ختم قرآن 182
سلام علیکم
صبح همگی پر از لحظات ناب و لبخند :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
۞
لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ
الْمَغْرِبِ وَ لَٰکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ
الْآخِرِ وَ الْمَلَائِکَةِ وَ الْکِتَابِ وَ النَّبِیِّینَ وَ آتَى
الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَىٰ وَ الْیَتَامَىٰ وَ
الْمَسَاکِینَ وَ ابْنَ السَّبِیلِ وَ السَّائِلِینَ وَ فِی الرِّقَابِ وَ
أَقَامَ الصَّلَاةَ وَ آتَى الزَّکَاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا
عَاهَدُوا ۖ وَ الصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِینَ
الْبَأْسِ ۗ أُولَٰئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا ۖ وَ أُولَٰئِکَ هُمُ
الْمُتَّقُونَ (177) "
" (ای قوم
یهود) نیکوکاری به این نیست که (هنگام نماز) به سوی مشرق یا مغرب رو کنید
بلکه (مسئله اصلی، خود نماز و اطاعت از دستورات الهی است، بنابراین به جای
بحث و سر‌و‌صدا بر سر قبله و سمت نماز، با عمل و اطاعت از دستورات خداوند
نیکوکار واقعی باشید و) نیکوکار واقعی کسی است که ایمان به خداوند و روز
قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیامبران الهی داشته باشد و مال خود را با
اینکه دوست دارد به خویشاوندان نیازمند و یتیمان و بیچارگان و در
راه‌ماندگان و تهیدستان و (برای آزاد شدن) بردگان، عطا کند.
و
نماز را به پا می‌دارد و زکات (واجب مالش را) می‌پردازد و (افرادی که چنین
هستند) به عهد و پیمان (و قول و قراری) که متعهد می‌شوند، وفا می‌کنند و
در سختی‌ها و بیماری‌ها و در میدان جنگ و جهاد، صبر و استقامت می‌کنند و
آن‌ها (واقعا) راستگو هستند (و در حرف و عملشان صداقت دیده میشود) و
آن‌ها همان پرهیزکاران واقعی هستند. (177) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ این آیه جامع‌ترین آیه قرآن است. زیرا اصول مهم اعتقادى، عملى و اخلاقى در آن مطرح گردیده است.
+ در تفسیر المیزان از رسول خدا(صلى الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که فرمودند: هر کس به این آیه عمل کند، ایمانش کامل است.
+ این آیه پانزده صفت نیک را در سه بخشِ ایمان، عمل و اخلاق بیان نموده است. در بخش ایمان، به مسئله ایمان به خدا، فرشتگان، انبیا، قیامت و کتب آسمانى اشاره شده و در بخش عمل، به مسائل عبادى مانند نماز و اقتصادى مانند زکات و اجتماعى مانند آزاد نمودن بردگان و نظامى مانند صبر در جبهه و جنگ، و روحى و روانى مثل صبر در برابر مشکلات، اشاره گردیده است. و در بخش اخلاقى به وفاى به عهد و دل کندن از مادّیات و ترحّم به فقرا اشاره شده است.
+ صبر، مادر همه کمالات است و قرآن راه رسیدن به بهشت را صبر مى‌داند؛ «أُوْلئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا» «فرقان/75» به آنان جایگاه بلند داده مى‌شود، به پاس بردبارى که کردند.
+ براى رسیدن به کمالِ تقوا، انفاقِ واجب و غیر واجب، هر دو لازم است.
+ بعضى از مردم به مستمندان کمک مى‌کنند، ولى حقوق واجب خود را نمى‌پردازند و برخى دیگر به پرداخت خمس و زکات اکتفا مى‌کنند و نسبت به فقرا و محرومان در بخشش‌هاى مستحبّى بى‌تفاوت مى‌شوند. این آیه، مؤمن واقعى را کسى مى‌داند که هم حقوق واجب را بپردازد و هم انفاق مستحبّ را انجام دهد. به همین دلیل در روایات مى‌خوانیم: در اموال ثروتمندان، غیر از زکات نیز حقّى براى محرومان است. «تفسیر قرطبى» و کسى که سیر بخوابد در حالى که همسایه او گرسنه باشد، ایمان کامل به خدا و قیامت ندارد. «کافى، ج 2، ص 665»
+ به جاى محتواى دین، به سراغ ظاهر نرویم و از اهداف اصلى باز نمانیم. «لَیْسَ الْبِرَّ ... وَ لکِنَّ الْبِرَّ»
+ یکى از وظایف انبیا و کتب آسمانى، تغییر فرهنگ مردم است. «لَیْسَ الْبِرَّ ... وَ لکِنَّ الْبِرَّ»
+ ایمان، مقدّم بر عمل است. «مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ ... آتَى الْمالَ»
+ ایمان به خدا و روز قیامت همراه با ایمان به همه انبیا و ملائکه لازم است. «آمَنَ بِاللَّهِ ... وَ الْمَلائِکَةِ وَ الْکِتابِ وَ النَّبِیِّینَ»
+ ارتباط با خدا در کنار ارتباط با مردم و تعاون اجتماعى در حوادث و گرفتارى‌ها مطرح است. «آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ... وَ آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ»
+ تمام کارهاى نیک، درسایه ایمان به خدا شکل مى‌گیرد. «آمَنَ بِاللَّهِ ... آتَى الْمالَ»
+ هدف اسلام از انفاق، تنها سیر کردن گرسنگان نیست، بلکه دل کندن صاحب مال از مال نیز هست. «عَلى حُبِّهِ»
+ نیکوکاران، مال و دارایى خود را با رغبت و علاقه در راه خدا انفاق مى‌کنند. «آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ»
+ در انفاق، بستگان نیازمند بر سایر گروه‌هاى مستمند، اولویّت دارند. «ذَوِی الْقُرْبى وَ الْیَتامى ...»
+ سائل را ردّ نکنید، گرچه فقیر، مسکین، در راه مانده و فامیل نباشد. کلمه‌ى «السائلین» به صورت مستقل مطرح شده است. «وَ الْمَساکِینَ وَ ... السَّائِلِینَ»
+ ایمان و نماز و زکات، بدون شرکت در جهاد کامل نمى‌شود. «وَ حِینَ الْبَأْسِ ... أُولئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا»
+ مدّعیان ایمان بسیارند، ولى مؤمنان واقعى که به تمام محتواى دین عمل کنند، گروهى اندک هستند. «أُولئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا»
+ نشانه صداقت، عمل به وظایف دینى و تعهّدات اجتماعى است. «أُولئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا»
+ متّقى کسى است که عملش، عقایدش را تأیید کند. «آتَى الْمالَ ... أُولئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»
گ.ن:
+ واقعا یکی از آیات خیلی لذت بخش قرآنه :)
