سلام علیکم
صبح همگی پر از لحظات عالی و ناب :)
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ
أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ ۚ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا
اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۖ وَ لَا تَحْلِقُوا رُءُوسَکُمْ حَتَّىٰ
یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ ۚ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ بِهِ
أَذًى مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ ۚ
فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا
اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ ۚ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلَاثَةِ
أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ ۗ تِلْکَ عَشَرَةٌ
کَامِلَةٌ ۗ ذَٰلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ
الْحَرَامِ ۚ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ
الْعِقَابِ (196) "
" (ای حاجیان)
حج و عره را (که آغاز می‌کنید اگر مانع و مرض و ممنوعیتی از سوی دشمن
نباشد،) خالص برای خدا انجام دهید و به اتمام برسانید و حال اگر (از سوی
دشمنان) محاصره و ممنوع شدید (و یا موانعی پیش آمد که نتوانستید برنامه‌های
حج و عمره را به طور کامل به پایان برسانید، پس در این صورت باید گوسفندی
را) قربانی کنید (تا بتوانید از حال حج خارج شوید) و موی سرتان را نباید
بتراشید و (باید صبر کنید) قربانی شما به قربان‌گاه برسد (و ذبح شود).
پس
اگر کسی بیمار باشد و یا به سبب مرضی در ناحیه سر (به ناچار سر خود را
بتراشد) باید به عوض آن (تراشیدن سر قبل از ذبح قربانی، کفاره‌ای بدهد) یا
روزه بگیرد یا صدقه بدهد و یا گوسفندی قربانی کند و اگر (موانع برطرف شد و)
امنیت برقرار گردید (برای ادامه و اتمام برنامه‌های حج) پس از بهره‌مندی
از حج عمره، حج تمتع را شروع کنید و از آنچه برای قربانی کردن ممکن است
(ذبح کنید) و کسی که (امکان ذبح قربانی) ندارد، سه روز در ایام حج و هفت
روز پس از بازگشت از حج روزه بگیرد که جمعا ده روز کامل شود، البته این حج
مخصوص حاجیانی است که غیربومی بوده و اهل مکه نباشند (بنابراین کسانی که
اهل مکه و حومه آن باشند، حج تمتع ندارند و وظیفه آن‌ها حج «قِران» یا
«إفراد» است) و از خدا بترسید (و بااحکام حج و عمره مخالفت نکنید) که
خداوند سخت کیفر است. (196) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+ وظایف دینى را باید تمام و کمال به انجام رسانید. بعد از شروع اعمال حج، نمى‌توان آن را ناتمام و ناقص گذارد. «أَتِمُّوا»
+ در اعمال حج، قصد قربت و عبادت لازم است. به انگیزه جهانگردى و سیاحت نمى‌توان حج بجا آورد. «أَتِمُّوا ... لِلَّهِ»
+
احکام اسلام، در مقام سخت‌گیرى بر مردم نیست. تمام نمودن حج وعمره بر کسى
که از درون مریض یا از بیرون ترس دارد، واجب نیست. «فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ
فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ»
+ مکان در عبادات سهم دارد. «یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ»
+
بیمارى در مواردى سبب تخفیف در احکام است، نه تعطیل آن. لذا در حج، افراد
معذور باید با روزه یا صدقه یا قربانى، وظایف خود را جبران کنند. «فَمَنْ
کانَ مِنْکُمْ مَرِیضاً أَوْ ... فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیامٍ أَوْ صَدَقَةٍ
أَوْ نُسُکٍ»
+ ملاک وجوب قربانى در حج، در توان بودن آن است. «فَمَا
اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیامُ ثَلاثَةِ
أَیَّامٍ ...»
+ قانون عمره و حج تمتّع، وظیفه حجاجى است که ساکن
مکّه نباشند، حج ساکنان مکّه نوع دیگرى است. «أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ
الْعُمْرَةَ ... ذلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حاضِرِی الْمَسْجِدِ
الْحَرامِ»
+ توجّه به کیفر الهى، زمینه‌ساز تقواست. «وَ أَتِمُّوا
الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ
اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقابِ»
+ توّجه به تقوا، در انجام فرمان‌هاى الهى مطرح است. «أَتِمُّوا الْحَجَّ ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ»
+
اعمال حج، قبل از اسلام به نحو دیگرى بوده است. لذا قرآن بر مراعات این
تغییرات تأکید نموده است. «أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقابِ»
+ براى کسانى که در احکام حج تغییرى دهند، کیفر شدیدى است. «شَدِیدُ الْعِقابِ»
