهِ ... نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ»

ختم قرآن 140

سلام علیکم

صبح همگی پر از حس زندگی :)

 

 

 

 

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ قَالُوا کُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِیمَ حَنِیفًا ۖ وَ مَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ (135) "

 

" (علمای یهود و نصاری سعی می کردند مسلمانان را به سوی آئین تحریف شده خود، گرایش دهند و از این رو یهودیان به مسلمانان) گفتند: اگر دین یهود را بپذیرید (به سوی حق و راه مستقیم) هدایت می شوید، (و همینطور مسیحیان نیز) گفتند: اگر دین مسیحیت را بپذیرید هدایت می شود (خداوند در جواب دعوت های باطل آنها می فرماید: ای محمد^{(صلی الله علیه و آله و سلام)} ) بگو: (دین های تحریف شده و شرک آلود شما هرگز هدایت بخش نیست و مسلمانان هرگز از دین شما تبعیت نخواهند کرد) بلکه از آئین حق گرا و مکتب توحیدی ابراهیم (پیروی می کنند که دینِ حق و اساس دین اسلام است) و او هرگز به شرک آلوده نگشت. (135) "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ کلمه «یهود» از «هود» به معناى بازگشت به خدا، گرفته شده است.

+کلمه نصارى نیز از کلام حضرت عیسى علیه السلام گرفته شده است.

+ کلمه «حنیف» از «حنف» به معناى در راه مستقیم آمدن است.

+ امام صادق ^{(علیه السلام)} فرمودند: دین حنیف و حقگرا، همان گرایش به حقّ و اسلام است.

+ انحصار طلبى بى‌جا، ممنوع است. یهود و نصارى بدون داشتن دلیل، هرکدام هدایت را تنها در آئین خود مى‌دانند. «کُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى‌ تَهْتَدُوا»

+ نام و عنوان مهم نیست، ایمان و عمل اهمیّت دارد. یهودى یا نصرانى یک لقب بیش نیست، آنچه ارزشمند است، توحید و یکتاپرستى است. «بَلْ مِلَّةَ إِبْراهِیمَ حَنِیفاً»

+ به تبلیغات سوء دیگران پاسخ دهید. «قالُوا ... قُلْ»

+ ابراهیم ^{(علیه السلام)} هیچگاه از مشرکان نبوده است، در حالى که یهود و نصارى گرفتار شرک شده‌اند. «وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ»

ختم قرآن 139

سلام علیکم

روز همگی پر از نور و زیبایی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَ لَکُمْ مَا کَسَبْتُمْ ۖ وَ لَا تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ (۱۳۴) "

" (یهودیان گمان می کنند که چون نیاکان آنها از نسل ابراهیم^{(علیه السلام)} بودند بنابراین اگر خودشان افراد آلوده و منحرف و گناهکار باشند به خاطر اعمال خوب گذشتگان خویش مورد عفو خداوند قرار می گیرند از این رو خداوند در این آیه شدیدا هشدار می دهد که:) آنها گروهی بودند که درگذشتند و اعمال آنها مربوط به خودشان است (و هیچ فایده ای برای نجات شما ندارد) و اعمال شما مربوط به خود شماست و شما (درمقابل اعمال و افکار خودتان بازخواست خواهید شد و) هرگز از آنچه آنان انجام داده اند سوال نخواهید شد. (۱۳۴) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ یکى از اشتباهات بنى‌اسرائیل این بود که به نیاکان و پیشینیان خویش، بسیار مباهات و افتخار مى‌کردند و گمانشان این بود که اگر خودشان آلوده باشند، به خاطر کمالات گذشتگانشان، مورد عفو قرار خواهند گرفت. این آیه به آنان هشدار مى‌دهد که شما مسئول اعمال خویش هستید، همچنان که آنان مسئول کرده‌هاى خویش هستند.

+ آینده هرکس و هر جامعه‌اى، در گرو عمل خود اوست. «وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ»

گ.ن:

+ سال نو همگی مبارک :)

+ ان شاء‌الله سالی باشه پر از برکت و خیر و شادی

ختم قرآن 138

سلام علیکم

صبح همگی پر از شادی و روزی فراوان :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

أَمْ کُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی قَالُوا نَعْبُدُ إِلَٰهَکَ وَ إِلَٰهَ آبَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ إِلَٰهًا وَاحِدًا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (۱۳۳) "

" (یهودیان به دروغ اداعا می کردند که حضرت یعقوب^{(علیه السلام)} به هنگام مرگ، فرزندانش را به دین یهودیت توصیه کرده است و قرآن کریم در رد این ادعای باطل می فرماید:) آیا شما یهودیان به هنگام مرگ یعقوب‌ (در پیش او) حاضر بودید؟!

