ختم قرآن 121
سلام علیکم
صبح همگی پر از دل پاک از بدی و مملو از خوبی
" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ بَلْ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ کُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ (116) "
"
(یهود و نصاری و مشرکان) می گفتند: خداوند فرزندی را برای خودش انتخاب
کرده است (قرآن کریم این اعتقاد خرافی آنها را نفی کرده و می فرماید:)
خداوند منزه از داستن فرزند است (خداوند نیازی به فرزند ندارد درحالی که)
همه آنچه در آسمان ها و زمین است مال خداست (و در اختیار اوست) و همه
(موجودات هستی) مطیع و تسلیم خدا هستند (پس خداوند نیازمند فرزند نیست).
(116) "
--------------
قسمتی از تفسیر این آیه در تفسیر نور:
+
اهل کتاب و مشرکان، هرکدام به نوعى براى خداوند فرزندى مى‌پنداشتند؛
یهودیان مى‌گفت: عُزَیر فرزند خداست. «وَ قالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ
ابْنُ اللَّهِ» مسیحیان نیز حضرت عیسى را فرزند خدا معرّفى مى‌کردند، «وَ
قالَتِ النَّصارى الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ» و مشرکان، فرشتگان را
فرزندان خدا مى‌دانستند. «یَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَناتِ»
+ خدا را با خود مقایسه نکنیم. اگر انسان نیاز به فرزند دارد بخاطر موارد ذیل است:
1. عمرش محدود است و میل به بقاى خویش و نسل خویش دارد.
2. قدرتش محدود است و به معاون و کمک کننده نیاز دارد.
3. نیازمند محبّت و عاطفه است و لازم است مونسى داشته باشد.
+ خدایى که همه آسمان‌ها و زمین در برابر او تسلیم هستند، چه کمبودى دارد تا از طریق فرزند گرفتن آنرا جبران کند؟! «بَلْ لَهُ ما فِی السَّماواتِ»
+ خشوع و تواضع، در برابر کسى سزاوار است که تمام هستى از آن اوست، نه بت‌ها و طاغوت‌هایى که از آفریدن حتّى یک مگس نیز عاجزند و قدرت نفع و ضررى ندارند. «کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ»
