ختم قرآن 165
سلام علیکم
صبح همگی پر از نور، نور امید به زندگی :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَیَّنُوا فَأُولَٰئِکَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ ۚ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ (160) "
"
کسانی که (کتمان کننده دین اسلام بودند، اگر) توبه کنند و (مفاسدی را که
در اثر کتمان دین به وجود آمده) اصلاح کنند و (برای جبران خطاهای گذشته به
حقایق اسلام اعتراف کنند و اوصاف پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم)
را) بیان کنند در این صورت خداوند توبه آنها را قبول می‌کند زیرا خداوند
بسیار توبه پذیر و مهربان است. (160) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ براى گناه کتمان، همچون سایر گناهان، راه توبه و بازگشت باز است. امّا توبه واقعى، با پشیمانى قلبى و اصلاح عمل و بیان موارد کتمان صورت مى‌گیرد. کسى که با کتمان حقایق، به دنیاى علم، اندیشه و نسل‌ها، خیانت کرده، فقط با تبیین حقایق و بازگوئى آنهاست که مى‌تواند گذشته را جبران نماید.
+ خداوند به شیطان فرمود: «إِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی» «ص/78» لعنت من بر تو. و در آیه بعد مى‌فرماید: «عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ ...» پس کتمان کنندگان و شیطان، در یک ردیف هستند.
+ خداوند، امکان توبه و بازگشت را براى خطاکاران، در هر شرایطى فراهم نموده است. «یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ ... إِلَّا الَّذِینَ تابُوا»
+ کتمان حقایق دینى، فساد است، زیرا به توبه کننده، فرمان اصلاح و جبران داده شده است. «تابُوا وَ أَصْلَحُوا»
+ چون در مقام تهدید و توبیخ، لعنت خداوند شامل حال کتمان کنندگان شد، در مقام مهربانى نیز کلمات «انَا» و «توّاب» و «رحیم» بکار رفته تا بگوید: من خودم با مهربانى مخصوصم، به شما باز مى‌گردم. «یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ ... أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»
+ تهدید گنهکار و بشارت نیکوکار، دو رکن اساسى براى تربیت فرد و جامعه است. «یَلْعَنُهُمُ اللَّهُ ... أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»
+ بازگشت لطف خداوند به توبه‌کنندگان، دائمى، قطعى و همراه با محبّت است.«أَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»