پس یعقوب به هنگام مرگ از فرزندانش پرسید: بعد از من چه چیزی را خواهید پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را که همان خدای یگانه است، می پرستیمو ما تسلیم فرمان او هستیم. (۱۳۳) "

---------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در قرآن از جدّ و عمو، به پدر «أب» تعبیر مى‌کند. «آبائِکَ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ» چون ابراهیم، جدّ فرزندان یعقوب و اسماعیل، عموى آنان بوده است.

+ سخن باید بر اساس علم و آگاهى باشد. «أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ»

+ مرگ به سراغ همه مى‌آید، حتّى پیامبران. «حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ»

+ حسّاس‌ترین زمانِ زندگى، لحظه‌ مرگ است و حسّاس‌ترین مسئله، موضوع دین و عقیده و حسّاس‌ترین مخاطب، نسل انسان است. «إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنِیهِ ما تَعْبُدُونَ»

+ موعظه در آستانه‌ مرگ، آثار عمیقى دارد. «إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ»

+ پدران باید نسبت به آینده‌ دینى فرزندان خویش، توجّه داشته باشند. حتّى فرزندان انبیا در معرض خطر بى‌دینى هستند. «ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدِی»

+ همه انبیا، به عبادت و تسلیم در برابر خداوند سفارش مى‌کردند. «إِلهاً واحِداً»

+ فقط در برابر فرمان خداوند، تسلیم شویم. «لَهُ مُسْلِمُونَ»

ختم قرآن 137

سلام علیکم

صبح همگی پر از شادمانی و عطر زندگی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ وَصَّىٰ بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَ یَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ لَکُمُ الدِّینَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (۱۳۲) "

" ابراهیم و یعقوب (در آخرین ایام عمر خود) به فرزندانشان وصیت کردند که: ای پسران من، چون خداوند برای شما دین ابراهیم را (که همان تسلیم شدن در برابر خدا و اطاعت از فرمان های اوست) برگزیده است پس (شما هم بکوشید) جز با دین اسلام از دنیا نروید و مسلمان بمیرید (و در زندگی همیشه تسلیم فرمان های خدا و مطیع امر او باشید.) (۱۳۲) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+‌ در فکر سلامت عقیده و ایمان نسل و فرزندان خود باشیم و در وصایاى خود تنها به جنبه‌هاى مادّى اکتفا نکنیم. «وَصَّى ... فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»

+ راه حقّ، همان راه اسلام و تسلیم بودن در برابر خداوند است. انبیا همین راه را سفارش مى‌نمودند. «وَصَّى بِها إِبْراهِیمُ بَنِیهِ وَ یَعْقُوبُ»

+ خداوند در میان همه راهها، راه دین را براى ما برگزیده است. «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ لَکُمُ الدِّینَ»

+ حسن عاقبت و مسلمان مردن مهم است. «1» «فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»

+ گرچه زمان و مکان مردن به دست ما نیست، ولى مى‌توانیم زمینه‌ حسنِ عاقبت خود را از طریق عقیده و عمل درست و دعا و دورى از گناه و افراد فاسد، فراهم کنیم. «فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»

ختم قرآن 136

سلام علیکم

صبح همگی پر از شادابی و سرزندگی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ (۱۳۱) "

" خداوند فرمود:(ای ابراهیم همواره) باید تسلیم پروردگار باشی (و از فرمان های تربیتی و هدایتی او استفاده کنی) ابراهیم در پاسخ عرض کرد: من در برابر فرمان های پروردگار عالمیان (صددرصد) تسلیم و فرمان بردارم. (۱۳۱) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ مقامات و الطاف الهى، بدون دلیل به کسى واگذار نمى‌شود. اگر خداوند ابراهیم را برمى‌گزیند، به خاطر روحیّه‌ تسلیم پذیرى او در برابر خداست.«أَسْلِمْ قالَ أَسْلَمْتُ»

+ فلسفه‌ تسلیم انسان در برابر خداوند آن است که او رب العالمین است.«أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ»

گ.ن:

+ روز درختکاری مبارک. همیشه حافظ محیط زیستمون باشیم :)

ختم قرآن 135

سلام علیکم

صبح همگی پر از نور و شادی :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ مَنْ یَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَ لَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا ۖ وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ (۱۳۰) "

" (آیین حضرت ابراهیم^{(علیه السلام)} که در واقع پایه و اساس دین اسلام است، به جا بود که هر عاقل و اندیشمندی چنین آیینی را بپذیرد و به آن عمل کند اما قرآن کریم پیش بینی می کند افراد بی منطق و نادان، از چنین مکتبی اعراض می کنند و این افراد را چنین توبیخ می فرماید:) کیست که از آیین برحق ابراهیم رویگردان می شود جز افراد سفیه و نادان (که ارزش خود را درک نمی کنند و مصلحت خود را نمی توانند تشخیص دهند).

