ختم قرآن 150
سلام علیکم
صبح اولین روز هفته همگی پر از شادابی و لبخند :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ
لَئِنْ أَتَیْتَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ بِکُلِّ آیَةٍ مَا تَبِعُوا
قِبْلَتَکَ ۚ وَ مَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ ۚ وَ مَا بَعْضُهُمْ
بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ ۚ وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ
بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ إِنَّکَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِینَ (145) "
"
و قطعا اگر هرگونه دلیلی (بر حقانیت قبله جدید) برای اهل کتاب بیاوری،
آنها (در اثر عناد و لجبازی) از قبله تو پیروی نمی کنند و البته تو هم
تابع قبله آنها نمی شوی و (ضمنا بدان که انها نه تنها تابع قبله تو نمی
شوند بلکه) آنها (یهود و نصاری) تابع قبله یکدیگر نیز نمی شوند (و نسبت به
همدیگر نیز عناد و لجبازی دارند).
و قطعا اگر آگاهانه و عمدا ازخواسته های (ناحق) دشمن پیروی کنی، در این صورت حتما در ردیف ظالمان و ستمگران قرار می گیری. (145) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ تهدید و هشدارهاى قرآن نسبت به پیامبر، به منظور جلوگیرى از بروز و رشد غلّوگرایى و نسبت نارواى خدایى به اولیاست. آنگونه که در ادیان دیگر، مردم به غلّو، عیسى(علیه السلام) را فرزند خدا و فرشتگان را دختران خدا مى‌دانستند.
+ لجاجت و تعصّب، مانع تفکّر، استدلال و حقّ‌بینى است. آنان نه تنها نسبت به اسلام تعصّب مى‌ورزند، در میان خودشان نیز عناد و لجاجت دارند. «ماتبعوا قِبْلَتَکَ ... وَ ما بَعْضُهُمْ بِتابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ»
+ در برابر هیاهو و غوغاى مخالفان نباید تسلیم شد و براى مأیوس کردن دشمنان، قاطعیّت لازم است. «وَ ما أَنْتَ بِتابِعٍ»
+ یهود و نصارى هر یک داراى قبله ویژه‌اى بودند. «وَ ما بَعْضُهُمْ بِتابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ»
+ انحراف دانشمندان، بسیار خطرناک است. «... مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ»
+ علم، به تنهایى براى هدایت یافتن کافى نیست، روحیّه حقّ پذیرى لازم است. یهود صاحب کتاب بودند، ولى با وجود تعصّب نابجا، این علم چاره‌ساز نشد. «أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ»
+ پیامبر، حقّ تغییر قانون الهى را بر اساس تمایلات مردم ندارد. «أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ»
+ آئین اسلام از سرچشمه علم واقعى است. «جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ»
+ قوانینى شایسته پذیرش و پیروى هستند که از هواهاى نفسانى پیراسته و بر پایه علم بنا شده باشند. «لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ»
+ قانون، براى همه یکسان است. اگر بر فرض پیامبر نیز تابع هوا و هوس شود، گرفتار کیفر خواهد شد. «إِنَّکَ إِذاً»
+ با وجود قانون الهى، پیروى از خواسته‌هاى مردم ظلم است. «إِذاً مِنَ الظَّالِمِینَ»
