ختم قرآن 206
سلام علیکم
صبح همگی به خیر و شادکامی :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ (201) "
"
بعضی از مردم می‌گویند: پروردگارا هم نعمت‌های دنیا و هم نعمت‌های آخرت را
به ما عطا کن و ما را از گرفتار شدن به عذاب آخرت نگه‌دار. (201) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ یکى از راه‌هاى شناخت مردم، آشنایى با آرزوها و دعاهاى آنان است. در آیه قبل، درخواست گروه اوّل از خداوند مربوط به دنیا بود و کارى به خیر و شرّ آن نداشتند، ولى در این آیه درخواست گروه دوّم از خداوند، «حَسَنَةً» است در دنیا و آخرت. در دیدگاه گروه اوّل؛ دنیا به خودى خود مطلوب است، ولى در دید گروه دوّم؛ دنیایى ارزشمند است که حسنه باشد و به آخرت منتهى گردد.
+ در دعاها، هدف‌هاى کلّى مطرح شود و تعیین مصداق به عهده خداوند گذاشته شود. ما از خداوند حسنه و سعادت مى‌خواهیم، ولى در اینکه رشد و صلاح ما در چیست؟ آنرا به عهده خداوند مى‌گذاریم. چون ما به خاطر محدودیّت‌هاى علمى و عدم آگاهى از آینده و ابعاد روحى خودمان، نمى‌توانیم مصادیق جزئى را تعیین بنمائیم. به همین جهت توصیه شده است از خداوند وسیله کار را نخواهید، خودِ کار را بخواهید. زیرا ممکن است خداوند از وسیله دیگرى که به فکر و ذهن ما نمى‌آید، کارى را براى ما محقّق سازد. مثلًا از خداوند توفیق زیارت حج را بخواهید، امّا نگویید: خدایا مالى به من بده تا به مکّه بروم. چون خداوند گاهى سبب را به گونه‌اى قرار مى‌دهد که ما فکر آن را نمى‌کردیم.
+ دنیا و آخرت با هم منافاتى ندارند، به شرط آنکه انسان به دنبال حسنه و نیکى باشد. «فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً»
+ هر رفاهى مذموم نیست، بلکه زندگانى نیکو، مطلوب نیز هست. «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً»
+ دوزخ، حساب جدایى دارد. با اینکه از خداوند نیکى آخرت را مى‌خواهند، ولى براى نجات از آتش، جداگانه دعا مى‌کنند. «قِنا عَذابَ النَّارِ»
