ختم قرآن 205
سلام علیکم
صبح همگی پر از عطر دلنشین روسری مادربزرگها :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
فَإِذَا
قَضَیْتُمْ مَنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءَکُمْ
أَوْ أَشَدَّ ذِکْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی
الدُّنْیَا وَ مَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ (200) "
"
هنگامی که مناسک حج را انجام دادید و به پایان رساندید (از یاد خدا غافل
نشوید) پس به یاد خدا باشید همانگونه که از پدران خویش یاد میکنید حتی
بیشتر از آن، خدا را یاد کنید.
بعضی از مردم
میگویند: خدایا به ما نعمتهای دنیا را عطا کن (در حالی که به نعمتهای
آخرت ایمان ندارند بنابراین خداوند هم) آنها را از بهرههای فراوان آخرت
بینصیب خواهد کرد. (200) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ گروهى از اهل مکّه، بعد از پایان مراسم حج در محلّى اجتماع کرده و با یاد کردن پدران و نیاکان خود به آن تفاخر و مباهات مىکردند. قرآن دستور مىدهد به جاى تفاخر به نیاکان، خدا را یاد کنید «تفسیر مجمعالبیان، ج 2، ص 529؛ نورالثقلین، ج 1، ص 198» و از نعمتها و توفیقات او سخن بگویید و در این کار جدّىتر باشید.
+ یاد هر کس یا هر چیز، نشانه حاکمیّت آن بر فکر انسان است. کسى که یاد نیاکان را دارد و به آنان افتخار مىکند، فکر و فرهنگ آنان را پذیرفته است و این یادکرد مىتواند فرهنگ جاهلى را بر جامعه حاکم کند. به همین دلیل حضرت موسى گفت: من گوساله طلائى و پر قیمت سامرى را آتش مىزنم و خاکسترش را به دریا مىریزم. زیرا تماشاى آن، فرهنگ و تفکّر شرک را در انسان زنده مىکند.
+ جهتدهى به ایام فراغت، یکى از وظایف مربّى است. «فَإِذا قَضَیْتُمْ ... فَاذْکُرُوا اللَّهَ»
+ یاد خدا، هم از نظر کمّیت باید کثیر باشد؛ «وَ اذْکُرُوا اللَّهَ کَثِیراً» و هم از نظر کیفیّت، عاشقانه و خالصانه. «أَشَدَّ ذِکْراً»
+ سطحىنگر نباشیم. گروهى در بهترین زمانها و مکانها، تنها دعاى آنها رسیدن به زندگى کوتاه مادّى است. «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ»