ختم قرآن 121

سلام علیکم

صبح همگی پر از دل پاک از بدی و مملو از خوبی

" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 وَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ بَلْ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ کُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ (116) "

" (یهود و نصاری و مشرکان) می گفتند: خداوند فرزندی را برای خودش انتخاب کرده است (قرآن کریم این اعتقاد خرافی آنها را نفی کرده و می فرماید:) خداوند منزه از داستن فرزند است (خداوند نیازی به فرزند ندارد درحالی که) همه آنچه در آسمان ها و زمین است مال خداست (و در اختیار اوست) و همه (موجودات هستی) مطیع و تسلیم خدا هستند (پس خداوند نیازمند فرزند نیست). (116) "

--------------

قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:

+ اهل کتاب و مشرکان، هرکدام به نوعى براى خداوند فرزندى مى‌پنداشتند؛ یهودیان‌ مى‌گفت: عُزَیر فرزند خداست. «وَ قالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّهِ»  مسیحیان نیز حضرت عیسى را فرزند خدا معرّفى مى‌کردند، «وَ قالَتِ النَّصارى‌ الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ»  و مشرکان، فرشتگان را فرزندان خدا مى‌دانستند. «یَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ»

+ خدا را با خود مقایسه نکنیم. اگر انسان نیاز به فرزند دارد بخاطر موارد ذیل است:

1. عمرش محدود است و میل به بقاى خویش و نسل خویش دارد.

2. قدرتش محدود است و به معاون و کمک کننده نیاز دارد.

3. نیازمند محبّت و عاطفه است و لازم است مونسى داشته باشد.

+ خدایى که همه آسمان‌ها و زمین در برابر او تسلیم هستند، چه کمبودى دارد تا از طریق فرزند گرفتن آنرا جبران کند؟! «بَلْ لَهُ ما فِی السَّماواتِ»

+ خشوع و تواضع، در برابر کسى سزاوار است که تمام هستى از آن اوست، نه بت‌ها و طاغوت‌هایى که از آفریدن حتّى یک مگس نیز عاجزند و قدرت نفع و ضررى ندارند. «کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ»