کدام آپشن؟

--------------

+ آپشن: option—» گزینه

+ برگرفته از وبلاگ مغـــز نوشتـــــ

ختم قرآن 133

سلام علیکم

صبح همگی پر از نور و عطر خدا توی زندگی تون

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

رَبَّنَا وَ اجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَ أَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَ تُبْ عَلَیْنَا ۖ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ (128) "

" پروردگارا مرا را تسلیم  فرمان خود قرار بده (و به ما روحیه تسلیم محض بودن در برابر دستورات خودت را عنایت بفرما) و از فرزندان ما نیز امتی (مسلمان و) تسلیم (فرمان) خودت (پدید آور تا به نحو احسن دستورات و احکام اسلامی را اجرا کنند) خدایا! تو خودت چگونگی اجرای اعمال حج را به ما نشان بده (و به ما یاد بده که چگونه توبه کنیم و از تو می خواهیم که) توبه ما را بپذیری که البته تو بسیار مهربان و توبه پذیر هستی. (128) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ با آنکه حضرت ابراهیم و اسماعیل ^{(علیهم السلام)} هر دو در اجراى فرمان ذبح، عالى‌ترین درجه تسلیم در برابر خدا را به نمایش گذاردند، امّا با این همه در این آیه از خداوند مى‌خواهند که مارا تسلیم فرمان خودت قرارده. گویا از خداوند تسلیم بیشتر و یا تداوم روحیّه تسلیم را مى‌خواهند.

+ به کمالات امروز خود قانع نشوید، تکامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ»

+ توجّه به نسل و فرزندان، یک دورنگرى عاقلانه و خداپسندانه است که حاکى از وسعت نظر و سوز و عشق درونى است و بارها در دعاهاى حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} آمده است. «وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا»

+ راه و روش بندگى را باید از خدا آموخت وگرنه انسان گرفتار انواع خرافات و انحرافات مى‌شود. «أَرِنا مَناسِکَنا»

+ تا روح تسلیم نباشد، بیان احکام سودى نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم ^{(علیه السلام)} ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا مى‌کند، سپس راه و روش عبادت و بندگى را مى‌خواهد. «وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ ... أَرِنا مَناسِکَنا»

+ نیاز به توبه و بازگشت الطاف الهى، در هر حال و براى هر مقامى، ارزش است.  «تُبْ عَلَیْنا»

+ یکى از آداب دعا، ستایش پروردگار است که در این آیه نیز به چشم مى‌خورد. «التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»

ختم قرآن 132

سلام علیکم

امروز همگی بخیر و نیک فرجامی ان شاء الله

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ (127) "

" (خانه کعبه اولین خانه ای است که خداوند در زمین قرار داده است و حتی قبل از حضرت آدم ^{(علیه السلام)} وجود داشت ولی به سبب طوفان نوح فرو ریخت که بعدا به دستور خداوند، حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} با کمک فرزندش حضرت اسماعیل ^{(علیه السلام)} آن را بازسازی کردند از این رو می فرماید: یاد کنید) هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایه های خانه (کعبه) زا بالا بردند (و کعبه را بازسازی نمودند.)

(حضرت ابراهیم و اسماعیل ^{(علیهم السلام)} بعد از بازسازی کعبه از خدا تقاضا نمودند:) پروردگارا این (عمل) را از ما قبول بفرما، همانا تو (دعاها را) شنوا و (به نیتها و باطن اعمال) دانایی. (127) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ بانیان کارهاى نیک را فراموش نکنیم. «إِذْ یَرْفَعُ» «اذ» یعنى گذشته را یاد کن.