(خداوند درباره حضرت ابراهیم^{(علیه السلام)} می فرماید:) حقیقتا ما او را در دنیا (به عنوان پیامبر و امام مردم) برگزیدیم و حتما در آخرت نیز از شایستگان  خواهد بود. (۱۳۰) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ آئین حضرت ابراهیم^{(علیه السلام)} به قدرى ارزش دارد که پیامبر^{(صلى الله علیه و آله و سلم)} مفتخر است که راه او راه ابراهیم است. ابراهیم کسى است که قرآن او را حلیم معرّفى مى‌نماید و در صبر و توکّل نیز نمونه و سرآمد است تا آنجا که درون آتش افکنده مى‌شود بى‌آنکه واهمه‌اى داشته باشد.

+ کسى که راه ابراهیم را که براى نسل بشر، مرکز امن، رهبر معصوم، رزق فراوان، توفیق اسلام و تسلیم، قبول توبه و سعادت از خدا طلب مى‌کند، رها کرده و به دنبال دیگران برود، سفیه و نادانى بیش نیست!!

+ در فرهنگ قرآن، به افرادى که حقائق را نادیده انگاشته و کفران نعمت کنند، سفیه گفته مى‌شود. چنانکه به بنى‌اسرائیل به جهت بهانه‌هاى بى موردى که درباره‌ تغییر قبله مى‌گرفتند، سفیه گفته شده است

+ کسانى که راه حقّ را رها نموده و بى‌راهه مى‌روند، سفیه هستند و آن کس که در انتخاب رهبر و مکتب، قدم درست بردارد عاقل است.

+ سفیه کسى است که منطق، مکتب، رهبر و راه حقّ را نادیده گرفته و به دنبال هوسهاى خود یا دیگران رهسپار شود. «سَفِهَ نَفْسَهُ»

+ دین‌دارى، خردورزى، و اعراض از آن، دلیل بى‌خردى است. «مَنْ یَرْغَبُ ... سَفِهَ نَفْسَهُ»

ختم قرآن ۱۳۴

سلام علیکم

صبح همگی پر از عطر دلنشین حس خدا :)

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

رَبَّنَا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ ۚ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (۱۲۹) "

" خدایا! از میان فرزندانم، پیامبری، (حضرت محمد^{(صلی الله علیه و آله و سلم)} را) انتخاب کن که آیات (و احکام و نشانه های توحید و خدا پرستی) را بر مردم بخواند (و یاد بدهد) و آنها را با کتاب قرآن و احکام و معارف اسلامی آشنا سازد (و از مفاسد اخلاقی و انحرافات فکری و عملی) پاکیزه نماید، براستی که تو پیروزی و قدرت هر کاری را داری و کارها را حکیمانه و به مصلحت بندگانت تصمیم میگیری. (۱۲۹) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ این آیه، دعایى دیگر از حضرت ابراهیم (علیه السلام) را بازگو مى‌کند که بیانگر عظمت فوق‌العاده روح، و ترسیم کننده‌ سوز و اخلاص درونى اوست. با آنکه خود در حال حیات و از پیامبران برجسته الهى است، براى نسل‌هاى آینده دعا مى‌کند که پروردگارا! در میان مردم و ذریّه من، پیامبرى از خودشان مبعوث کن.

+ نیاز به رهبر آسمانى، از اساسى‌ترین نیازهاى جامعه بشرى است. اگر قرن‌ها قبل براى آن دعا مى‌شود، نشان دهنده‌ اهمیّت و ارزش و نقش آن است. «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ ... وَ ابْعَثْ فِیهِمْ» آرى، بالا بردن دیوارهاى کعبه بدون حضور رهبر معصوم و الهى، بتخانه‌اى بیش از آب درنمى‌آید.

+ هدف از بعثت پیامبران، تعلیم و تزکیه مردم بر اساس کتاب آسمانى است. «یَتْلُوا ... یُعَلِّمُهُمُ ... یُزَکِّیهِمْ»

+ علم ودانش زمانى نتیجه مى‌دهد که همراه با بینش و حکمت، و همراه با تزکیه و تقوا باشد. «یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ»