ختم قرآن 221
سلام علیکم
صبح تابستونی همگی به خیر و خوبی :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
کُتِبَ
عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ وَ هُوَ کُرْهٌ لَکُمْ ۖ وَ عَسَىٰ أَنْ تَکْرَهُوا
شَیْئًا وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ ۖ وَ عَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَ
هُوَ شَرٌّ لَکُمْ ۗ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (216) "
"
(ای مسلمانان) جنگ و جهاد در راه خدا برای شما واجب شده است ولی (به خاطر
سختی‌هایش) برای شما خوشایند نیست البته خیلی از کارهای مهم است که (شما به
علت عدم اطلاع از حقیقت و عاقبت آن) شاید مکروه و ناخوشایند می‌دانید
درحالی که (بنا به مصلحت الهی) به خیر و صلاح شماست و یا خیلی از کارها را
(به خاطر اینکه در ظاهر برایتان خوشایند است و لذت زود گذر دارد اما از
عاقبت بد و شر و از خطرات بعدی آن خبر ندارید ولی) دوست دارید (انجام
بدهید) درحالی که آن کار برای شما شر و بد است بنابراین شما (توان تشخیص
خیر و شر را ندارید و) نمی‌دانید، ولی خداوند (مصلحت شما را بهتر) می‌داند
(پس باید به مقدرات الهی راضی شوید.) (216) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ اکراه از جنگ، یا به خاطر روحیّه رفاه‌طلبى است و یا به جهت انسان دوستى و رحم به دیگران و یا بخاطر عدم توازن قوا و برترى دشمن است. قرآن مى‌فرماید: شما آثار و نتایج جهاد را نمى‌دانید و فقط به زیان‌هاى مادّى و ظاهرى آن توجّه مى‌کنید، در حالى که خداوند از اسرار و آثار امروز و فرداى کارها در ابعاد مختلفش آگاه است.
+ جنگ با همه سختى‌هایى که دارد، آثار مثبت و فوایدى نیز دارد. از جمله:
الف: توان رزمى بالا مى‌رود.
ب: دشمن جسور نمى‌شود.
ج: روح تعهّد و ایثار در افراد جامعه به وجود مى‌آید.
د: قدرت و عزت اسلام و مسلمانان در دنیا مطرح مى‌شود.
ه: امدادهاى غیبى سرازیر مى‌گردد.
و: روحیّه استمداد از خدا پیدا مى‌شود.
ز: اجر و پاداش الهى بدست مى‌آید.
ح: روحیّه ابداع و اختراع و ابتکار بوجود مى‌آید.
+ برخلاف تبلیغاتى که دنیا براى صلح و علیه خشونت دارد، مسئله جهاد در راه دین، در تمام ادیان آسمانى بوده و یک ضرورت حتمى است.
+ در تورات مى‌خوانیم:
- ساکنان شهر را بدم شمشیر بکش و اموالشان را جمع نماى. «تورات، سِفر تثنیه، باب 13، جمله 15»
- همگى ایشان را هلاک ساز و ترحّم منما. «تورات، سفر تثنیه، باب 7، جمله 3»
- چون براى مقاتله بیرون روى و دشمن را زیاد بینى، نترس. «تورات، سِفر تثنیه، باب 20، جمله 1»
- برادر و دوست و همسایه خود را بکشد تا کفّاره گوساله‌پرستى باشد. «تورات، سِفر خروج، جمله 26»
- موسى جمعیّتى را به سوى جنگ حرکت داد و مقاتله مهمّى صورت گرفت. «تورات، سِفر اعداد، باب 31، جمله 34»
+ در انجیل متى آمده است:
- گمان مبرید که آمده‌ام تا سلامتى بر زمین بگذارم، نیامده‌ام تا سلامتى بگذارم، بلکه شمشیر را. «انجیل متى، باب 10، جمله 7»
- هرکه جان خود را دریابد (و به جنگ نیاید) آنرا هلاک سازد و هرکه جان خود را به خاطر من هلاک کرد آنرا خواهد یافت. «انجیل متى، باب 10، جمله 39»
+ در قرآن نیز در سوره‌هاى آل عمران، مائده و بقره از وجود جنگ و جهاد در ادیان گذشته، سخن به میان آمده است.
+ ملاک خیر و شر، آسانى و سختى و یا تمایلات شخصى نیست، بلکه مصالح واقعى ملاک است و نباید به پیشداورى خود تکیه کنیم. «عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ»
+ کراهت و محبّت نفسانى، نشانه خیر و شرّ واقعى نیست. «تَکْرَهُوا ... وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ ... تُحِبُّوا ... وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ»
+ جنگ و جهاد در راه دین، مایه خیر است. «کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتالُ ... وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ»
+ تسلیم فرمان خدایى باشیم که بر اساس علم بى‌نهایت به ما دستور مى‌دهد، گرچه ما دلیل آن را ندانیم. «وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ»