+ در مسیر اهداف الهى، کار بنّایى و کارگرى نیز عبادت است. لذا از خداوند قبولى آنرا مى‌خواهند. «یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ ... رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»

+ کار مهم نیست، قبول شدن آن اهمیّت دارد. حتّى اگر کعبه بسازیم، ولى مورد قبول خدا قرار نگیرد، ارزش ندارد. «رَبَّنا تَقَبَّلْ»

+ کارهاى خود را در برابر عظمت خداوند، قابل ذکر ندانیم. حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} نامى از کار و بنایى خود نبرد و فقط گفت: «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا»

+ در روایات آمده است: از شرایط استجابت و آداب دعا، ستایش خداوند است. ابراهیم ^{(علیه السلام)} دعاى خود را با ستایش پروردگار همراه ساخته است. «إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»

گ.ن:

+ جشن انقلاب با شکوهی بود :)

ختم قرآن 131

سلام علیکم

صبح امروز همگی پر از انرژی و برکت

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ۖ قَالَ وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ ۖ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ (126) "

" ابراهیم ^{(علیه السلام)} از خداوند خواست: پروردگارا، این سرزمین مکه را شهری امن قرار ده و به مردم آن، که «به خدا و روز قیامت ایمان دارند» از نعمت های فراوان روزی عطا بفرما (خداوند دعای او را قبول کرد و فرمود:) و کافران را نیز از نعمت های آن برخوردار می کنم (زیرا دنیا جای امتحان است) سپس کافران را پس از بهره مندی از نعمت های دنیا (در صورتی که با حال کفر و بدون توبه از دنیا بروند، در روز قیامت) به عذاب آتش جهنم گرفتار می کنم البته آن، سرنوش و جایگاه بسیار بدی است (که خودشان انتخاب نموده اند). (126) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در این آیه حضرت ابراهیم، رزق دنیا را تنها براى مؤمنان درخواست کرد، امّا خداوند این محدویّت را نمى‌پذیرد و از اعطاى رزق مادّى به کفّار امتناع نمى‌ورزد. یعنى رزق مادّى مهمّ نیست، لذا به اهل و نااهل هر دو داده مى‌شود، امّا مقامات معنوى و اجتماعى و رهبرى، بسیار مهم است و به هر کس واگذار نمى‌شود.

+ انبیا علاوه بر ارشاد و هدایت، به نیازهاى مادّى مردم همانند امنیّت و معیشت نیز توجّه داشته و براى آن تلاش و دعا مى‌کنند. «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً»

+ بهره‌مندى از نعمت‌ها، زمانى لذیذ و گوارا است که در فضاى امن، آرام و بى‌اضطراب باشد. «آمِناً وَ ارْزُقْ»

+ در دعا، دیگران را فراموش نکنیم. به جاى «و ارزقنا» فرمود: «وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ»

+ سنّت الهى آن است که به همه مردم اعم از مسلمان و کافر، رزق دهد «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ بهره‌مندى در دنیا، نشانه‌ لطف خداوند به انسان نیست. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ در کمک رسانى به همنوع، کارى به مکتب او نداشته باشید. «وَ مَنْ کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ»

+ کامیابى‌هاى مادّى هرقدر باشد، نسبت به نعمت‌هاى آخرت اندک است. «قَلِیلًا»

ختم قرآن 130

سلام علیکم

روز همگی پر از روزی پاک و طیب و شادی دل

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْنًا وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى ۖ وَ عَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ أَنْ طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَ الْعَاکِفِینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ (125) "

" (خداوند فرمود:) ما خانه (کعبه) را برای مردم، مرکز اجتماع و جای امنی قرار دادیم (پس حجاج، بعد از طواف خانه خدا) در مقام ابراهیم، نماز بخوانند.

(و به خاطر اهمیت و عظمت خانه خدا) به ابراهیم و اسماعیل دستور دادیم که خانه مرا برای (زائرانی که) طواف کنندگان و اعتکاف کنندگان و رکوع کنندگان و سجود کنندگان (هستند) پاکیزه نمایید. (125) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ مراد از «عهد» در این آیه دستور الهى است. «عهدنا» یعنى دستور دادیم.

