ختم قرآن 219
سلام علیکم
صبح همگی بخیر و نیکی :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
أَمْ
حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ
الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ ۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَ
الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّىٰ یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِینَ
آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ
قَرِیبٌ (214) "
" (تنها راه
رسیدن به بهشت اطاعت کامل از دستورات خداوند، داشتن وحدت و دوری از
اختلافات است بنابراین) خیال نکنید که وارد بهشت می‌شوید بدون تحمل
سختی‌ها، محرومیت‌ها و مشکلات مالی و جانی، همان‌طور که گذشتگان شما همین
سختی‌ها و مشکلات را داشتند.
(گذشتگان شما با
سختی‌ها و مشکلات زیادی مواجه شدند) تا جایی که حتی پیامبر و مومنانی که
همراه پیامبر بودند در اثر حوادث تکان دهنده، متزلزل و مضطرب می‌شدند و
می‌گفتند چه زمانی یاری خداوند نازل می‌شود (و ندا می‌آمد:) آگاه باشید که
یاری خدا نزدیک است. (214) "
-------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ این آیه یادآور تحمل سختى از سوى مؤمنان گذشته و هشدار و تسلّایى براى مسلمانان است. حوادث سخت، آزمایش الهى است و مشکلاتى همچون حوادث تلخِ مالى و جانى همه براى ساخته شدن انسان‌هاست.
+ هر بلایى را عطایى با وى است
هر کدورت را صفایى در پى است
زیر هر رنجى، گنجى معتبر
خار دیدى، چشم بگشا گل نگر
+ تأخیر استجابت دعا، مایه تردید نشود. خداوند بارها وعده داده است که «إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ» «صافات/172» انبیا و بندگان ما حتماً یارى مى‌شوند. و «کَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِی» «مجادله/21» خداوند نوشته است که من و فرستادگانم پیروز هستیم.
+ به هر حال خداوند وعده پیروزى داده و ممکن است به دلائلى این وعده‌ها به تأخیر بیافتد، لکن این تأخیر نباید سبب تردید شود.
+ انتظار بهشت رفتن، تنها به خاطر ایمان داشتن و بدون سختى کشیدن، انتظار نادرستى است. «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ ...»
+ در سنّت‌هاى الهى، هیچ تغییرى نیست. همه ملّت‌ها و امتّ‌ها و افراد باید از کوران آزمایش بگذرند. «وَ لَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا»
+ توجّه به مشکلات دیگران، عامل تسکین است. از تاریخ، عبرت و الگو بگیریم. «مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ»
+ آماده باشیم، آزمایشات الهى به قدرى سخت است که بعضى مواقع انبیا را نیز مضطرب مى‌کند. «یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى نَصْرُ اللَّهِ»
+ در سختى‌ها، انبیا از مردم جدا نبودند. «یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ»
+ یکى از شروط استجابتِ دعا، اضطرار و قطع امید از غیر خداست. «مَتى نَصْرُ اللَّهِ ... إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ»
+ آرام‌بخشِ همه مشکلات، یاد نصرت خداوند است. «أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ»
+ مقاومت، زمینه دریافت نصرت الهى است. «مَسَّتْهُمُ ... إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ»
