ختم قرآن 211
چهارشنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۷، ۰۸:۰۰ ق.ظ
سلام علیکم
صبح همگی پر از خیر و اتفاقات خوب :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ إِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَ لَبِئْسَ الْمِهَادُ (206) "
"
(از نشانه‌های دیگر منافقان این است که) هرگاه به آنان گفته شود از خدا
بترسید و (فساد و جنایت نکنید،) با خوی سرکشی و طغیان‌گری، مغرورانه به
گناه ادامه می‌دهند، پس تنها چاره آن‌ها جهنم است و به راستی چه بد جایگاهی
است. (206) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ مستکبران،
به موعظه دیگران گوش نمى‌دهند. «إِذا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ
أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ» در تاریخ آورده‌اند که عبدالملک مروان از خلفاى
بنى‌امیه بر بالاى منبر در شهر مدینه گفت: به خدا سوگند هرکس مرا امر به
تقوا کند، گردنش را خواهم زد.
+ حاکم باید پندپذیر باشد. «إِذا قِیلَ ... أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ»
+ گناه، مایه عجب، غرور و تکبّر است. «أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ»
+ توجّه دادن به دوزخ، هشدارى غرورشکن است. «فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ»