+ خداوند جسم نیست تا نیازمند خانه باشد. کلمه‌ «بیتى» در این آیه همانند «شهر الله» درباره ماه رمضان است که به منظور کرامت بخشیدن به مکان یا زمانى خاصّ، خداوند آن را به خود منسوب مى‌کند. و در عظمت کعبه همین بس که گاهى مى‌فرماید: «بَیْتِیَ» خانه من. گاهى مى‌فرماید: «رَبَّ هذَا الْبَیْتِ» خداى این خانه.

+ شخصیّت حضرت ابراهیم، شخصیّتى جهانى است. در آیه قبل، ابراهیم را امام براى همه‌ مردم قرار داد و در این آیه کعبه را میعادگاه همه مردم قرار داده است. «جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ»

+ جامعه نیازمند امام و امنیّت است. در آیه‌ قبل فرمود: «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً» و در این آیه مى‌فرماید: «وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً»

+ کسى که در راه خداوند حاضر شود خود و همسر و فرزندش را تسلیم نماید، باید تمام سرها در جاى پاى او براى خداوند به خاک برسد. «مصلّى» «1»

+ چون خانه از خداست؛ «بَیْتِیَ» خادم آن نیز باید از اولیاى او باشد. «طَهِّرا بَیْتِیَ»

+ زائران بیت‌اللّه را همین کرامت بس که ابراهیم و اسماعیل، مسئول طهارت و پاکى آن بیت براى آنها بوده‌اند. «طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ ...»

+ عبادت با طهارت، پیوند دارد. «طَهِّرا ... وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ»

+ عبادت و نماز به قدرى مهم است که حتّى ابراهیم و اسماعیل براى انجام مراسم آن مأمور پاکسازى مى‌شوند. «طَهِّرا بَیْتِیَ ... الرُّکَّعِ السُّجُودِ»

+ مسجدِ مسلمانان باید پاکیزه و رغبت‌انگیز باشد. «طَهِّرا ... الرُّکَّعِ السُّجُودِ»

ختم قرآن 129

سلام علیکم

صبح جمعه همگی پر از لبخند امام زمان ^{(عجل الله تعالی فرجه الشریف)} بر همه منتظران

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

۞ وَ إِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی ۖ قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ (124) "

" هنگامی (که خداوند خواست به حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} مقام امامت عطا فرماید) او را به امتحانات سختی همچون ذبح اسماعیل ^{(علیه السلام)} و انداخته شدن در آتش مبتلا کرد و ابراهیم ^{(علیه السلام)} همه امتحانات الهی را به طور کامل و با موفقیت به اتمام رسانید، سپس خداوند فرمود: همانا من تو را امام و رهبر مردم قرار دادم، ابراهیم به خداوند عرض کرد: از خاندان من چطور؟ (آیا فرزندان من را نیز چنین مقامی عطا می فرمایی؟) خداوند فرمود: مقام امامت به ستم کاران و ظالمان نمی رسد (و هرکدام از فرزندان تو شایسته مقام امامت باشند، به این مقام می رسند). (124) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} در بین انبیا، جایگاه و منزلت خاصّى دارد. آن مرد الهى، در عرصه‌هاى گوناگون با انحراف و شرک مبارزه کرد؛ برهان و استدلال او در مقابل ستاره‌پرستان و ماه‌پرستان، مبارزه عملى او با بت‌پرستان، احتجاج او در برابر نمرود و سربلندى او در آزمایشات دیگر، از او انسانى اسوه ونمونه ساخت که خداوند او را به مقام امامت نصب نمود.

+ هدف آزمایش؛ براى ظهور و بروز استعدادهاى نهفته و تلاش و عمل انسان‌هاست. اگر انسان کارى نکند، استحقاق پاداش نخواهد یافت.

+ ابزار آزمایش؛ تلخى‌ها و شیرینى‌هاى زندگى، همه ابزار امتحان هستند. گاهى افرادى با شداید و مصایب آزمایش مى‌شوند و برخى دیگر با رفاه، و ناگزیر همه مردم حتّى انبیا مورد امتحان قرار مى‌گیرند. این امتحانات و آزمایش‌ها براى رشد و پرورش مردم است.

+ ابراهیم ^{(علیه السلام)} در هر آزمایشى که موفّق مى‌شد، به مقامى مى‌رسید: در مرحله نخستین، عبداللّه شد. سپس به مقام نبى‌اللهى رسید. و پس از آن رسول اللّه، خلیل اللّه و در نهایت به مقام امامت و رهبرى مردم منصوب گردید.

+ حضرت ابراهیم ^{(علیه السلام)} تنها پیامبرى است که مشرکان و یهودیان و مسیحیان، همه خود را پیرو راه او مى‌دانند. در این آیه ضمن تجلیل از ابراهیم علیه السلام، به طور غیر مستقیم به همه مى‌فهماند که اگر به راستى او را قبول دارید، دست از شرک برداشته و همانند او تسلیم محض اوامر الهى باشید.

+ این آیه یکى از آیاتى است که پشتوانه فکرى و اعتقادى شیعه قرار گرفته است که امام باید معصوم باشد و کسى که لقب ظالم بر او صدق کند، به مقام امامت نخواهد رسید.

+ پیامبران نیز مورد آزمایش الهى قرار مى‌گیرند. «وَ إِذِ ابْتَلى‌ إِبْراهِیمَ»

+ منشأ امامت وراثت نیست، لیاقت است که با پیروزى در امتحانات الهى ثابت مى‌گردد. «فَأَتَمَّهُنَّ»

+ پست‌ها و مسئولیّت‌ها باید تدریجاً و پس از موفّقیّت در هر مرحله به افراد واگذار شود. «فَأَتَمَّهُنَّ ...»

+ امامت، انتصابى است نه انتخابى. امام باید حتماً از طرف خداوند منصوب شود. «إِنِّی جاعِلُکَ»

+ امامت، عهد الهى میان خدا و مردم است. «عَهْدِی»

+ از اهمّ شرایط رهبرى، عدالت و حسن سابقه است. هرکس سابقه شرک و ظلم داشته باشد، لایق امامت نیست. «لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ»

گ.ن:

+ خدایی بعضی از این آیات جملاتشون رو باید نوشت گذاشت جلوی چشم مسئولین

ختم قرآن 128

سلام علیکم

صبح همگی بخیر و نیکی باشه ان شاء الله

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَ اتَّقُوا یَوْمًا لَا تَجْزِی نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَیْئًا وَ لَا یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَ لَا تَنْفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَ لَا هُمْ یُنْصَرُونَ (123) "

" (شما در مقابل نعمت های داده شده مسئول هستید و در روز قیامت بازخواست خواهید شد پس) بترسید از آن روزی که هیچکس از دیگری عذابی را نمی تواند دفع کند و در برابر گناهان (به جای مجازات هیچگونه جریمه و) عوضی پذیرفته نمی شود و حتی شفاعت شفاعت کنندگان هم به او فایده ای نبخشد (زیرا شدت گناهان مانع شفاعت می شود) و از جانب خداوند هیچگونه کمکی نمی شوند. (123) "

ختم قرآن 127

سلام علیکم

صبح همگی پر از روشنایی زندگی و نور امید

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ (122) "

" ای بنی اسرائیل به یاد آوردی نعمت های ما را که به شما داده ایم و شما را بر مردمان جهان برتری دادیم (اما شما با وجود این همه نعمت های مادی و معنوی، به جای اینکه ایمان بیاورید و اطاعت کنید، با لجبازی ها و نافرمانی ها و پیامبر کشی ها ناسپاسی کردید.) (122) "

ختم قرآن 126

سلام علیکم

صبح همگی سرشار از انرژی و موفقیت

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (121) "

" کسانی که به آنها کتاب (آسمانی) داده ایم (مانند یهود و نصاری) اگر (با دقت و تدبر) آن کتاب های آسمانی (تورات و انجیل) را می خواندند و به محتوای آن عمل می کردند، حتما به قرآن و پیامبر اسلام ایمان می آوردند (زیرا در تورات و انجیل، نشانه های آمدن پیامبر اسلام و حقانیت قرآن تایید شده بود) و کسانی که (یهود و نصاری و کفار) آیات قرآن و پیامبر اسلام را انکار کنند مسلما از زیانکاران (دنیا و آخرت) خواهند بود (زیرا هدایت را از دست داده اند). (121) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ در برابر یهودیان و مسیحیانى که به سبب لجاجت و سرکشى مورد انتقاد قرار گرفتند، گروهى از آنان مورد تمجید و قدردانى خداوند قرار گرفته‌اند. آنان کسانى هستند که به کتاب‌هاى آسمانى مراجعه کرده و نشانه‌هاى ظهور و بعثت پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله را در آن دیده و به او ایمان مى‌آورند.

+روایتى درباره‌ آداب تلاوت قرآن در تفسیر المیزان نقل شده، که هشت نکته را مورد توجّه قرار داده است:

1. ترتیل آیات.

2. تفقّه در آیات.

3. عمل به آیات.

4. امید به وعده‌ها.

5. ترس از وعیدها.

6. عبرت از داستان‌ها.

7. انجام اوامر الهى.

8. ترک نواهى.

در پایان روایت نیز امام صادق علیه السلام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، درس حروف، قرائت و تجوید نیست.

+ حقّ تلاوت، در تلاوت با صوت زیبا و رعایت نکات تجوید خلاصه نمى‌شود، بلکه ملاک، ایمان و عمل است. «یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ»

+ کسى که در انتخاب مکتب دچار انحراف شود، زیانکار واقعى است. «فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ»

عنوان با شما

و قرآن موعظه ایست برای اندیشمندان

 پند و عبرتی است برای پند پذیران

و قرآن

دفترچه راهنمای زندگیست برای هر انسانی

و اندر عجایب ما موجودات مُعَنوَن به نام انسان

که در زمان اندیشه ورزی به جایش عمل می کنیم

و در زمان پند پذیری، تجربه

و این رشته انگار سری بس دراز دارد

به بلندای یک تاریخ

تاریخی از زمان نزول آیات آسمانی قرآن

تا همین حال که پاهایمان روی زمین است

ولی مغزهایمان گُم در ناکجا آبادِ خیال

وَ هُوَ صادِق

که دشمن دشمن است آنگاه که دشمنی با پوست و گوشت و خونش عجین شده باشد

که حتی دستکش مخملین به دست

از برای دوستی خاله خرسه اش دست دوستی به سویت دراز کرده باشد

به یقین روزی گلویت سهم پنجه پنهانیش می گردد و طعم تلخ و سوزنده چنگال هایش را میچشی

اگر

نه اندیشه ورزی و نه پند پذیری

که او

به راستی تمام فن کوزه گریش را به ما آموخته

و راه و رسم خردورزی را به حلاوتِ تلاوتِ روح بخشِ آیاتش بر ما ارزانی داشته

و پندهایش را به مثال نَقل های دلنشین عبرت آموز از گذشته برایمان مهیا کرده

و ای انسان

اندیشه کن و پند پذیر

که تمام جهان خلق شده است برای تو

و تو خلق شده ای برای او

و او

تو را خردورز و عبرت آموز، عاشق است

که دشمن شناس باشی و حق جو

که راه صراط مستقیم و مسیر سعادت

تَوَکَّلتُ عَلَی الله

--------------

گ.ن:

+ دلم نیومد راجع به این آیه چیزی ننویسم

+ و تاریخ هر روز تکرار میشه

و ما هر روز فکر...

ان شاء الله که فکر می کنیم و عبرت می گیریم

+ با بصیرت باشیم